Pustka

,,W mojej głowie jest ciemno
a po omacku trudno trafić"

  5660 odsłon

Jest

Pokonujący odległość
Pomiędzy atomami dźwięków
Wściekły
Na start i na metę
Delektuje się stanem
Pomiędzy
Tam za daleko
Tu za blisko
Daje zabierając
Dłoń
Kocha nienawidząc
Blisko jak najdalej.

  1901 odsłon

Słowa

Wysunięty w głąb czasu w leśnych zakamarkach
Kryjący się nieznośny jak hałas wieczoru w metropolii
Biegnący przez ludzkie ciała pędzący niczym wiatr
Unosi parę słów rzuconych przez nas
Wnika w nasze serca uderza celuje
Celu zaś nieznanego nikt nie wykryje
Choćby łza pojedyncza po policzku spłynęła
Ten orzeźwiony strumyk ludzkiego sumienia
Płynie
I nie słucha nie czeka na znój
Ulatnia się tak cicho jak kurz
Co go z wieka starej skrzyni zwalono
Porzucony niepotrzebny zwykła pleśń
Takie zero
Jednak czeka i płynie i unosi się w dal
Mocne niczym stal gorące jak ogień
Dla innych ostre jak lodu krawędzie
Duszy wołanie i zwykłe orędzie
Walecznego rycerza co przez czas płynie
Jak te słowa wraz z resztą
Po ulicy idzie i nuci pod nosem
Pieśń wszystkim znaną tak dobrze wpajaną
Bo to tylko człowiek
Zwykły fragment życia
Tak drobny lecz świadomy tych słów
Tych paru słów płynących w głąb czasu
Znanych aczkolwiek niechcianych
Literek parę poukładanych
I nic więcej
Nic się nie liczy.

  1020 odsłon

Powiedz, co to było

Powiedz, co to było
Jeden zbyt mocny uścisk dłoni
Jedno zbyt czułe spojrzenie
Jedno dotknięcie ramienia
Powiedz, czy to się zdarzyło
Słowa w lesie szeptem wypowiedziane
Spacer wiosną pachnący
Pożegnanie dziwnie długie i niechętne
Ale to nic
To już było
Skończyło się
Ty nie napiszesz
Ja nie zadzwonię
Świat nigdy się nie dowie
Bo nic się przecież nie wydarzyło.

  1936 odsłon

Na torach

Pociąg pospiesznie zakończył żywot
Poświęcony przez swego najemcę, nie właściciela
Utkany ze zranień wplecionych naprędce
Ozdobne dziurki zrobione starannie
Prześwieca przez nie podarta dusza
Jedno życie, dwa życia, trzy życia
Wyliczę bez końca upokorzonych winą nie swoją
Zamknąć oczy, wsłuchać się w rytm kół
Dwie ostatnie minuty, jedna ostatnia minuta, trzydzieści ostatnich sekund
I nigdy więcej nikt mnie nie poniży
Niemy ból krzyczy głośniej niż zapomniany rozsądek
Z głębi duszy wyziera ta sama melodia
Przez zranienia wycieka, obmywa rany ciała
Nawet blizny nie będzie, skorupa wciąż piękna
A co w środku - nie widać, więc nie ma
Nie ma
Nic tam nie ma
Bo taka dziurawa dusza to nie dusza
Nie życie
A skoro tam jest pusto
To i skorupy
Można się
Pozbyć
Toczą się koła, toczą, toczą
Toczą
Kości
Stopione z metalem
Zanucą podobną melodię.

  1926 odsłon

Horyzonty

Zamglone horyzonty,
Piasek w naszych oczach,
Pod nami ziemia całuje nas w stopy.
Śmieją się lasy,
Dryfują gwiazdy w obłokach,
Za nami tylko już księżyc umiera.

I wszystko czego chcę to wyrwać się stąd,
Ale czasem już nie ma dokąd uciekać.

Groźnie mruczy tu niebo,
Zawracają tutaj anioły,
Dalej musimy już radzić sobie sami.
Ten podły świat -
Teatr dla martwych lalek,
W tym kole Ty i ja tracimy własne zdanie.
I wszystko czego chcę to wyrwać się stąd,
Ale czasem już nie ma dokąd uciekać.

Ten świat umiera,
Staje na głowie,
Rozstępuje się ziemia,
Walą się chmury,
Słońce wygasa,
Coraz bardziej jest to widoczne -
Horyzonty zawężają się?

I wszystko czego chcę to wyrwać się stąd,
Ale czasem już nie ma dokąd uciekać.

  1724 odsłon

Nic tęsknoty

Diabeł śpi tutaj za ścianą
Co dzień mówiąc: ?dobranoc?
Kiedy wtulasz się w koc
By połykał martwe myśli
Gorzkie pacierze co ranek

Ulatują przez komin
Co wieczór kolejną
Zdziera pocztówkę po
Urywa się ta nic tęsknoty
Jej oczy dziś z podłogi
Podnosi tylko czarno-bury kot

Złudzenie z za okna
Miłosne fatum
Tańczy ze strachem
Mnoży się w głowie
Na nowo boi się zakochać
Na ile łzy mogą leczyć
Zaciera wszystkie ślady

Rozczochrane włosy
W kącie policzek blady
Dzisiaj diabeł gasi światło
Po raz ostatni
Jego rola skończona
Drzwi za sobą zatrzaśnie
Urywa się ta nic tęsknoty
Jej oczy dziś ze złudzeń

Przetrze zabójca lek złamanych serc
Kat weźmie duszę
Miłosne fatum
Tańczy ze strachem
Mnoży się w głowie
Na nowo już się nie zakocha
Nawet nie chciała ten raz...

  1912 odsłon

Życie jak motyl

Gdy rankiem słońce wstaje
i swe promienie budzi,
otwierasz oczy swoje
wśród kochających ludzi.

Oddychasz pełną piersią,
przyglądasz się Motylom.
Czy pomyślałaś kiedyś ,
jak krótko one żyją?

Są piękne , kolorowe,
swym wdziękiem zachwycają,
lecz smutna jest ich dola
bo szybko umierają.

A gdy umiera Motyl
to wszystkie inne płaczą,
bo wiedzą bardzo dobrze,
że już się nie zobaczą.

Więc doceń Swoje życie
i nie skarż się,że źle Ci.
Tak szybko wszystko mija
ta chwila też uleci.

  2202 odsłon

Oni tańczą

Tyle nienawiści wszędzie pełno zdrad Oni tańczą...
gdy wokół wali się świat mimo łez kapiących z nieba Oni tańczą...
wokół w otchłań spada gleba Oni tańczą...
niegdyś nieśmiałe dłonie złotym snem myśli owiane teraz oczy blaskiem
płonące jakże namiętnie w sobie zakochane gaśnie spokój
wojna powraca dobroć bezpowrotnie się zatraca Oni tańczą...
powódź ludzkie serca topi giną dzieci, damy, chłopi Oni milkną...

  1789 odsłon

Burza

Rydwan błękitu
Promyk natchnienia
Co się zmienia ?
Serce z kamienia.
Wali ze złości
Grasuje z miłości
Ciepło lód topnieje
Płomień szaleje
Emocji Burza nastaje
Ryczy , wrzeszczy , już nie przestaje
Dlaczego ? co to takiego?
Strzała namiętności
Vesuvio wzywa Pompeje
Wulkan mądrości

Wyje woła :
"lód topnieje !!!"
Miód historii , młodości
Dlaczego odchodzi ? maleje ?

Bo Serce.............
Szaleje.

Krollord , Pierwoszyno 2 czerwca 2010

  1189 odsłon