Filip Peringer nie napisał/a notki o sobie.

Lżej mi

Lżej mi,
Gdy budzę się na siłę
I stwierdzam, patrząc w lustro,
Że nic się nie zmieniłem.
 
Lżej mi,
Gdy myślę, tworzę, piszę,
Zgubiony w innym świecie,
Wtopiony w gęstą ciszę.
 
Lżej mi,
Gdy świat ma zawrót głowy
I wiem, że już oszalał,
A ja wciąż jestem zdrowy.
 
Lżej mi,
Gdy o czymś zapominam
I zamiast iść do diabła
Zamierzam iść do kina.
 
Lżej mi,
Gdy jestem wielce wściekły
I wkładam łeb do wody,
By myśli złe wyciekły.
 
Lżej mi,
Gdy ogień tańczy w szale,
A ja mu patrzę w oczy
I sam się przy tym palę.
 
Lżej mi,
Gdy księżyc, jak moneta,
Na nocnym świeci niebie
I myślę o kobietach.
Czytaj wiersz
  1572 odsłon

Wilkołak

Jam biegł z wilkami pośród gór,
Przewodząc sforą niczym psiarz,
Zabójczy, niczym Czarny Mór.
Przywdziałem swoją wilczą twarz.
 
Mój los to noc i gon wśród drzew,
Gdzie człowiek człowiekowi wilk.
Raz świat mi śpiewał barwny śpiew.
Pamiętam, jak w agonii milkł.
 
I wraz ze światem zamilkł głos
Kobiecy, barwny niczym ptak,
Tam w polu, gdzie posiada wrzos
Jagody wilczej gorzki smak.
 
I Księżyc - bóg mój - Jego błysk,
Co świeci pośród gwiezdnych pcheł,
Gdy pada na mój wilczy pysk
Oświetla z krwi szkarłatny kieł.
 
Gdy świeci Księżyc, wyję doń,
Gdy Bestia żyje, żyje łów,
A Śmierć wyciąga swoją dłoń
Po Piękną - w Lesie Wiecznych Snów. 
 
Czytaj wiersz
  2474 odsłon

KRYSZTAŁOWY MOTYL

Dziś przeleciał mi nad głową
Motyl z gracją kryształową
I od teraz nie odróżniam
Czym jest pełnia, a czym próżnia.
 
Wewnątrz czaszki płoną dźwięki,
Świat pulsuje w sercu ciała.
Księżyc, dawniej twarda skała,
Delikatny jest i miękki.
 
Nie ma już różnicy
W złocie i żywicy,
W róży i płomieniu,
W czasie i kamieniu,
W śnie i świecie wokół,
W słońcu i łzie w oku.
 
Słodki skurcz mnie łapie w sidła,
W ustach czuję gęsty heban.
W moich snach kolorem nieba
Są te kryształowe skrzydła.
 
Kosmos, niegdyś mroczny tytan,
Wieczny bezkres pustych pytań,
Nagle skurczył się w tę chwilę,
W jedno tchnienie z tym Motylem.
Czytaj wiersz
  437 odsłon