Uciekinierka

Osaczona przez tłum wyschniętych emocji
Stara się skryć pod powierzchnią dna
Dalej już zejść nie może
Gdyż tam urywa się szlak
Zgorzkniałych kłamstw i przeterminowanych prawd
Zawiłych historii, w których uczuć już brak
Tam czujność pogrzebała zmrożone sumienie
Zasiała czułości ziarno, które szybko zmarniało
Zalane przez kwaśne deszcze zapewnień
W odległych zakamarkach siebie
Czuję znów ten sam piekący ból
Słońce gaśnie a wraz z cieniem wraca lęk
By rozwijać na nowo dawno poskręcanych
Przykrych złudzeń zwój
Mimo iż zna mapę popękanej duszy
Mimo iż cierpliwie sam posklejał ją
Teraz wszystko milknie
A w bezdennej głuszy
Słychać tylko echo
Widać wiązkę naszych poplątanych słów.

hmm
Deja Vu
 

Komentarze

Umieść swój komentarz jako pierwszy!
czwartek, 28 marzec 2024

Zdjęcie captcha