Wypełnia cię energia
najczystsza.
Jest jak strumień
krystalicznego
potoku.
Myślom dodaje blask
słonecznego dnia.
Spojrzenie czaruje
tajemniczym urokiem.
Wypełnia cię energia
gorąca.
Mnie też rozgrzewa,
chociaż tego nie rozumiem.
Wiążąc myśli,
uzdrawia uczucia...
Mieszczące się
w połowie drogi
między sercem
a rozumem.
Oskar Wizard
(fot. z Google)
nałożę na głowę
kapelusz magiczny
odpędzi złe myśli
ponad chmury
wprowadzi mnie
w nastrój liryczny
uchroni przed uderzeniami
smutków wichury
nałożę na głowę
kapelusz ulubiony
a pod nim niech znowu
uśmiech rozkwita
będę szedł mocno
w ciebie wtulony
kiedy zechcesz
możesz kapelusz
pożyczać
a jeśli zechcesz
mieć go na stałe
oddam go z całym
humorem wspaniałym
uczucie uwielbia
nawet gesty małe
magia jest w nas
a nie w kapeluszu
nawet najbardziej
złotym
Oskar Wizard
Przestrzeń otacza mnie
bezkresna wszechobecna
okiem nieogarnięta
niewyobrażalna i wieczna
jestem w niej a ona we mnie
przenika głaszcze po brodzie
wody samotna kropelka
a oceanem jest bezkresnym
ciemną chmurą bywa
wzburzoną pierwotną falą
wiatru powiewem rozdartym
rozbitym statkiem na skale
rozbitka ostatnią deską
promieniem nadziei porannym
co wpada na łyk herbaty
rozświetla oczy nadzieją
rozprasza życia dramaty
wyciągam wyobraźni dłonie
umysł nie ogarnie tego
co oczy widzą na nieboskłonie
to przestrzeń serca mojego
Wszystko bym oddał za serce
pełne wiary nadziei i miłości
za spełnienie pragnień
bez stresu i ciągłej złości
że znów się nie udało
No stan przedzawałowy
normalnie bym stwierdził
na szczęście nie jestem kardiologiem
cóż zresztą bym zmienił
Słyszę czasami w ciszy
ukradkiem często skrycie
szmery stukanie szelest
i całkiem porządne bicie
Do puki bije mam pewność
że nie jestem gdzieś tam
na drodze z białych obłoków
nie pukam do rajskich bram
A czy otworzą to już inna sprawa
zasłużyć na wieczny spokój
by chciało się na ziemi , w razie w.
mogę pomalować Gabrielowi pokój
Płytki na rajskim tarasie
całkiem ochoczo ułożę
byś mógł po nich przechadzać
się rajski wielki Boże
Zbudujesz to co zechcesz
zdziwiony będziesz wielce
owoców słodkich skosztujesz
wystarczy że w to co robisz
wkładasz całe swe serce
Sen miałem piękny, uroczy...
Gwiazdy stadami opadły na ziemię.
Patrzyłem z fascynacją w Twoje oczy.
W ich głębi odnalazłem natchnienie.
Dookoła tańczyły elfy, rusałki.
Bursztynowe morze perłami szumiało.
Na polach czerwieniły się maki.
Światło księżyca srebrem błyszczało.
Na niebie płynęły gryfy i smoki.
Przyjazne, więc inne niż w baśniach.
Tonąłem w Twoim uroku,
a Ty w moich ramionach.
Mijały godziny powoli i rozkosznie.
Pragnąłem, aby sen się nie kończył...
Bo co ja biedny porankiem pocznę?
Do nowego snu dzień cały będę dążył?
Oskar Wizard
Nie jestem poetą,
ja tylko do Ciebie piszę...
Słowa niech będą podnietą.
Będę przez chwilę bliżej.
Posłuchaj mojego serca,
ono bije zupełnie jak Twoje.
Poezja to scena najlepsza.
Budzi zmysły uśpione.
Nie jestem poetą,
pragnę chwili rozmowy...
Pachnącej chlebem lub lawendą.
Na prozę jestem też gotowy.
Cóż znaczą wiersze,
wobec chwili bliskości?
Gdy zmysły jak koty
się ocierają?
W świecie powszechnej oschłości...
To uczucia w sercu pozostają.
