Idą w bój krwawy
wrześniem mglistym
w zadumie jesiennej
z paciorkami różańca
jarzębiny czerwonej
Polska wzywa więc idą
pod Biało - Czerwoną
zostawiając rodziny
wstęgi pól i zagrody
biją odważnie wroga
choć na licach trwoga
Makami wyrastają
ku Ojczyzny chwale
szeregi żołnierskie
i pamięć wzbudzają
w sercach obecne stale
I my dzisiaj idźmy
pod strzechy z pokojem
rowy polskie zasypmy
co dzielą rodaków
księżyca światłem
Kazimierz Surzyn
Wśród nas żyją anioły
bez skrzydeł czarujących
ale za to ich ciche serca
to azyl dla potrzebujących
Strzegą drugiego człowieka
tak jak ty mnie miła właśnie
są takie przepiękne wnętrzem
i mają twoje oczy niebieskie
Anioła też widzę w przyjacielu
co pomógł mi w nieszczęściu
w przechodniu z uśmiechem
tyś moim aniołem dobroci ciociu
I w pielęgniarce co mojego tatusia
z boku na bok całą dobę przekłada
i w mamusi która zawsze wysłucha
ona jedyna największą miłością kocha
Kazimierz Surzyn
Szczęście zaznać prawdziwej miłości
takiej co wręcza przestrzenie wolności
nie zawłaszcza ciebie na wyłączność
nie ubóstwia niczym bożka wielkość
ale współdzieli życie daje czas uwagę
raz dane słowo ma dla niej dużą wagę
rozumie wszelkie potrzeby drugiego
kocha bardzo mocno i nie wie dlaczego
od radości do cierpienia
od cierpienia do radości
Kazimierz Surzyn
Widzi coraz gorzej
usta gubią słowa
cierpi okropnie głowa
i jak wulkan chce wylać
rozgrzaną lawę z czoła
Nie lubi tego fotela
przeraża ją cisza ścian
i pozy zmienności na twarzy
raz sięga nieba
a raz jest w najgłębszej szczelinie
przechadza się z okna w okno
patrzy jak mknie
zegar lat
szuka przyjaznej dłoni
co zagłuszy samotność
serce zapomina o biciu
traci oddech na schodach
zagubiona w pajęczynie
utkanej ze zmarszczek
aż cichutko leży
spętana chorobą końca
Kazimierz Surzyn
Naprzód odważni batalioniści
Zwycięstwu Cześć Chwała
Najeźdźcom zemsta miecz boleści
Zaciśnięta pięść we krwi cała
Naprzód odważni batalioniści
Nad wami sztandar biało - czerwony
Siły walki uporu niepodległości
Symbol polskości nieoceniony
I ten Orzeł w Koronie
Przez praojców czczony
Prowadzi bojowników do tryumfu chwalebnie
Zwiastując czas wolności nieskończony
Polska nigdy nie zginie
Walczy sromotnie bije wroga
Aż na zawsze minie
Zawieruchy bitewna trwoga
Za krew przelaną na frontach wojennych
Za męstwo przykład dla potomnych
Za Golgotę drogi by Dom odbudować
Zawsze będziemy żołnierzom - bohaterom dziękować
I hołd po wieki wieków oddawać
Kazimierz Surzyn
Był człowiekiem
dobrym życzliwym
o twarzy pociągłej
niebieskich oczach
posiwiałych włosach
uśmiechnięty miły
lubił muzykę żart
kilka dni temu
na weselu tańczył
grą na harmonii
ubogacał nam wnętrza
sercem malował
pejzaże żywota -
las wyświęcony
koszykami grzybów
zielone łąki wolności
klęcząc w zachwycie
miód z własnej pasieki
w kwiatów aromacie
dziewczynkę tonącą
co ją uratował
Marię sąsiadkę
której był aniołem
nigdy nie narzekał
choć nieraz łzy
krwią spływały
na raka cierpiąc
koniec drogi ziemskiej
zostawił ku pokrzepieniu
ślady miłości
Kazimierz Surzyn
Starą matkę schorowaną
wyrzucił syn z jedną walizką
do domu starców w innym mieście.
