Podaruj chwilę
Podaruj proszę, małą czasu chwilkę,
Skrawek twych myśli, cichy dotyk ręki
I wiatru bezruch, kiedy wiersze czytasz
I deszczu krople, te z tamtej piosenki.
I uśmiech daj mi twój, taki nieśmiały.
Bo trudniej mówić, łatwiej wiersze pisać.
I spojrzeń jasnych zagubiony błękit
I twe marzenia, te ukryte w ciszach.
I chcę byś został lecz ja wiem, odjedziesz
Jak ptak wciąż wracasz w swe rodzinne strony,
Więc zostaw proszę, chociaż myśli swoje
By nie uleciał mój sen wymarzony.
Komentarze 5
Piękny wiersz, w którym mieszają się uczucia wielkiej miłości, nostalgii, rozstania. Podmiot liryczny jest wyciszony, pogodzony z losem. Pragnie jedynie zachować dla siebie wspomnienia i marzenia niespełnione. Z serdecznym pozdrowieniem.
Dziękuję D. Adalberto za wyjątkowo trafny komentarz, pełen tak wielu pozytywnych stwierdzeń i niezwykle życzliwe odniesienie się do treści. Serdecznie pozdrawiam
Piękny wiersz o uczuciach od miłości po tęsknotę, żal rozstania i samotność. Serdecznie pozdrawiam Wiesławo.
Wzruszająca poezja . Pozdrawiam Wiesławo .
https://www.youtube.com/watch?v=nfp-DRAUN8E
Pięknie dziękuję marmurze za tak życzliwy komentarz i piękną wzruszającą piosenkę. Pozdrawiam serdecznie