KOGO CHCĘ KOCHAĆ

Człowieka pokornego, mądrego, zgoła wesołego,

dobrego, prawdomównego, rozkosznie czułego,

wzruszonego śpiewem radosnego skowronka

i promiennymi witrażami ukochanego słonka.

 

Tego co umie pogłaskać pieska, kotka

i zachwyca go na łące cudna stokrotka,

potrafi liczyć lata gdy kukułka kuka

i umie słuchać kiedy o buka dzięcioł stuka.

 

Człowieka którego księżyc olśniewa,

co srebrne promienie po ziemi rozsiewa,

tego co umie przytulać serca rękami

i w strapieniu siedzieć ze mną godzinami.

 

I umie ładnie milczeć w ciemności

i uciekać daleko daleko od złości

i potrafi miłość we mnie wzniecić

i me serce szczęściem ubogacić.

 

Kazimierz Surzyn

Jesienny poranek
Retrospekcja
 

Komentarze 4

Gość - Alicja w sobota, 05 październik 2019 21:40

Uroczy wiersz, autor chce kochać ludzi, ale stawia pewne warunki np. " tego co umie przytulać serca rękami.. i w strapieniu siedzieć ze mną godzinami" - piękne, pozdrawiam.

Uroczy wiersz, autor chce kochać ludzi, ale stawia pewne warunki np. " tego co umie przytulać serca rękami.. i w strapieniu siedzieć ze mną godzinami" - piękne, pozdrawiam.
kazimierzsurzyn@gmail.com w niedziela, 06 październik 2019 00:17

Bardzo mi miło Alicjo, serdecznie pozdrawiam.

Bardzo mi miło Alicjo, serdecznie pozdrawiam.
Oskar Wizard w poniedziałek, 07 październik 2019 11:58

Piękny, wzruszający a przy tym bardzo mądry wiersz. Pozdrawiam serdecznie.

Piękny, wzruszający a przy tym bardzo mądry wiersz. Pozdrawiam serdecznie.:)
kazimierzsurzyn@gmail.com w poniedziałek, 07 październik 2019 14:13

Dziękuję Oskarze za tak miłe odniesienie się do wiersza. Serdeczne pozdrowienia.

Dziękuję Oskarze za tak miłe odniesienie się do wiersza. Serdeczne pozdrowienia.
wtorek, 23 kwiecień 2024

Zdjęcie captcha