Oskar Wizard
(fot. z Google)
Gdy czytasz moje wiersze,
dotykasz karty książki
pieszczotliwie.
Czuję twój dotyk i wzrok,
który moją duszę przenika.
W każdym wierszu odrobinę żyję.
Czy czujesz jak poezja
zmysły aksamitem dotyka?
Jestem dłońmi spoczywającymi
na tęskniących ramionach.
Jestem też delikatnym, ciepłym
przytuleniem.
Łzą płynącą po policzku,
gdy bywasz wzruszona.
Gdy zechcesz będę wiosennego
wiatru westchnieniem.
Gdy nawet odrzucasz,
to co napisałem...
Będę twoim gniewem,
płomieniem burzy!
Bo w sercu
na chwilę powstałem.
Uwielbiam,
gdy uda mi się
ciebie wzruszyć.
Oskar Wizard
(fot. z Google)
namalować pragnę sny
tak namiętne jak muzyka
będziesz w nich właśnie ty
jak melodia śliczna
rzucę chętnie wszystkie barwy
te błękitne rozmarzone
to są właśnie moje czary
purpurowe będą twoje
w środku zieleń wraz z nadzieją
w górze gwiazdy srebrem błyszczą
twoje oczy już się śmieją
chociaż usta jeszcze milczą
a gdy obraz ten powstanie
u twych stóp w prezencie złożę
wtedy powiesz mi kochanie
że maluję nie najgorzej
Oskar Wizard
maj jest pełen uroku
ogrzewa słoneczne myśli
ożywia świat od świtu do zmroku
nawet w nocy czasem się przyśni
maj jest zakochanych miesiącem
wypełnia miłością parki i lasy
rozpala pragnień tysiące
na pocałunki jest łasy
pamiętam poznałem cię w maju
miałaś uśmiech jak dzisiaj wiosenny
poszliśmy na spacer do gaju
dałaś mi wtedy buziak płomienny
Oskar Wizard
(fot. z Google)
Mówili mi często,
nie wiem co w nim drzemie
lecz ma jakiś potencjał.
Ja też do końca tego nie wiem,
byłbym zupełnie inny
gdybym wiedział.
Gdy wciśniesz mnie już
w ramki i schematy
ludzkich charakterów...
Gdy będę przez Ciebie
do końca
sklasyfikowany...
Może wśród cwaniaków,
a może frajerów?
Będziesz
przeze mnie
wciąż zaskakiwany.
Nie lubię stać w miejscu
więc biegnę do przodu.
Każdego dnia
troszkę się zmieniam.
Ciekawość życia
i odrobina wiedzy głodu...
Kolejne etapy doświadczeń
zdobywam.
Trwałymi są wiara,
nadzieja i miłość.
Niech to
na zawsze
już pozostanie.
No i tego potencjału
bliżej nieokreślona ilość...
A jaki jestem?
To wie tylko
moje Kochanie.
Oskar Wizard
(fot. z Google)
zaczarował nasze sny
namalował kwiaty tęczą
zapachniały bzy
ptak czaruje pieśnią
kroczą pary zakochane
szumią liście na zielono
w szept kochanków zasłuchane
słońce grzeje całkiem zdrowo
w sercach budzi się nadzieja
a w spojrzeniach jakaś tkliwość
usta chętniej już się śmieją
i do życia wzrasta miłość
Oskar Wizard
Uwolnij się zerwij do lotu
więzieniem są przekonania
stereotypy ciągłe rozterki
odgrzewane kotlety rozstania
Myśli złe niech idą precz
zasiej pokój w sercu swoim
oglądaj obrazy zielone
kolor ten będzie ukojeniem twoim
Uwaga połączona nicią
z pragnieniem lecz pragniesz czego?
myśli złe jak magnez przyciągają zło
więc doświadczysz tego
Bądź świadomym pragnień
obserwatorem czujnym bądź
zwolnij kiedy coś nie służy
na mądrości kamieniu siądź
Wymieć zakurzone paprochy
porządek w duszy czas zrobić
pięć minut dla samego siebie
nie ma nad czym się głowić
Obdasz uczciwością swe życie
przed sobą stań uczciwy
prawda podobno wyzwala
jeśli chcesz być szczęśliwy
Wiara wspaniała matka ona
szepnie do uszka słowa te
zachwyć się i uwierz
życie to wielka przygoda
dlatego pokochaj je
jak najmocniej umiesz
Dam Ci sukienkę,
tą wymarzoną.
