Homo sovieticus

Pod wypłowiałą dawno zapomnianą flagą
wyświechtane głosi skreślone poglądy
i z lewej flanki strzela w mądrości rządy
dzisiaj bardziej jakby nie z tamtą już odwagą

Przechwalając się wciąż fałszywym każdym ruchem
w myślach chętnie chciałby wieżą przy hetmanie
mata dać wrogom na zmyślonym ekranie
choć już nosi chore ciało z wpółżywym duchem

Odkurzona rewolucja znów mu się marzy
brudnymi słowami boski świat pokalać
wraca z wypiekami na pooranej twarzy

Do czasu który się coraz bardziej oddala
na starej patelni jeszcze coś wysmaży
póki wszystkiego nie zaleje prawdy fala