KOGO CHCĘ KOCHAĆ

Człowieka pokornego, mądrego, zgoła wesołego,

dobrego, prawdomównego, rozkosznie czułego,

wzruszonego śpiewem radosnego skowronka,

i promiennymi witrażami ukochanego słonka.

 

Tego co umie pogłaskać pieska, kotka

i zachwyca go na łące cudna stokrotka,

potrafi liczyć lata, gdy kukułka kuka

i umie słuchać, kiedy o buka dzięcioł stuka.

 

Człowieka, którego księżyc olśniewa,

co srebrne promienie po ziemi rozsiewa,

tego, co umie przytulać serca rękami

i w strapieniu siedzieć ze mną godzinami.

 

I umie milczeć w ciemności

i uciekać daleko od złości

i potrafi miłość we mnie wzniecić

i me serce szczęściem ubogacić.

 

Kazimierz Surzyn 

 

 

Pokuta/satyra/
O PRALINCE
 

Komentarze 2

Oskar Wizard w poniedziałek, 01 kwiecień 2019 19:58

Warto też pokochać czasem kogoś z wadami. Dobre uczucia uleczają duszę. W końcu każdy z nas ma jakieś wady... Dobry wiersz. Pozdrawiam serdecznie.

Warto też pokochać czasem kogoś z wadami. Dobre uczucia uleczają duszę. W końcu każdy z nas ma jakieś wady... Dobry wiersz. Pozdrawiam serdecznie.:)
kazimierzsurzyn@gmail.com w poniedziałek, 01 kwiecień 2019 21:55

Z pewnością warto. Dzięki za miłą ocenę wiersza. Gorąco pozdrawiam.

Z pewnością warto. Dzięki za miłą ocenę wiersza. Gorąco pozdrawiam.
sobota, 20 kwiecień 2024

Zdjęcie captcha