WIERSZE

Powracam do lat na zawsze minionych
wspominam spotkania naszych oczu
gdzie dotykała jedna dłoń drugiej dłoni

wśród czterolistnych koniczynek zielonych
staliśmy tylko my dwoje na uboczu
obraz którego choćby i mgła nie przysłoni

Powracam do przeszłych chwil bez troski
jak byłem młodszy sercem o połowę
ciepły pocałunek usta spragnione ogrzewał

czułem się niczym w ogrodach boskich
bo rodziło się prócz miłości życie nowe
na gałęzi piękny ptak nam zaśpiewał

Powracam znów do starego kalendarza
by daty poodnawiać z pamiętnika
pod każdą wpisane spełnione marzenie

to prawda ,, nic dwa razy się nie zdarza,,
w pokoju zegar na ścianie cicho tyka
odmierza czas na tamtych lat wspomnienie

Odejdziesz kiedyś na otchłani pustkę,
Podążysz za wezwaniem.
Na krańcu świata otworzysz rajską furtkę
Bo nowe dostaniesz zadanie.

Ukryjesz się przede mną.
Na brzegu morza
Zapalisz swą pochodnię ciemną,
By nikt Cię już nie szukał,
Przytrzymasz palec przy swych ustach,
Żebyś nikogo już nie słuchał.

Nie będziesz już na wyciągnięcie dłoni
I nie wskrzesisz mnie swym głosem,
Gdy spłynie po mej ziemskiej skroni
Kolejna kropla troski.

Nie podniesiesz mnie na duchu
I nie powiesz że kłopoty,
to tylko marna garstka puchu,
a całe zło to tylko śmieszne psoty.

Zamkniesz za sobą furty życia,
Odrzucisz nasze ziemskie szepty,
Bym zniknął w Twoich zmysłach
już na zawsze i na całe wieki...

A gdybyś kiedyś zmienił zdanie
To błagam Cię ze wszystkich sił,
Zareaguj na to wezwanie,
abym bez Twej pomocy tutaj żył...

Pustka, pustka, pośród ścian samotności
Słychać tylko tykanie zegara.
Bicie serca i myśli, które ciągle pytają
Gdzie jest miłość? - W życiu przecież tak bardzo się staram.

Czy znów będę daleko wybiegała w marzeniach
I szukała gdzieś szczęścia w obłokach,
I pytała się ptaków i pytała się słońca,
Czy ją widzą gdzieś może z wysoka?

Gdzie mam szukać miłości, może mieszka daleko?
Jeśli trzeba, to góry przekroczę.
A gdy znajdę - pokocham i do serca przytulę
I nie będą płakały już noce.

I zabiorę ją z sobą, gdzie tykanie zegara
W czterech ścianach od lat tylu czeka.
Żeby przyszła tu miłość i ogrzała te ściany,
Zwykła miłość drugiego człowieka.

Boże wysłuchaj - ciągle tak wołam
Zachrypłym głosem, zbolałym sercem,
Bo innych słów odnaleźć nie mogę
Gdzieś się podziały w bólu, w rozterce

Tyle je razy mówiłam co dzień
I tyle słów tych słyszały noce,
Że się zgubiły gdzieś inne słowa
Wciąż wołające Twojej pomocy.

Może daleko gdzieś w gwiazdach błyszczą
Albo są w ziemi jak łzy me słone
Bo tyle razy prosiłam nimi,
Pewnie są w Niebie zauważone.

Więc powiem teraz by już nie nudzić
Zwyczajnie, cicho -  "Wysłuchaj Panie".
Ty się zlitujesz, ja wiem, ja wierzę
Bo się nad każdym, schylasz wołaniem.

Przechodzimy sami siebie
W oczekiwaniu na nowe dostatki
Chcemy ciągle opływać
W należne nam światła i blaski

Codziennie budząc się nad ranem
Łakniemy szczęścia miodu
Który opływać nas powinien
Od góry i od spodu

Marzymy z twarzami
wzniesionymi ku górze
By osiąść na stałe
Na celebryckiej chmurze

A kto nas strącić
Chcieć będzie
Pod pręgierz go i skazać
W stosownym urzędzie !!!

Kto by rękę na nas
Podnieść zdołał
Odciąć mu ją
I niech "pomocy" woła !!!

Nie będziemy się oglądać
Na to gorsze plemię !!!
Nie ubrudzimy naszych marzeń
O ich marne brzemię !!!

A jeśli nogę ktoś podstawić zechce,
Do kotła go i niech sczeźnie.
Niech mu ostatnie zęby wypadną,
Niech mu same siwce na głowie zostaną
I niech ze zgryzoty paznokcie do krwi wbija
I niech mu każdy na dzień dobry da w ry...a.

Takie plemię rządzić na tym świecie będzie
Cygara, whisky i wille z basenami wszędzie !!!
A gdy ktoś do naszego ogródka będzie chciał wkroczyć,
Prądem go i na kopach niech czym prędzej wychodzi !!!

Każdy we własnym "ja...", "mnie..." otoczony,
Tylko do czego doprowadzi nas to,
Gdy na całość pójdziemy w te strony...