Wieża Babel
w dzień Pięćdziesiątnicy
zstąpił Duch Święty
i w Nowym Przymierzu
ognistych języków
ponownie dokonał
zjednoczenia
jednak ludzie
napełnieni pychą
o tym zapominają
depcząc plugawą stopą
najwspanialsze dary
i tak jak kiedyś
pod wieżą Babel
zamiast mówić do siebie
na siebie szczekają
Autor: Don Adalberto
Komentarze 10
Dziękuję Marmurze za twoje linki, a przede wszystkim za chęć dzielenia się tym, co przedstawia dla Ciebie dużą wartość. To jest piękne z twojej strony. Być może ten film obejrzę w kilku etapach. Pozdrawiam Cię serdecznie.
Piękny wiersz i pełen głębokiej wymowy. Tak trudno dotrzeć do serca współczesnego człowieka, zapatrzonego w siebie. Nie potrafimy już ze sobą rozmawiać. Widzimy tylko własne potrzeby, nie patrząc na innych. Pozdrawiam serdecznie
Dziękuję Wiesławo za komentarz, w którym trafnie oceniasz panoszący się wszędzie egoizm. Pozdrawiam serdecznie.
Zła na świecie jest ostatnio jakby nieco więcej. Ludzie też są wobec siebie bardziej brutalni. Myślę, że ci, którzy operują językiem negatywnych emocji, niezależnie od najszczytniejszych nawet intencji są pozbawieni Ducha Świętego. Bardzo mądry wiersz, najbardziej podoba mi się zakończenie. Pozdrawiam serdecznie.
Dziękuję Oskarze za pochlebne słowa i odniesienie się do utworu. Serdecznie pozdrawiam.