Poezje o czasie

Przyrodo moja wspaniała

codziennie ciebie pieszczę

twą świeżością oddycham

z twych powabnych pejzaży

plotę warkocze ukochanej 

Całuję ziemię po której

od lat w szczęściu stąpam

ty mi źrenice rozweselasz

moje serce uszczęśliwiasz

kiedy płaczę pocieszasz

Patrząc na twe cudowności

trudne sprawy łagodnieją

pozwól choć cząstkę siebie

podarować drugiej połówce

muzo dodawaj sił do życia

Wypełnione urokiem zakątki

wiosną latem jesienią zimą

przywołuję w moich snach

nie dajesz o sobie zapomnieć

wciąż odkrywasz nowe piękno

Czarujesz subtelnie umysł

tak że piszę o tobie wiersze 

natchniony maluję obrazy

ze słońca gwiazd i kwiatów

naszyjnik miłej wręczam

Kazimierz Surzyn

Miłość prawdziwa milczy

nie zna pychy zazdrości

na poklask wcale nie liczy

oaza bezinteresowności

Przyciąga blaskiem spojrzeń

jest spełnieniem marzeń

usta w ustach połączone

w słodkościach uświęcone

Tuli mocno w ramionach

serca nocami płonące

zaspakaja nam pragnienia

w ekstazie iskier tonące

Ciała rzeźbi uroczo dreszczami

spełnieniami raduje nocnymi

pocałunków kwitnie kwiatami

osłania skrzydłami opiekuńczymi

Miłuje dopieszcza tęskni przebacza

nadsłuchuje kroków na schodach

czułością najpotężniejszą otacza

roztańczona zachwyca w przygodach

Kazimierz Surzyn

Boże patrzysz

na mnie a ja

patrzę na Ciebie

Ty Panie

widzisz i wiesz

wszystko najlepiej

Za oceany słów

ta modlitwa

patrzenia na siebie

Kazimierz Surzyn 

żółtawy zygzak

chmury przeciął

za nim grzmot

na ziemię runął

   asfalt dymi

   w spiekocie

   czuć smołę

   mój bracie

tworząc kałuże

niebo płacze

odświeża trawy

liście i gąszcze

uwielbiam cień lasu

przestrzenie zielone

w których odpoczywają

myśli moje zmęczone

   łąki wciąż

   pełne ziela

   zbożem złotym 

   szumią pola 

kwiaty w ogrodzie

rosną sercami

zachwycają nas

lata barwami

w falach morza

po szyję zanurzeni

topimy słońca

skwar promieni

Kazimierz Surzyn  

Tylu pielgrzymów Ciebie odwiedza

Nie bacząc na opuchnięte nogi

O Matko Jasnogórska nami przejęta

Nie straszne są pod wiatr drogi

Czy żar słońce rozlewa

     Czy niebo deszczem szlocha

         Czy cieniem obejmują drzewa

             Ja idę raźno śpiewając Tobie

Staję przed Twym obliczem

Do stóp w pokorze upadam

Powierzam swe różne sekrety

O wstawiennictwo do Boga błagam

Kazimierz Surzyn