puściłem wodze fantazji
poniosła mnie ona daleko
wyrosły dookoła przedziwne
kształty co pieszczą oko

poczułem niesamowite drżenie
gdzieś tam poniżej mostka
dotknęły mnie ramiona
poczułem skurcz żołądka

objąłem oczami w zachwycie
kształty obfite i piękne
natura je wyposażyła sowicie
serce z rozkoszy pęknie

gdy spojrzałem
w jej dużych oczu głębię
wessała mnie całkowicie
i znowu jestem w podróży


***
Dział: Erotyki
***
Zbigniew Małecki

Miał długą brodę
mówił składnie
gestykulował zawzięcie
miał do mównicy  zacięcie

kiedy skończył zapadła cisza
nikt nic z tego nie zrozumiał
wszyscy odetchnęli
każdy uśmiechał się jak umiał

starał się bardzo
aby być filozofem
zapuścił pokaźną brodę
lecz nie zrobił nic potem

***
Dział: Myśli nieokiełzane
***
Zbigniew Małecki

Choć mowa twoja jest piękna
choć uśmiechasz się słodko
w oczach widzę stali pęta
co moje serce mrożą

mówisz dużo i obiecujesz
wszystko wygląda tak pięknie
ale mowy twojego ciała nie czujesz
ono zdradza cię bardzo chętnie

pozostanę na swojej pozycji
stare śmieci znam dobrze
niedowierzam twojej erudycji
niech ta prawda do ciebie dotrze

***
Dział: Proza życia
***
Zbigniew Małecki

Gdy dobrze mi się powodziło
wielu przyjaciół koło mnie było
lecz przy losu odmianie
zmienili oni zdanie

dzisiaj mam kilku starych znajomych
nasza przyjaźń w walce stężała
wiem że ze mną są oni
odmienność losu na nich nie działa

***
Dział: Proza życia
***
Zbigniew Małecki

a gdybym nie powiedziała że to co kiedyś wspólnie zbudowaliśmy możemy tylko wspólnie zburzyć?

co moje to twoje to nasze

a gdybym nie pozwoliła Tobie tak po prostu odejść?

co moje to twoje to nasze

a gdybyś nie wyrzucił wszystkich rzeczy i nie trzasnął drzwiami?

co twoje to moje to nasze.

a gdybyś nie powiedział ostatniego słowo, które  miałoby nas dzielić dopiero przed śmiercią?

co Twoje to moje to nasze

a gdybym nie przyznała się do swoich błędów i przykrej miłości?

co moje to twoje to nasze

nie miałoby miejsca wspólne rozstanie

Z rozpędem ruszmy w życie
bo szybko mija czas
dziś bawmy się wesoło
na płacze przyjdzie czas

matematyczne wzory
połóż na statystyk stos
śmiej się dzisiaj z życia
nieznany jest nasz los

lecz jeśli przyjdzie chwila
gdy rąk potrzeba twych
nie marudź ani chwili
nie myśl o sprawach swych

jesteśmy jak rodzina
co sęki swoje ma
lecz gdy zło naciska
stajemy wszyscy wraz

***
Dział: Ojczyzny strofy
***
Zbigniew Małecki

Nachalność niechcianych spraw
ściga mnie nieubłaganie
prowokując do ucieczek
w równoległe światy
mojej wyobraźni

wracając rozglądam się uważnie
lecz one warują nieopodal
gotowe mnie dopaść
nieubłaganie podążając
moim śladem

kiedy mnie osaczają
w uliczce bez wyjścia
z rezygnacja
zabieram się
do ich załatwiania

***
Dział: Dialogi wewnętrzne
***
Zbigniew Małecki

zagłębiając się
w mroczne labirynty przemysleń
spotkałem zaniedbaną
prawdę o sobie samym

zabiedzona siedziała
w mrocznym tunelu niewiary
we własną wartość
popłakując nad swoją dolą

chciałem ją wyprowadzić
na świeże powietrze
ale zabrakło mi sił
wróciłem więc sam

z desperacją
spojrzałem w lustro
nie zobaczyłem nic
pod wieloletnią warstwą kurzu

***
Dział: Dialogi wewnętrzne
***
Zbigniew Małecki

Litościwe dusze
mają miękie serce
i ciepłe spojrzenie

wypatrzą
ukrywane cierpienie
bo nie jest im ono obce

idą przez życie
cicho i na palcach
aby nikogo nie spłoszyć

nie są odporne
na arogancje współczesności
cierpią za tych którzy nie mogą krzyczeć

nie proszą nikogo o pomoc
same dają z siebie
wszystko z litości

potrzebują odrobiny współczucia
i serdecznego przytulenia
aby czuć że są potrzebne

***
Dział: Zamyślenie
***
Zbigniew Małecki

szczerość jest luksusem
na który mogą sobie pozwolić
tylko ci co kochają prawdę

dla pozostałych jest nieosiągalna
chociaż bardzo się starają
żeby ich „prawda” wyglądała prawdziwie

***
Dział: Rozważania
***
Zbigniew Małecki