Najwyraźniej nie pasowała
do nowego mieszkania
wypasionego auta
synowej co w swoim
ciele widziała boginię.
Do marmurowych posadzek
puchatych dywanów
mebli luksusowych
egzotycznych zapachów
do tej "Europy nowoczesnej"
w której Krzyż
znad drzwi zdjęto.
W domu opieki
nie było tak źle
ale matka miała żal
nawet psa się tak nie traktuje
a co dopiero człowieka.
Przebaczyła dawno rodzinie.
Nie chciała potęgować zła.
W ciszy odeszła
do Krainy Wiecznej.
(Wiersz powstał na podstawie wzruszających wspomnień
jednej z byłych mieszkanek domu opieki)
Kazimierz Surzyn
Ile razy muszę jeszcze zginąć, by docenić jedno życie?
Jak mam pozwolić odejść temu, co nigdy nie przyszło?
Jak zatrzymać mam swój wrzask, skoro nawet nie krzyczę?
Ile razy jeszcze ucieknę z mroku, chociaż światło nigdy nie prysło?
Tak bardzo cierpię
Grudniowe fajerwerki, Gdańsk, morze
Ballada narkotykowa w ustnym otworze
Szare serce, smutek, zawód
Samobójstwo wisi na skraju
Świat zewnętrzny wiruje w czwartym wymiarze
Czuję cudze usta, a widzę zamazane twarze
Tak bardzo chciałbym teraz nie pisać o autorze
Byłem na skraju ze świadomością
Że nikt mi nie pomoże
Styczniowy śnieg, Bydgoszcz, poranek
Czuję ciągłe zmęczenie i rozczarowanie
Obojętne czyny, łzy, marazm
W tamtym stanie nikt mnie nie odnalazł
Nie wiem co robiłem wczoraj
(Napisałem "Schody Do Nieba")
Odrobinę radości mi podaj
Tak mi wstyd, że tak nisko upadłem
(Konsekwencje Twojej zdrady)
Tak mi wstyd, że tak nisko upadłem...
Bardzo bogaty szorstki
na ziemi miał wszystko
czarowną laskę złotą rybkę
co wciąż spełniały mu życzenia
ale w jego działaniach
nie było dobra miłości
najbliżsi od niego odeszli
bo kochać ani żyć nie potrafił
Tylko za pieniądzem gonił
w banku na lokacie
miał bogactwa krocie
lecz w sercu pustkę co zżerała
tak szybko do ostatniej kropli
pomocy nie chciał a szkoda
Wszystko stracił i tę rybkę też
i pochłonęła go matka - ziemia
po co ci to było człowieku
bez miłości - przegrany żywot
Kazimierz Surzyn
Żywotność Powstańców
w wolność nie zwątpiła
chociaż marne szanse
ona wkrótce nastąpiła
Na gruzach stanęła
we krwi zbroczona
z hardych serc Warszawy
na nowo odrodzona
Pomniki Warszawskie
dziś do Apelu stańcie
w rytm pieśni powstańczej
Wy - co trzeba zrobiliście!
Kazimierz Surzyn
Nie bądź uschniętym drzewem
takim co musi ogrodnik wyciąć
aby krajobrazu nie zasmucało
Obudź się wstań i idź przed siebie
co trzeba teraz przewartościuj
znów na nowo pięknie wzrastaj
Tak jak ta lipa koło mojej zagrody
która kiedyś była lichutką sadzonką
a dziś spójrz jaka zielona rozłożysta
To nic że się wcześniej nie powiodło
przecież życie przybiera różne kolory
bądź sobą kochaj walcz o marzenia
Kazimierz Surzyn
Nie mam siły wstać, nie mam siły wstać
Chcę tylko już iść spać, nie umiem już trwać
Mam nadzieję, że pewnego dnia
Zabierzesz mnie do zmian
I uśmiechnę się, bo schowany
Przed życiem umieram schorowany
I leżę pokonany
Czy to nie cudowne, jeden błąd
Zabiera szczęście daleko stąd
Zabij mnie, nie powiem nikomu
Cierpisz? Witam w domu...
