Dziękuj i kochaj

Dziękuj i kochaj
Naruszone prawo wszechświata,
Rozdrapane zarośnięte rany,
Niepotrzebny ból zadany sobie,
W ciele ten sygnał został odebrany.
Nigdy więcej nie wracaj do tego,
Przecież wszystko zostało wybaczone,
Ile razy przeżywać chcesz przeszłość,
Umysł zwodzi cię w cierpienia stronę.
Są sprawy, których ludzka mądrość cał
Nie rozwiąże żadnym staraniem.
Żebyś wreszcie to do końca zrozumiała,
I zajęła się swego życia kochaniem.
Poplątanych dróg zbłąkanych kłęki,
Wszystko co się kiedyś zdarzyło,
Co już się stało i się nie odstanie,
W historii świata wiele razy było.
Podziękuj za wszystkie doświadczenia,
Energii wiecznej co życie tworzy,
Nawet za te co ból ci przyniosły,
We wszystkim bowiem jest zamysł boży.
Bo cała ta wibrująca, ożywcza energia,
Powietrze, eter, wszystkie ciała stałe,
Która ten świat i wszechświat wypełnia,
To esencja co tworzy dzieła doskonałe.
Możesz ją poczuć gdzieś w głębi siebie,
W głębi wewnętrznej Galaktyki,
We wszystkim co na ziemi, w niebie,
W pieśni o życiu Eurydyki.
I ty swe życie w pieśń zamieniaj,
Nie wiń się ciągle, nie dręcz, nie szlochaj,
Lecz każdy dzień czy noc doceniaj,
Nie żałuj, tylko dziękuj i kochaj.
Chrystus Mądrości
Samokrytyki stopień II
 

Komentarze 4

marmur w piątek, 20 marzec 2015 23:56
Dziękuję :) https://www.youtube.com/watch?v=EPHmUD0QfmM
Helena w poniedziałek, 23 marzec 2015 19:13

Dobrze napisałaś, że należy rzucić to co było niegdyś i zapomnieć też ,chociaż jest bardzo trudno, lecz wtedy wyzwolisz się z tego odmętu i z tych zakrętów, które przeszkadzały ci w tym co chciałaś osiągnąć. Nie warto się zadręczać niepotrzebnie, lepiej popatrzeć na słonko ,które jest wieczne , uśmiechnąć się do niego i rzec " witaj drogi kolego", dziękuję ci za ciepło ,którym mnie otaczasz , wieczorem gaśniesz lecz co rano wracasz.

Dobrze napisałaś, że należy rzucić to co było niegdyś i zapomnieć też ,chociaż jest bardzo trudno, lecz wtedy wyzwolisz się z tego odmętu i z tych zakrętów, które przeszkadzały ci w tym co chciałaś osiągnąć. Nie warto się zadręczać niepotrzebnie, lepiej popatrzeć na słonko ,które jest wieczne , uśmiechnąć się do niego i rzec " witaj drogi kolego", dziękuję ci za ciepło ,którym mnie otaczasz , wieczorem gaśniesz lecz co rano wracasz.
Masław w poniedziałek, 23 marzec 2015 22:26

"To esencja co tworzy dzieła doskonałe". Na pewno warto wracać do tego wiersza. Nie ma w nim zbędnych słów.
Pozdrawiam

"To esencja co tworzy dzieła doskonałe". Na pewno warto wracać do tego wiersza. Nie ma w nim zbędnych słów. Pozdrawiam
Szymon Zawistowski w środa, 25 marzec 2015 05:10

Bez komentarza....Tylko czytać i zachwycać się.

Bez komentarza....Tylko czytać i zachwycać się.
piątek, 29 marzec 2024

Zdjęcie captcha