Noc rozkwita
gwiazdami na niebie.
Trwa cisza syta i upojna.
Tulą się ostatni raz
kochankowie do siebie.
Pora to senna i spokojna.
W taki właśnie czas
nadpływają znikąd wiersze.
A każdy coś ważnego
ma do powiedzenia.
Nad ranem poeta
zaśnie wreszcie.
Jego notes
utworami się wypełnia.
Lecz nawet sen
od wierszy nie uchroni.
O brzasku
znów nadciągną
stadami.
Poeta do pisania
duszę pogoni.
Gdyż są jego miłością
i wielkimi radościami.
Oskar Wizard
smoki wybite do nogi
nawet bazyliszka
nie uświadzczysz
zbroja co śladów bojów
ma bez liku
smętnie teraz rdzewieje
jakaż nowa przygoda
czekać może
gdy już wszystkiego
doświadczysz
i tylko podwiązka
ta jedna jedyna
sprawia
że dusza się śmieje
inni rycerze rynsztunek
w karczmie
już chyba wszyscy przepili
i od stodoły
do stogu siana
za dziewkami
namiętnie biegają
każdej obiecują
że już na zawsze
lecz warte to jednej chwili
księżniczki
do bogatych krajów wieją
i tam ciało i duszę
na loterii obstawiają
zmierzch obyczajów powszechny
nikogo już chyba nie dziwi
co gorsza
brakuje demonicznego drania
by miecze skrzyżować
jedynie poezja została
nagle wszyscy stali się
bardzo wygodni leniwi
chrzanić to
wsiadam na rumaka
jadę ostatnią księżniczkę
całować
Oskar Wizard
gdy wieje mroźny wiatr
nasuń głębiej kapturek na oczy
zawieje nie trwają przecież wiecznie
a gdy deszcz ze śniegiem pada
w mrocznej nocy
pamiętaj że poranek
ozłoci krajobraz bajecznie
po zimie zawsze nadchodzi
wpierw wiosna a lato potem
bukietem barwnych kwiatów
rozkwitną dni
oczarują nasze zmysły
perłą różem i złotem
bo takie szczęście
wciąż nam się śni
Oskar Wizard
Noc cicha,
spokojna, głęboka.
Na czerni nieba
królują gwiazdy.
Księżyc zerka
dyskretnie z wysoka.
Na ziemi
od mrozu bruzdy.
Zaśnij teraz snem
miłym, głębokim.
Niech poszybuje
w marzeń krainę.
A mnie śnić będą się
twoje oczy…
Na gwiezdnym pyle
przypłynę.
Słońca w krainie tej
nie ma…
Zgasło wraz z naszym
codziennym staraniem.
Lecz moje serce
radośnie śpiewa…
Bo chociaż w nocy
spotkam się
z moim kochaniem.
Oskar Wizard
Lubisz to co znasz i masz
zupełnie tak jak ja
Mam nadzieję, że kroku mi dotrzymasz
tak jak ja
Co chwilę masz nowe pomysły
Co chwilę twój uśmiech ubarwia mi dzień
Kto odgadnie twoje domysły?
Wtuleni w siebie, by cieplejszy był grudzień
Napijemy się, kakao
Uciekniemy przed całym światem
Zagramy w makao
Nadeszły
długo oczekiwane Święta.
Czas przygotowań
zakończył się.
A teraz patrzysz,
kto o Tobie pamięta...
Zanurzasz się
w romantycznym śnie.
Spotkań to czas
i serdecznego odwiedzania.
Tak dawno przecież
Cię nie widziałem.
Czas gorących życzeń
i wspominania...
Potrawy i uśmiech
dla Ciebie przygotowałem.
Myślę, że oprócz
naszego miłego biesiadowania...
Warto pomyśleć
o chwili odpoczynku
od życia.
W komnacie naszych myśli
są przygotowane posłania...
Raz do roku
nie obawiajmy się
odrobiny utycia.
Oskar Wizard
Nie wpuszczę do domu księdza.
Nie będę świętego udawał.
Choćby miała dopaść mnie nędza!
Będę przy drzwiach barykadę ustawiał.
Nie będę klękał
przed zwykłym człowiekiem.
Bo moja wiara nie z tego jest świata.
Religia zaś napawa mnie lękiem.
Mało w niej siostry czy brata.
Oskar Wizard
Wiele legend powstało
o Świętym Mikołaju
są nawet takie
że klucze ma do raju
niech Cię nie zwiedzie
wizerunek tradycją znaczony
Mikołaj rodzinę ma
i na dobę przepustkę
od żony
raz do roku łapie
z chęcią to zlecenie
od domowych obowiązków
dostaje zwolnienie
dlatego ho ho ho
krzyczy radośnie
i uśmiech wesoły
jak szczypior na wiosnę
wór prezentów wcale
na plecach mu nie ciąży
gdy ku pięknym paniom
w natchnieniu dąży
i kumpli może przy okazji
odwiedzić bez liku
flaszka z zagrychą wnet
zjawi się na stoliku
gdy wreszcie rano zjawia się
w domu zadowolony
tradycja nakazuje by dostał
po łbie od żony
bo nie za kaca oberwie
na pewno od swego kochania
lecz za ślady szminki na brodzie
od wycałowania
Oskar Wizard
Święta zbliżają się małymi kroczkami.
