NAJNOWSZE WIERSZE:

Zacni, dobrzy lekarze,

Nie odchodźcie na emeryturę.

Młodzi jadą na zachód

Zdobyć forsy furę.

Nic dziwnego - rzecz jasna:

Jak tu przetrwać mają,

Skoro władze - jak zwykle 

Podwyżek nie dają?

Jak tu przeżyć

Pracując sto godzin na dobę

I nie wpędzić się przy tym

W śmiertelną chorobę?

Jak tu leczyć pacjentów

W głębokim zmęczeniu?

Jak pełnić dyżury

W ogromnym znużeniu?

A do tego wszystkiego 

Błędów nie popełniać,

Obowiązki lekarskie 

Należycie spełniać?

Kto  w Polsce zostanie

Leczyć nasze dzieci?

Służby zdrowia nadal nie ma,

Choć KRZYCZĄ POECI.

Lekarz - Magdalena Rutkowska, Anna Bażyńska, Ewa Posadzka  są osobami, którym dedykuję ten wiersz. Dlaczego? Bo są to osoby, które cenię.

Autor Ryszarda Łucja Jagielska

to gwiazda

kwiat wszechświata

poezja 

doskonałość kochająca

dla oczu 

cenniejsza od pereł

dla serca 

skarbem tajemnicą

kobiece ciało 

jest cudem nad cudami

robotą misterną

kobieta to piękno 

samo w sobie

nawet bez dodatków

prawdę wygarnie

ale też zamilknie

w odpowiednim momencie

kiedy zdołasz 

ją rozśmieszyć

będzie twoja na wieki

ma błysk oczu

wyraźniejszy od słów potoku

w spojrzeniu znajdziesz wszystko

nie próbuj 

zrozumieć kobiety

bo i tak nie zrozumiesz

kobietę trzeba miłować

zdobywać bezustannie

z pietyzmem uszczęśliwiać

zaskoczyć czymś nietuzinkowym

za to że jest po prostu wszystkim

Kazimierz Surzyn

Żyje człowiek z dnia na dzień

i czeka cierpliwie.

 Co to będzie dalej ? 

ten czas za szybko płynie.

 Jak te wody w rzekach.

Jak te chmury na niebie

 Jak to światło dzienne  i noce wiosenne. 

 Jak te pory zimowe chłodem nasycone.

     Na co czekasz i myśl się urywa. 

Co zabrakło ci tego ogniwa, tej iskry,

która cię wiodła po bezdrożach zdarzeń,

 tej pieśni zwycięstwa no i twoich marzeń.

 co duszę rozpalały.

        Stanęłaś.

 wiesz przecież one są tylko wspomnieniami

 mgiełką , która się chwali, a po chwili rozpływa.

 Biegniesz za nią, nie ma jej -- zniknęła 

 w twym obszarze i pozostał tylko cień jako źródło

 dawnych marzeń.   

 Dlaczego jest tak mściwa ?

Uleciało -- nie rozmyślaj, ciesz się z tego co 

jeszcze Ci pozostało.

 O jej !     w głowie mi się zakołysało.

Ich już nie ma.

 Nie cofaj się wstecz, płyń jak ta woda w rzece,

         to usłyszysz jej pieśń.

Zima - koronkową nić misternie plecie
otuliła ziemię perlistym całunem
szczyty gór ośnieżone poranną mgłą spowite
dodają krajobrazu magicznego uroku
wierzchołki drzew lśnią w puszystych koronach
ziemia skuta lodem prawie nie oddycha
słońce ukryło się w dolinie za górami
kiedy mgła opadnie może znów zaświeci
by ukazać urok krajobrazu w bieli
i perlisty blask iskrzącego się śniegu
który nam zesłała zimowa władczyni
swym kunsztem artyzmu - wszystkich zadziwiła

autor: Helena Szymko/

foto z netu/

Mam odwagę Ci powiedzieć

O tym co powinnaś wiedzieć.

Gdy nie powiem - życie minie

A Ty ciągle w tej gęstwinie

Błądzić będziesz moja Miła.

Mówię, byś szczęśliwa była.

Autor Ryszarda Łucja Jagielska