Nostalgicznie
Minie
godzina za godziną
odejdą we mgle niczyje
statki z marzeniami odpłyną
a ja
przecież jeszcze żyję
czas nie chce nam odjąć lat
jedynie trosk wciąż dokłada
kto to
te dawne lata skradł
czy letni deszcz co znów pada
czy dzień coraz bardziej krótki
wolnym krokiem
idzie ze mną znowu jesień
a razem z nią wszystkie smutki
przebrane w szarobury deseń
Komentarze 3
Też mnie czasem melancholia dopada jesienią
Staram się nie liczyć czasu w pasji życia, miłości i szczęścia. Pozdrawiam Macieju.
Oj tak
miłości nie da się zmierzyć niczym zwłaszcza jak pochodzi prosto z serca.