NAJNOWSZE WIERSZE:

Większość ludzi

sądzi nas powierzchownie.

Jak książki oceniane

po ładnej okładce.

Wysoko cenią osoby urocze.

A jednak do końca

niepoznane.

Niewielu potrafi

nieco się zagłębić...

To jakby wstępu

i spisu treści czytanie.

Krytyków zdanie

mogą polubić...

A mnie intryguje

ciebie poznawanie.

Pragnę cię czytać,

treść twoją poznawać.

Przeżywać wraz z tobą

smutki, radości.

Swojego życia

też troszkę dodawać.

Bo taki jest urok

prawdziwej bliskości.

Oskar Wizard

(fot. z Google)

Chciałbym porzucić już

to ciągłe wzdychanie!

Z rozwianym włosem

popłynąć w dal...

Poświęcić resztę życia

na marzeń zdobywanie.

(Chociaż poezji będzie mi żal)...

Poczuć sztormowe wichry

i bezkresne przestrzenie!

Nasycić się życiem,

zanim zegary się zatrzymają...

Pokonać siebie,

bo może się zmienię?

(Tylko nieco żal,

że wiersze

zapomniane zostaną)...

Bądź więc mi Muzą,

Osobistą Syreną i Afrodytą...

Wiedź mnie

(dobrym kursem)

na zmysłów pokuszenie.

Doświadczając przygód,

będę Twoim skrybą.

Osiągnę wszystko,

jeśli będziesz

moim natchnieniem!

Oskar Wizard

(fot. Autor)

Królują na czołówkach gazet

i wielu portali.

Bohaterowie naszych czasów.

Przez chwilę

bywają nawet zakochani.

Potem na czele skandalów.

Patrzysz z zachwytem,

zazdrościsz im powodzenia.

Pławią się w deszczu

wielkich pieniędzy.

A może to oni

mają nam

coś do pozazdroszczenia?

Bo małymi radościami

cieszymy się goręcej?

Może nie tak głośno

i nie tak kolorowo?

Mniej barw bywa,

gdy braknie photoshopu?

Nasza rzeczywistość

jest bardziej radosną...

Gdy żona ugotuje mężowi

ulubioną ogórkową!

Oskar Wizard

(fot. z Google)

Namaluję nasze szczęście.

Wymarzone i beztroskie.

Temat lotny i ma wzięcie...

Porzucimy troskę.

Szczęście kryje się w uśmiechu.

Lecz on musi być najszczerszy.

Trochę żartów, nieco grzechu...

To przyjaciel najwierniejszy.

Jak rozśmieszyć mam cię Miła?

Chyba tym klepaniem wierszy?

Radość do nas znów wróciła.

Nastał dzień słoneczny.

Oskar Wizard

(fot. z Google)

Bóg daje Chleb Żywy - Siebie

nadzieję życia kiedyś w niebie

Boże tak czynisz dla nas z miłości

śpiewamy Ci hymn wdzięczności

My również chlebem bądźmy

z ludźmi stale się nim dzielmy

owocem z ziaren łanów złocistych

nakarmmy ukochania głodnych

Wystarczy serce jak chleb dobre

rozmnażać szczęśliwości gotowe

gorliwe zawsze do dawania dłonie

otwarte ku będącym w potrzebie

Kazimierz Surzyn