Jesień życia
Dojrzali wiekiem -
powracamy myślą
do młodości naszej
która nas wiodła
poprzez trudy życia
jak i radość niosła
młode lata minęły
jak myśl szybko mija
tylko czas srebrnym pyłem
włosy przyprószył
wspomnienia powracają
gdy pierwsza miłość
sercem zawładnęła
i żal za młodością
która przeminęła
staramy się żyć dalej
jakby czas stanął w miejscu
cieszyć się każdą chwilą
która nam pozostała
urokiem przyrody, śpiewem ptaków
gwarem wnuków na dworze
za to nasze życie
które przeżywamy -
dziękujemy Ci Boże
autor: Helena Szymko/
O autorze
NAJNOWSZE KOMENTARZE
Gość - Kazimiera Duraj
Droga Krzyżowa
20 luty 2024
Tutaj jest link do filmiku który zrobiłam, może się przyda na piątek... miłego d...
Gość - Weronika
Droga Krzyżowa
19 luty 2024
Bardzo dziękuję. Jestem Pani wdzięczna. Pisze Pani bardzo przejmujące teksty.
Gość - Kazimiera Duraj
Droga Krzyżowa
19 luty 2024
Oczywiście że tak... jestem szczęśliwa, że na coś się przydało moje pisa...
Właśnie gościmy
Odwiedza nas 418 gości oraz 0 użytkowników.
Komentarze 2
Wiersz aktualny i mnie się bardzo podoba , bo jest w nim tych pięknych dawnych i minionych czasów z cała w nim ozdobą , lecz te czasy co minęły chociaż pyłem srebra owinęły , to jednak zawsze w sercach naszych pozostaną jak to pierwsze spotkanie czy to w zimie czy latem czy wiosną złotą.
Szkoda że młodość przemija, że nie można być wiecznie młodym, noc cóż, jesień życia też urocza, byle tylko zdrowie dopisywało...Dziękuję Heleno za miły komentarz do wiersza.