Stolica nie układa się do snu

nawet gdy mocno zmęczona

nieustannie tętni życiem

jakby czasu nieświadoma

tańczy niemal wszystko wokół

niezmiennie w rytmie bluesa

pośpiech jak ukryty doping

bieg na skróty wciąż wymusza

.

Łzy wzruszenia

wspomnienia

ciągle żywe

niezapomniane

w wygasłej miłości

poczucie bliskości

trwa niezmiennie

w każdym geście

jak zawsze wdzięcznie

ciepło serdecznie

spójrz raz jeszcze

zatrzymaj

zatrzymaj mnie

wzruszenia łzą

bliskości gestem

zatrzymaj

raz jeszcze

*

Zabrakło rozwagi

i życie zaszalało

na ostrym zakręcie

wyjść na prostą

nie tyle umiejętność

co niezwykłe szczęście

spotkania osoby

której życie innych

nie jest obojętne.

Naturalny, oczywisty życia bieg.

Bożych planów nikt nie zmieni.

Odchodzi przedwojenne pokolenie,

pokolenie ludzi z wielką klasą.

Być może odrodzą się elity

i przywrócą wartości nowym czasom.

*

Uporczywie szukam punktu zaczepienia,

aby stał się punktem odniesienia,

w przewrotnej próbie zrozumienia,

konieczności naszego procesu starzenia.

* z przymrużeniem oka oczywiście