Goni mnie już czas, goni mnie już czas
Lecz nadal trwa ten trans, chowam swoją twarz
Mam nadzieję, że pewnej nocy
Użyczy mi ktoś pomocy
I zatrzyma łzy, otrze je z policzków
Wynieś mnie proszę z klinczu
I podnieś mój mistrzu...
Czy to nie cudowne, uciekam z lasu
Nasze cierpienia nie cofną czasu
Zabij mnie, czekam na Ciebie wiernie
Czas nie cofnie naszych cierpień
02.19
W życiu dźwigamy krzyże
czerwone od bólu kolce róż
przesiąknięte łzami smutku
podnosimy się aby dostać
kolejne baty od doczesności
czas nie goi tak szybko ran
które głęboko w sercu tkwią
ale cierpliwie uczy przetrwania
i pogodzenia się z nimi by iść
w przyszłość z wiarą nadzieją
że miłość przezwycięży niemoc
a nasze upadki i wzlotów blask
doświadczeniem pozwolą poznać
piękno otaczającego nas świata
doceniając zaś żywot siebie i ludzi
prowadzić do wybaczania błędów
które każdy przecież popełnia
Kazimierz Surzyn
Mydło którym myjesz twarz
nie rozjaśni czarnej skóry
chodź byś drapał skrobał
nic nie da , zwyczajny wybryk natury
dla jednych dla innych innowierca
wypić wybielacz bo ludzie gadają
takich w koło mało nie znajdzie jednego
i pewnie rację mają ale co z tego
takim Bóg stworzył , drogę taką wytyczył
kroczyć po niej więc trzeba , gdzie zaprowadzi ?
każdy chciałby do nieba
na błękitnej chmurce mięciutkiej
pachnącej świeżością wypranej
w kwiatowym płynie wypłukanej
ułożyć zmęczone członki po harówce
co życiem nazwane , nasze doświadczanie
biel i czerń dwa kolory tak różne
przeciwstawne , niespójne i próżne
lecz czym jest gwiazda bez czarnego nieba
jak statek płynący bez steru do czego
litera niewidoczna bez białej kartki papieru
możesz mówić że kochasz , modlić się
śpiewać pieśni pochwalne lecz bez tolerancji
dla drugiego człowieka twoje życie jest marne
kiedy tłumaczysz przed sobą tak wychowali
taka jest moja kultura bez zrozumienia
dla innych twe życie to wielka kosmiczna
bez początku i końca czarna nicości dziura
Kapiące wiśnie czerwone
rozlewają się na koszulę białą
barwiąc ją tak żeby
plama na zawsze została
Byś nie uprał myśli że
jawa to jest nie żaden sem
nawet kiedy się przyśni
zapomnienia piorący tlen
Łapię dwa oddechy o świcie
soczyście wciągam do płuc
na dzień dobry na nowe życie
by siłować się z nim móc
Kropla drąży zlew
a ja patrzę na czas
jak na kapiący kran
w niedoróbek codziennym teatrze
musisz wszystko naprawić sam
I te wiśnie przysuwam czerwone
do ust swoich bo usta to twoje
słodko kwaśna ta wspólna przygoda
gdy za rękę idziemy we dwoje
przemijaniem jest wiek i uroda
w duszy nasze lata szalone
Czerwień kapie a usta namiętne
one zwarły się w gorącym splocie
pieczętując krwią chwile tak piękne
gdzieś w słonecznym promieni złocie
Jem śniadanie i czuję jak w niebie
może pięknie być w to mi graj
zaraz , ze słoika wiśni od Ciebie
nie spróbuję tam
więc tu jest mój raj
Zimowego poranka
Jacuś roztargniony
przyjechał do miasta
może szukać żony?
