ADAM DENNISON - Na wpół-wprost z głowy

Czuję ciężar krzesła
na którym siedzą moje
smutnie formalne
uciekające atomy
przemawiać
znów zawiłość
nie ? masówka

brak współczesnych poetów
trwałość ? funkcja wyższa
wulgarnie umowne znaki
i spory rodziny ludzkiej
wystylizowany na odosobnionego
chwalebnie odizolowanego
w skórze jest dobrze i niedobrze
klasycy odeszli
a wszystko pozostało
podmiot i przedmiot
meta i hemo

widzialny i niechciany
każdy szczegół wszystkie szczegóły
brak
w kolekcji obrazków świata
nie ma niewinności
co jest czego nie ma
i czego mogłoby nie być
twoja perspektywa.

Czytaj wiersz
  2020 odsłon

ADAM DENNISON - Z bezsennych nocy

Każesz mi wracać w progi nieznajome
i chwytać listy jak motyle czyste
a ja kaleki zbieram krople szkliste
dalekie dźwięki nocą uronione
co kalekując wędrują przez cienie
bez odpoczynku jak mgliste istnienie.

Czytaj wiersz
  2023 odsłon

ADAM DENNISON - Dziewczynka lat siedem

Aria jak skowyt wilka
dziewczynka
lat siedem
umiera na raka
pod czwórką
pod trójką
grają w kulki zielone
przechodziły baby
przyniosły zupę
krupnik

wujek Staszek i siostra od Janka
sok pomarańczowy
ciocia Mania
zawsze jest taka ciocia
nie martw się dziecko
odrosną ci włoski
takie miałaś ładne kręcone
padła żarówka
kroplówka
splątała się w rączce
sufit jest ciągle tak samo biały

znów zabrzmiało
co za muzyka
dobrze bierze górne partie
zjedz krupniku
chociaż trochę
zjedz krupniku
zjedz
wolała jak palą jej żyły
tej spod czwórki już nie dajemy
naprawdę

ona widzi jakieś motylki
śmiechu warte
niech przestanie wreszcie krzyczeć
telewizji nie można oglądać
wiadomości
uciszcie tego bachora
że też człowiek
musi umierać
jak pospolita
świnia

Czytaj wiersz
  4095 odsłon

Adam Dennison - Zwiastowanie

Ból wzmacnia zmysły
poszerza pole widzenia
odbiera

myśli które nie mają przyczyny
zwiastowanie właśnie następuje
blady anioł stoi na baczność
to o czym będą pisać
toczy się w głowach zainteresowanych
po ilu dawkach można spokojnie
zasnąć

nie czuć czterech żywiołów
zastanawiali się wszyscy
obdarzony myśleniem arcylogicznym
z zakrzepicą
i niezdiagnozowaną schizofrenią
słabym sercem
nie może podołać

słowo kruszyło się zawsze
nie mogło stać się ciałem
nazbyt jest śliskie i pasujące
nazbyt jasne i spodziewane
nie można nim nazwać chmur
ani roślin
nawet cierpienie wyrażone słowem
nic nie znaczy
nikt w nie nie wierzy naprawdę
myślą
że jest lepszy sposób
nie tak inwazyjny.

Czytaj wiersz
  2313 odsłon

Adam Dennison - Na pożegnanie XX wiekowi

Uczyli miłości na opak
z jednoosobowym paradygmatem
rozumy mieli wielkie a serca małe
zarżnęli świnie krowy
wystrzelali kury i kaczki
książki dały im ciepło
wozili kable i sznurki
zabawki i rozkładane tapczany
transporty kołysały się słodko
z prawa na lewo
z zachodu na wschód

podeptali krzyże i urwali łeb Chrystusowi
grali nim w piłkę do późnego wieczora
aż mama zawołała na kolację
jajecznica smakowała jak nigdy
wyostrzone zęby wtapiały się w nią jak w masło
z brody skapywał tłuszcz
kropla po kropli
kropla po kropli

poprzestawiali zegary na czas wysoce zmienny
biologicznie
nie było strachu kolacja zjedzona
nikt się nie złościł nie wygłaszał przemów
woda zawsze spływała z gór
jak od sąsiadów z wyższego piętra
zostawili włączoną pralkę i zapomnieli
woleli słuchać Mozarta
i tak im było blisko do niego
że wyrwali z zaświatów kilka żywych tonów
dwie frazy
i jeden następnik
podliczyli i oznajmili z dumą
iż metafizyka cenniejsza.

Czytaj wiersz
  3864 odsłon