NIESPÓJNOŚĆ PRZESTRZENI.
Lubimy wymyślać słowa
dla tego, co niepoznane.
Mówisz więc Bóg
i w tej chwili
go stworzyłeś.
Nauka zaś zna teorie,
które są niezmierzalne...
Odpalasz atomową bombę
lecz nie wiesz
jak to zrobiłeś.
Co trzyma
elektron z protonem
na uwięzi?
Ktoś twierdzi,
że Wszechświat
kiedyś całkiem się
rozrzedzi...
Inny zaś,
iż przeciwnie
- do czarnej dziury
się zwęzi...
Pokaż mi,
gdzie w tej chwili
są dusze
i Wszyscy Święci?
Rozpadają się książki
od moli i starości...
Kiedyś zatrzymają się
serwery internetowe...
Urodzi się ostatni
spośród ludzkości...
Pojawią się inne
gatunki dominujące.
Wymyślamy wciąż słowa
dla tego, co nowe...
Tak jakby mowa
była największym
osiągnięciem.
A jeśli przestrzeń
jest zjawiskiem
wielowymiarowym?
Zaś My
spośród wielu,
niewielkim
eksperymentem?
Oskar Wizard
(06.02.2018)
Komentarze 6
Bardzo mądry, chociaż nieco kontrowersyjny wiersz. Dziękuję!
Dziękuję, chociaż to tylko poszukiwanie mądrości...
Odnajduję w tym utworze sporo własnych pytań. Gorąco dziękuję Mistrzu.
Cieszę się, że znajdujemy wspólne pytania. Mistrzem nie jestem. Moim Mistrzem jest Jan Lechoń. Pozdrawiam serdecznie.
Ciekawy wiersz. Wyróżnia się wśród innych odwagą podjęcia trudnych tematów.
Dziękuję. Łatwo jest pisać o sprawach błahych.Większość poetów na tym poprzestaje. Mi zaś to nie wystarcza. Pozdrawiam.