Mało rolny jestem
ze wsi człowiek przecie
gdzie znajdę dziewuchę
jak nie w wielkim świecie
Na wsi bywa ciężko
człowiek sam niestety
chłopy pozostali
zniknęli kobiety
W oddali zobaczył postać
zamiast kurtki czarna skóra
długie włosy aż do pasa
całkiem zgrabna też figura
podszedł na wyciągnięcie ręki
a co to Jezusie malusieńki?
Co to są za szopy
co to jest do chu...a
toć to nie dziewczyna
to facet się buja
Jakoś by zagadać
chuchnął w dbie łapki
nie zimno kolego
tak chodzić bez czapki
Uśmiechnął się koleś
wyjął słuchawkę z ucha
nigdy nie jest zimno
kiedy "metalu" się słucha
Jacuś zadziwiony
chłodno się zrobiło
znalazł bym jakiś metal
wziął i ogrzał ryło
Klamka drzwi sklepowych
zaraz będę prychać
w ucho mnie nie grzeje
ani nic nie słychać
Może inny sposób
walnąć trzeba bykiem
i zrobi się ciepło nie
dotknę klamki językiem
Przestał dwie godziny do klamki przyklejony
-10 stopni na termometrze język odmrożony
pan doktor popatrzał szarpnął za makówkę
a że był karetką wziął na urazówkę
Jacek pokręcił głową w każdy na inną miarkę
a dzięki metalowi poznałem fajną pielęgniarkę
Miłość jest jak metal wrzący do czerwoności
wypełnia serce umysł wpływa w duszę w kości
lecz kiedy stygnąć zacznie inna mowa ciała
gdy ostygnie całkiem zimny jest jak lodowa skała
Uśmiechu polar chowa niekontrolowany bipolar
Bo mimo iż szkiełko mędrca chwale
To wciąż jednak za sercem ganie
Godzina młoda zamienia czyny w słowa
Pęka mi głowa, chyba mam uraz
Złamane serce, bolesny tatuaż
Jestem głupcem przekonany o swojej mądrości
Jestem mędrcem w swojej głupocie świadomości
Zdecydowanie niezdecydowany
Chcę spokoju i cudzego dotyku
Piekło tworzę przez własne rany
A niebo mam na miłości odwyku
Nogi mnie niosą niekontrolowanie
A przecież jestem swego losu panem
Po jasny cel idę, nieważne obcych zdanie
Mimo to błądzę, nie to było w mym planie
Uparcie niepewny - planuję bolesne błędy
Bogaty a wciąż biedny - Zero owiec, ogrom wełny
Anty - A taki jak inni
Martwy - A żywy jak kwiat lilii
Jestem BI, prowadzi mnie vis-a vis
Oryginalny jak kopia
Zapłakany chaos w pokoju
Biała flaga - idę do boju
[Boję się tylko mnie i siebie !]
Miłość nieśmiertelna umarła
Zamroził ogień swe dzieci
Posprząta to wszystko Karma
Nogi na ziemi, umysł w przestrzeni leci
Mawiam iż cierpliwość popłaca
Po czym w pośpiechu zawracam
Zatruty oddech ręce zaznacza
Wyleczyć chce powietrza katar
Biegnę, stoję, biegnę, stoję
Nic pomiędzy, bolesne te boje
Chcę ciszy, spokoju, piękna natury
Spaceruję między maszynami raz wtóry
Proszę, nie strzelaj
Nie trafisz w moją głowę
Ja sam też tego nie zrobię
Plony czynów zbieraj
Dobro żyje we mnie
Sprawia że wokół panuje na ustach uśmiech
Zło też żyje we mnie
Telepatycznie czujesz niepokój zanim uśniesz
Jestem BI, prowadzi mnie vis-a vis
Oryginalny jak kopia
Zapłakany chaos w pokoju
Biała flaga - idę do boju
Boję się tylko mnie i siebie !