Czas przygotowań doprowadza do obłędu.
Na koniec przygotuję worek z prezentami...
Wpierw wyślę zaproszenia, do rodzinnego spędu.
Tradycja wymaga karpia w galarecie.
Lecz jak zabić to zwierzę sympatyczne?
Gdzie znajdę killera, może mi powiecie?
Niech sobie żywy, macha płetwami ślicznie.
Z choinką jest inny, problemik mały.
W moim lesie widzę coraz mniej drzew.
Za dużo ich świąteczne ręce wyrąbały...
Z piwnicy przyniosę śliczny, sztuczny krzew.
Domek cały pięknie i dokładnie posprzątam.
Nie wiem tylko, jak trzepać dywany bez śniegu?
Jak wyprać kota w pralce, instrukcji żądam...
Dyszę w telefon kochanie, gdyż jestem w biegu.
Nadejdzie czas, gdy zabłyśnie sztuczna choinka.
Prezenty jak co roku, okażą się nietrafione.
Zaśpiewa zachrypnięte kolędy, kochana rodzinka...
Świąteczne spotkanie, to moje sny spełnione.
Oskar Wizard
Ukrywa się gdzieś tam w mroku...
Roztrwonił lato, jesień i wiosnę.
Już blisko jest końca Roku.
Nastroje ma raczej
niezbyt radosne.
Mógł więcej i lepiej,
my o tym wiemy.
Był przez nas radośnie witany.
Może nie do końca jest winny?
Zbyt wiele nadziei
w Nowym Roku pokładamy.
Przed odejściem
podaruje nam jeszcze Święta.
Lecz to już go nie uratuje.
Może ten Rok
ktoś nawet zapamięta?
Lecz Nowy
do królowania
się szykuje.
Oskar Wizard
Poniedziałek- szewskie westchnienie
wtorek- do pracy natchnienie
środa- rosną pierwsze weekendowe marzenia
czwartek- planujesz jakie czekają spełnienia
w piątek wszyscy życzą Tobie samych miłych dni
Lecz jak przetrwać weekend
nikt nie objaśnił Ci!
Jak dzielnie przespać
i zmarnotrawić bohatersko
czas realizacji?
Dotrwać do szewskiego poniedziałku
i uniknąć z marzeniami wyśnionymi
konfrontacji?
Oskar Wizard
Zima podstępem
drogowców zaskoczyła.
Ślizgają się na chodnikach
przechodnie.
Jakaś pani po schodach się stoczyła…
Mimo to uśmiecha się pogodnie.
Tak trzymaj,
szepczę na przystanku zziębnięty.
Z uśmiechem witam brak autobusu.
Bo mimo wszystko
jestem wniebowzięty!
Czekam na twoich
bukiet całusów.
Wytrzymasz wszystko
jeśli ktoś na ciebie czeka.
Śnieżyce gorącego serca
nie ostudzą.
Pomimo mrozu
chcę nawet śpiewać!
Dla ciebie przetrzymam
zimę najdłuższą!
Oskar Wizard
Czekamy na Święta
w radosnym podnieceniu.
Spotkamy się znów
w rodzinnym gronie.
Może dni
w lepsze się zmienią?
Z pewnością serce
nadzieją płonie.
Anioły po niebie już szybują.
Zbliża się Wigilii tajemnica.
Ci, którzy wierzą
miły nastrój czują.
Wzruszenie dusze przenika.
Będą znów prezenty
nieco nietrafione.
Nie każda potrawa
wzbudzi zachwyty.
Lecz będą też życzenia
opłatkiem połączone.
I nastrój rodzinnego spotkania
przemiły.
Oskar Wizard
będzie coraz zimniej
i coraz grubsze ubrania
i to szare niebo
deszczową stalą
przytłaczające
mimo wszystko
to najpiękniejszy
czas kochania
bo cóż cię rozgrzeje
jak nie oczy gorejące
tak cennym się staje
serdecznego przyjaciela
pozdrowienie
i każde spotkanie w miłym
sympatycznym gronie
wtedy znów odnajdujesz
w życiu natchnienie
a serce ciepła spragnione
radości ogniem płonie
Oskar Wizard
Jeszcze nie czas na serc ostudzenie.
Chociaż gaśnie już romantyzm jesieni.
Ostatnie przyrody westchnienie.
Zimowa szata je odmieni.
Słońce blask złoty schowało.
Śniegiem pokryte łąki i drzewa.
Lato wspomnieniem już pozostało.
A mimo to dusza… śpiewa!
Pójdziemy do parku trzymając się za ręce.
Twój uśmiech jest taki wiosenny!
Są chwile, których chcę jak najwięcej…
Bo pocałunek jest dla serca zbawienny.
Oskar Wizard
Drżyjcie w trwodze choinki!
Głęboko karpie nurkujcie!
Będziecie radością rodzinki…
… Gdy życie z was ujdzie.
Otwórzcie się cienkie portfele!
Święta są dla nas tak drogie.
Będzie rodzina i przyjaciele…
Finanse ogłoszą trwogę!
Czeka nas przepicie i przejedzenie!
Sprzątanie przed i po uroczystości.
Święta miną jak okamgnienie!
Życzę trafionych prezentów
i wielu radości.
Oskar Wizard