Życie pisze scenariusz -
nieważne jakie miałeś plany
czasem wystarczy jedno złe zdarzenie
i twój los już pogrzebany
ciesz się każdą małą chwilą
dopóki błękit nieba nad nami
korzystaj z siły uczuć
by poznać smak miłości

niech cię zawsze przepełnia
ogrom ludzkiej wrażliwości
każda przeżyta w życiu chwila
Jest zawsze na wagę złota
wszystko co prawe i ludzkie
bliskie doskonałości
żyj zawsze pełnią życia
uczciwie spędzaj czas
tak - żeby nie skrzywdzić nikogo
jakby to był twój ostatni raz .

autor: Helena Szymko/

Podaruję ci - cały urok nocy
ona otuli cię swoim snem
i uśmiech gwiazd ci podaruję
gwiazdy - mają w sobie dość magicznej mocy
przyfrunę do ciebie na skrzydłach miłości
z powiewem wiatru nocy
ukażę świat pełen doskonałości 
gdy tylko spojrzysz w nieba oczy
ujrzysz bezkres prawdziwej miłości
to świat niebiański on zauroczy -
twoje serce pełne wrażliwości .

autor: Helena Szymko/

W kokonach przeszłości -
trwamy uwięzieni
nie znając ceny naszej samotności
tak trudno się przebić
przez umysłu ściany
w szarość dni wplątane
trzymają konary
pozbawieni nadziei
miłości i wiary

wszystkiego co piękne
co kokon otacza
boimy się przyjąć od życia dary
uwierzmy w siebie
nad dniem utraconym
przestańmy rozpaczać
gdy wymażemy z życia
wszelkie dylematy
otworzą się same -
blokujące nas kraty .

autor: Helena Szymko/

My wciąż płyniemy oceanem samotności -
samotnie upływa nam dzień za dniem
z każdą falą oddalamy się od siebie
bez nadziei - choćby na najmniejszy uczuć cień
oddalamy się od siebie z każda chwilą
z fal łoskotem płynie głośne SOS
wokół pustka zewsząd wieje tylko chłodem
nie szukamy już jak dawniej swoich rąk
oceanu otchłań tak bezmierna
pochłania nas - jego głębi ciemna toń .

autor: Helena Szymko/

Podaj mi dłoń - pozostań przy mnie
maluj mi słowem obraz miłości
ja nie chcę z marzeń wracać na ziemię
jesteś tęsknotą - serca radością
nigdy nie znikaj z pola mych marzeń
pieść mnie codziennie słodyczą słowa
pragnę doświadczać tych pięknych wrażeń
przenikaj dreszczem stęsknione ciało

bądź moim słońcem i morską wodą
zapachem kwiatów przypływem szczęścia
by moje życie w smutku nie trwało
będziemy razem błądzić wśród gwiazd
to będzie pierwszy gwiezdny spacer nasz
a gdy już zmęczy nas gwiezdny spacer
ciemność zapanuje na nieboskłonie
objęci czule - wtuleni w siebie
na skrzydłach weny powrócimy na ziemię .

autor: Helena Szymko