//Razem z niektórymi opublikowanymi tutaj wierszami jest to kolejny utwór z cyklu " Anty "
Chcę krzyczeć, zagłuszyć wszystkich, a jednak Cię słyszeć!
Milczenie oznacza zgodę, rozpoczętą nową przygodę
Spala się moja ikona, zamykam oczy, upadam i konam!
Na pomoc Cię wołam:
- Halo, czy jeszcze mnie słyszysz?
W ciszy szumi mi głowa, a wiatr się w niepokoju kołyszy
Mam się za doktora - chodź, wyleczę te Twoje zatrute serce
I pomoc nie wołaj, bo niepotrzebnie Ci dziurę wykręcę!
GODZINY
NISZCZĄ
ICH
ETERNALNĄ
WSPANIAŁOŚĆ
ZABIJĘ
JEŚLI NIE CIEBIE, TO SIEBIE
KRZYCZĘ W POTRZEBIE BO KREW SIĘ POLEJE
ZNISZCZĘ NADZIEJE, UŚMIECHNĘ SIĘ W GNIEWIE
A ZMYSŁY ZADZIEJE
DAM CI PUSTKĘ JAKO WIECZNĄ PRZEPUSTKĘ
ZAKRWAWIĘ TWĄ BLUZKĘ I RZUCĘ W TĘ BUŹKĘ
SWÓJ JAD, ZNOW BLUŹNIE
NA BOGA, NA DIABŁA POZA SKALĄ
ALKOMAT, SIŁA NAGŁA ROZPIERA
JESTEM W ROLI WERTERA, A UCZUCIE UMIERA
proszę bądź... BO CIEBIE TU NIE MA
proszę chodź... WCIĄŻ CIEBIE WYBIERAM
GWIAZDY
NIECH
ITERACYJNIE
EKSPLODUJĄ
...Wasze
Znów płaczę jak dziecko
Znów oddycham ciężko
Myśli się w głowie nie mieszczą
Diabły na spacer mnie wezmą
ZNÓW--ZNÓW
KROCZĘ TĄ ŚCIEŻKĄ
JESTEM GRANATEM - TY JESTEŚ ZAWLECZKĄ
MYŚLI ZA TĘSKNOTĄ BIEGNĄ
ANIOŁY OZNACZYŁY MNIE KRESKĄ
ja cierpię
ja tutaj cierpię
GNIEW
czerwony - piękny kolor kolorów
oznaka władzy i atrybut królów
krew za Ojczyznę naszą przelana
miłości wielkiej moja ukochana
niebieski - cudna barwa nieba
otwarta przestrzeń wód morza
ikona uduchowienia świeżości
dynamiki mody i kreatywności
zielony - kolor pór wiosny i lata
Ziemia w zielone przebogata
nadzieją wnętrza odziewa
wolność szczęście zasiewa
żółty - barwa wiedzy mądrości
napływ wszelkiej pomysłowości
słońce oświetlające bez miary
znak uśmiechu wakacji wiary
brązowy - kolor natury ziemskiej
ściółki drzew skib ziemi zaoranej
równowagi błogie przywrócenie
sił bezpieczeństwa wzmocnienie
biały - jasna barwa apostołów
czystości niewinności aniołów
pełnej odnowy życia duchowego
symbol pokoju międzynarodowego
granatowy - kolor powagi porządku
we władzach zachowania rozsądku
kojarzony z podniosłymi uroczystościami
dawniej zaś z uczniowskimi mundurkami
czarny - barwa cierpień żałoby śmierci
marka elegancji luksusu subtelności
wyraża żałość smutek przygnębienie
małą czarną na szybsze przebudzenie
różowy - śliczny kolor ducha pogody
kobiecego wdzięku powabności urody
bukiet różowych róż na płomienną miłość
w przytulaniu przy świecach serdeczność
pomarańczowy - barwa ciepłych nastrojów
motyli licznych kwiatów i soczystych owoców
talizman ikry optymizmu spontaniczności
ugruntowanie poczucia naszej wartości
Kazimierz Surzyn