Nowy (ja stary) rok

Pojawił się z dnia na dzień tak zwyczajnie
a ile przy tym huku krzyków i radości
otwartych szampanów i pijanych życzeń
bez mocy i wiary na spełnienie
dziecko które prowadzę za rączkę
i wcale mnie to nie cieszy że przybyło lat
nic się nie zmieniło tylko data w kalendarzu
następna kartka odpadła robi się coraz cieńszy
dokąd prowadzi czy ktoś pomyślał czy jest gotowy
na zbliżające się nieuniknione zapomnienie
jak ta petarda najpierw wystrzał potem rozbłysk
i cisza chmura gryzącego dymu szarej codzienności
wyciska łzy cebula płaczu nie wiedząc dla czego
trzymam ten nowy rok na rękach bo teraz taki lekki
potem na bagaż życia potrzebny będzie plecak i
na stres jakieś tabletki nie jestem szczęśliwy wcale
nie ma dymu bez ognia więc wyciągam fajka i palę
wyszedłem na spacer wieczorny dość długi
trzypapierosowy miasto mokre rozświetlone
mętnymi promieniem latarni pędzące dokądś auta
a mi nie spieszy się wcale tylko na niebo patrzę
deszczowe chmury przeszły oszczędziły mnie Janioły
pod stopy opadło z góry piórko i przestał padać deszcz
zabrałem je do domu i właśnie piszę nim ten wiersz
Jak raca po rozbłysku oślepiony nadzieją że przyjdzie
w końcu nowe że leprze dni rozgrzeją zimowe serce
Wystrzeliłem fajerwerki byś mnie dostrzegł drogi Boże
że tu jestem na tej ziemi kiedy w końcu mi pomożesz
I odpowiedź usłyszałem choć od dymu się i duszę
Ja fundusze właśnie dałem a ty co ? nowe możliwości miałeś
dobrze Słyszę twoje prośby a ty co ? wiem wiem odpowiedziałem
świzdu gwizdu dwieście zł poszło w pi...zdu