WIERSZE

Przemija dzień
przemoczony deszczem
słonych łez
niebawem zaśniesz

Nim słońce
zza chmur się wyłoni
i ukaże niebo
niebieskie jak len
usłyszysz za oknem
śpiew słowika
starą pieśń
wsłuchaj się

Żyje się raz
szczęście w garści masz
po burzy zawsze
świeci słońce

Serce w kawałkach -
dusza gdzieś mi tonie,
rana jest rozdarta -
powietrze znów gonię.

Ty jesteś już za mgłą -
ja jeszcze w sztormie,
widzę już tylko ją -
w oczach mam wojnę.

Tsunami mną targa,
lód stopy przykrywa -
na nic moja skarga,
serce szron okrywa.

Tylko taki dom - rodzinny
pełen miłości i ciepła
jest bezpiecznym miejscem
dla małego człowieka
to właśnie w takim domu
kształtuje się jego osobowość
tylko w takim domu

mały człowiek - chłonie
przekazywane mu wartości
żeby potrafił odróżnić dobro od zła
sprawiedliwość od zakłamania
tak też potoczą się jego losy
gdy kiedyś dorośnie - będzie
jak w przyrodzie zdrowe drzewo
które dodaje nam witalności
lub jak skażony owoc -
bez użytecznej wartości

autor: Helena Szymko/

Miłość - z marzeń jest utkana 
złotą nicią marzenia plecie
i zanim się obejrzysz
w twoim sercu 
swoje ziarno sieje
pieści cię dotykiem
namiętnością syci
a gdy już twoje serce
z miłości miota
spróbuj uspokoić
namiętności duszy
zanim poznasz -
jak boli tęsknota. 

autor: Helena Szymko/

Gdyby zamilkła połowa tych,
którzy muszą coś powiedzieć
byleby wydobyć głos