NAJNOWSZE WIERSZE:

W życiu dźwigamy krzyże

czerwone od bólu kolce róż

przesiąknięte łzami smutku

podnosimy się aby dostać

kolejne baty od doczesności

czas nie goi tak szybko ran

które głęboko w sercu tkwią

ale cierpliwie uczy przetrwania

i pogodzenia się z nimi by iść

w przyszłość z wiarą nadzieją

że miłość przezwycięży niemoc

a nasze upadki i wzlotów blask

doświadczeniem pozwolą poznać

piękno otaczającego nas świata

doceniając zaś żywot siebie i ludzi 

prowadzić od wybaczania błędów

które każdy przecież popełnia

Kazimierz Surzyn  

W zaciszu ogrodu
Widzę duchy które nie znalazły swojego domu
Idę do przodu
Wędruje przez sny które nostalgią napędzają mnie znowu

Ogród moich snów
Tęsknota za dniem wczorajszym wprawia mnie w głód
Niekontrolowanie wczoraj byliśmy tam, a dziś jesteśmy tu

W łazience spojrzałem na lustro
Odbicie zdawało się mieć przeżyć mnóstwo
Wczorajszy chłopczyk na zawsze już przepadł

Ogród moich snów
Tęsknota za dniem wczorajszym wprawia mnie w głód
Niekontrolowanie wczoraj byliśmy tam a dziś jesteśmy tu
Tak szybko ucieka nam życia cud

Spacerując dostrzegam
że więcej widzę i więcej wiem
Przetrwałem wiele, nastąpiły nieodwracalne zmiany
Jestem w ogrodzie, a moje życie jest jak mój sen

Dlatego tak często miałem koszmary...

Miłości prawdziwej

nic nie pokona - 

ani wieku różnica

ani rozziew poglądów

ni zamęt ocen sądów

nie wady ujawnione

ani to co się zepsuło

nie wątpliwości duszy

ni sercowe rozterki

nie jest wcale ważne

co takiego się wydarzy

jakie popełnią błędy

obie strony związku

ani nawet to czy będą

bardzo daleko od siebie

miłość pokonać może - 

jedynie brak miłości

Kazimierz Surzyn

Poprawną ścieżką w niepoprawny sposób
Kroczę słuchając serca głosu
Do celu nie prowadzi mnie droga
Usypana róży płatkami
Oh co ja bym zrobił bez tej pięknej kobiety, z tymi śmiesznymi kotkami...

I chodź w moim ciele
Dzieje się tak wiele
Boleśnie upadłem sto razy, bo biegłem
Odnowa sprawi, że powstane sto jeden

Odnajduję wciąz głębiny umysłu
Moja czaszka jutro będzie zdrowa
Nie będę słyszeć nienawiści gwizdów
Miłości we mnie jak stąd do Rzeszowa

I chodź w moim ciele
Dzieje się tak wiele
Boleśnie upadłem sto razy, bo biegłem
Odnowa sprawi, że powstanę sto jeden

nieustannie i wytrwale

zabrać tę krasną miłość

na swoje silne ramiona

i przez całe życie nieść

niczego nie chcę oczekiwać

wszakże wszystko dawać

miłość jest jak orkiestra -

gra na wielu instrumentach

rozrasta się ciągle w sercach

niczym drzewo korzeniami

uzdrawia nasze ciała umysły

współbrzmi uroczo z czynami

czasem męczy jak bieg

ale też daje ukojenie

za ręce mocno trzyma

w ramionach utulenie

wielkie moje szczęście

raj na ziemi znalazłem

cieszę się że mam Ciebie

wszystko co mi potrzeba 

Kazimierz Surzyn