Zaskakuje mnie dziś piękno nadchodzącej nocy,
lśniące marzenia, gdy tylko zamknę swe oczy.
Chyba zapomniałem jak piękne potrafią być gwiazdy,
to uczucie, które chyba z nas, zna każdy...

Gdzieś w oddali ciemnego obłoku... widać zjawę,
wysłannika mroku... Bezlitosny okrył ziemię swym cieniem,
czy światło na ziemię wróci, tego nie wiem. Gdy poranek wstaje,
a światło razi w oczy.
Zastanawiasz się czy kochasz dzień, czy wysłannika nocy.

Nowe wspomnienie...Całe moje życie zmienia,
nowa historia opisująca moje żale,
chwile, które chciałbym z tobą spędzać,
myśli, które kiedyś opływały bólem.

Moim gniewem twoje ciepłe serce studzę...
Twój uśmiech odrodzony niczym życie Fenixa,
wspomnienie, którym jesteś, mnie wyniszcza.
Drogi radości krzyżujące się z cierpieniem,

drogi biegnące, nad historiami których nie zmienię
widzę moje serce ubolewające.
Czuje siły do życia z popiołów powracające...

Blask promieni, który topi moją dusze,
serce swoimi pragnieniami cały czas kruszę,
myśli, którymi swoje wspomnienia w sobie dusze,
życie, od którego dobra nie wymuszę.

Jasne światło, które wskazuje mi drogę,
ciemność, która sprawia, że sobie nie pomogę,
radość, która rozgrzewa moje marzenia,
mojego życia i losu drogi zmienia.

Nienawiść, która studzi moje serce.
coś sprawia, że w miłości chce więcej,
patrząc w przyszłość,
nie patrze za siebie.

Dotyk przeznaczenia krzyczy w stronę świata,
głęboko w sercu czuje promienie lata.

Jedyne marzenie to skończyć ból na ziemi
nie wiem czy jedna decyzja moje życie zmieni,
słowa, które szybko mogą zranić,
spojrzenie, które miłość może zabić.

Patrząc w ciemność, widzisz swą dusze,
lepszego świata od przeznaczenia nie wymuszę.
Stojąc samotnie myślę tylko o tobie,
myślę o tym, co bez ciebie zrobię,

czy jest sens zaprzątać życie samemu sobie?
Kiedy spojrzysz w głąb siebie,
odnajdziesz coś, czego nawet ja nie zmienie
nie wiodomo, kiedy nasza dusza z łzami krzyczy,
ton cichego głosu, którego nikt nie usłyszy.

Chciałbym swoje żale wykrzyczeć,
nie mam siły już dalej o tym myśleć.
Co dzień myślę, kiedy skończy się ból, który czuję
to uczucie, które moją dusze kawałkami ze mnie wyjmuję
to coś, co moje wspomnienia w gruzy rujnuje.

Tchnienie, które życie wydziera z mojej duszy,
moja fantazja w daleką podróż niegdyś wyruszy,
moje marzenia niczym księga niespisanych pragnień.
Nadzieja, która moją tożsamość kiedyś skradnie,
moje serce sypie się w proch,
myśl o tobie sprawia, że się rozpadam,
swoje marzenia za sobą pozostawiam,
Wspomnienia, które zabierają mnie ze sobą,
pragnienie, które sprawia, że kolejne dni chce spędzać tylko z tobą,
ból, który sprawił, że chce wszystko zacząć na nowo...