Kazanie na górze

Fragment książki dla dzieci "Opowieści o Jezusie"


Chodził Jezus po wsiach i miasteczkach,
Leczył chorych, cierpiącym pomagał.
I już o Nim ludzie głoszą wieści,
Że królestwo Boże przepowiada.

Więc się tłumy zbierają ciekawych,
Zachwyconych tak jego cudami,
Że słów Jego pragną ciągle słuchać,
Idą zewsząd dniami i nocami.

Nie zważając na trudy i upał,
Co na drodze wędrówki ich czeka.
Bo jak długa i szeroka ziemia,
To nie było takiego człowieka.

A On mówił do nich dziwne rzeczy,
Których pojąc pewnie nie możecie.
Lecz gdy dobrze, dobrze pomyślicie,
To na pewno wszystkie zrozumiecie.

"Błogosławieni ubodzy w duchu
I którzy smutni w swym życiu będą,
Ci, co przez życie swe cicho idą,
Bo swą pokorą Niebo zdobędą."

"Ci którzy pragną sprawiedliwości,
Co się litują nad ludzką biedą.
I którzy serca swe czyste mają,
Bo W Niebie Boga oglądać będą."

"Co pokój czynią, kiedy jest wojna,
Co cierpią za to, by było lepiej.
By sprawiedliwość była na świecie,
I by nie było już więcej cierpień."

Takie to rzeczach mówił im Jezus,
Gdy Go w skupieniu wielkim słuchali.
I chociaż słów tych pojąć nie mogli,
To wszystkie w sercach je zachowali.