MIŁOŚCI MOJA maluje twój obraz na szkle
Czemu szkło myślisz?
Szkło, kryształ, Serce
Szkło jest czyste nieskalane
Kruche??
A niezniszczalne zarazem,
Mieszam barwy twego kwiecia
twe lica błyszczące jak wesoły płomień, gdy?
Gdy siedzisz przymnie, twe oczy roześmiane
twa twarz niczym tabun koni niebiańskich
co w letni wiatr po łąkach, zwiewną mgłą się stają,
W te dni gdy brak mi twego ciepła
życie nicościom się staje w swej wielkości
Dla mnie tyś światem tyś okrętem i sterem
jestestwa mego
Ciepło twoje koi rany zadane przez życie
Pragnę objąć cię swym umysłem?
Lecz po co
Żyć z tobą to moja dola
Słodka i pachnąca jako kwiat co jednej nocy jest
Miłość moja nie jedna noc
Lecz życie
Jako droga wspólna bez początku i końca
Łatwa? Nie wiem
Lecz ważne, że razem
Kocham to za mało
Życie spędzić z sobą to w sam raz
Budzę się bo sensem bytu mego jesteś, tylko ty?.

Światłość w ciemności świeci
Ciemność w światłości się mieni
Niby białe i czarne a jedno bez drugiego
Nie istniej
Ciemność lub światło
brak przeciwieństwa i szarości?
prowadzi do niepoznania jakim wyrażamy poznanie
jedno i drugie to jedność z granicą oceanu
głos to jeden nic na świecie
dwa głosy to już całość chór to już wszystko.

Piszę do Ciebie Ojcze z głębokości serc dwóch
Może to głupota
Wiem ? że to głupota
Masz przecież świat na głowie ? cały
Lecz jam tą częścią też
Nie chce byś św. Mikołajem był
Pocztą z życzeniami
Przytul mnie czasem bom zatracił sens swój
Ty dajesz krzyż na miarę
Lecz przytul czasem pozwól że razem popłyniemy
Sam trwogi mej ? tak ciężko
Przytul ojcze i przebacz.