Człowiek

Wsiadł żul do autobusu
zimno na dworze było
nie zdążył zrobić dwóch kroków
miejsce się zwolniło

Usiadł sobie na końcu
tu mi dobre będzie
ludzie się oglądają bo
czuć żula w pierwszym rzędzie

Jak to panie kierowco
co to jest za szopa
chlew czy to autobus ?
ja nie wygonię chłopa

Jeździ tak już od lat
o porze tej i godzinie
zaraz będzie wysiadał
to i smrodek przeminie

Jeden gość mi powiedział
że mądry był i fajny
kiedyś że to profesor
ale podobno zwyczajny

Tak się stoczyć o boże
jakim trzeba być lujem
chlał żona pogoniła
bił pewnie i był dla niej chu..em

Autobus zatrzymał się
na żula żądanie
se wysiadł łachudra
a smród pozostanie

Wszedł w cmentarza bramę
zerwał garść kwiatów polnych
z łzą podszedł wzruszony
położył je i głowę na blacie
zimnej płyty grobu kochanej żony

Wiezie nas ten autobus
przez życie w jego odmęty
nie wiesz co będzie jutro
i jakie czekają na ciebie
dróg zawiłe zakręty

Nie ogarniam umysłem pewnych spraw
wyperfumowany wymoczek
czy śmierdzący żul ma prawo
do miłości i jego jet ten ból
co wolę bytu zgasił
lub uczucie rozpalił wielkie
wyrozumiałość na wszystko jest lekiem
ważne żeby dla innych być dobrym
człowiekiem