Pierścień z brylantem
do tego zakupię.
Przepiękne kwiaty
łąką pachnące.
Swoje milczenie
też gdzieś zagubię.
Dam Ci, co zechcesz
bo nie chcę zguby.
Marzenia ubiorę
w spełnienia wszystkie.
Chcesz krokodyla?
Kupi Ci twój luby!
Lecz na co Ci
gad ten oślizgły?
Bo marzę,
abyś z wszystkiego
najbardziej chciała mnie.
Ze skarbów
uczucia są najcenniejsze.
Miłość rozpala żarem
wszystkie noce i dnie.
To właśnie w życiu
jest najpiękniejsze.
Oskar Wizard
(fot. z Google)
W piwnicy światło przebija się przez
małe zakurzone okno ,zbutwiałe drewno
zapachem zatrzymuje wspomnienia
niechciane co powinny być dawno zapomniane
lecz w półmroku tak ciężko dostrzec
ostrość rzeczywistości ona tu nie zagląda
tylko chowa się po kątach , pająk
rozwijający sieci przyczajony obserwator
wychwyci każdą myśl dobrą
on zawsze jest głodny cudzego szczęścia
myślałem że umarłem kiedy owinięty
w lepkiej włóczce czekałem na dobicie
wpadł promień światła złoty , od Boga ?
wiem że tchnął we mnie nowe życie
przez pęknięte okno szczelinę małą znalazł
dostrzegł mnie , bo kiedy nadzieja ginie
w ostatecznej ostateczności rozwija
warkocz bym z ciemności wspiął się
ku górze po światła miłości linie
czy moc która dotyka serca jest
Ojca wyciągniętą ręką czy
Matki jasnym warkoczem nie szukam odpowiedzi
wiem nigdy jej nie znajdę czy ma to jakieś znaczenie
to co się wyklucza uzupełnieniem jest dla siebie
jasność do ciemności schodzi lecz bez ciemności
nie istnieje , gwiazda bez czarnego tła znika
z piwnicy w dzień wychodzę otrzepując kubrak
z moli wspomnień , opadną zamienione w popiół
zagarniając ręką wsypuje do butelki pył marny
niech odpłynie z rzeką do morza zapomnienia
jeśli znajdziesz tą wiadomość niech będzie słonecznikiem
dla świadomości ludzkiego istnienia , imion tak wiele pokochasz
lecz jedno jest tylko imię miłości dla duszy wiecznego spełnienia
rozwieszam obok
koszulę zmartwień
i otulony ciszą
nocnej pościeli
przedzieram się
przez głębię mroku
wchodzę na chwilę
do wirydarza snu
aby uwolnić myśli
w kącie podświadomym
i odszukać
kwitnące marzenia
Autor: Don Adalberto
rozpinam zachłannie
twój czerwony stanik
uwolniona z pęt
nabrzmiewasz pożądaniem
i drżysz rozkosznie
dotykając mocą dłoni
i ust ciało
unoszę je
falami przyjemności
w kierunku gwiazd
namiętnością
przytulając
wargami płynę
wilgocią aksamitu ciała
coraz niżej
obejmując łuki talii
jak najcenniejszy skarb
a potem soczystość
bioder wchłaniam
pachnącą perfumami
i pragnieniem
tworzymy jedno ciało
złączone
drżącym pulsem
nienasycenia
wznosimy się
do najdalszych zakamarków
intymności kosmosu
jesteśmy przez chwilę
gwiazdą podwójną
eksplodujemy ekstazą
z siłą
supernowej
aby rozproszyć się
w mgławicy
sennego przytulenia
Oskar Wizard
to wcale nieprawda
że los wystąpił
przeciw mojej osobie
ludzie nieprzychylni
też byli niewinni
samotnym
któregoś dnia
nie zostałem
dzięki tobie
przecież długo byliśmy
tak bardzo szczęśliwi
nie usprawiedliwiam się
nie zaciskam już pięści
utraconego czasu
też nie odzyskam
lecz teraz inaczej
odnajduję szczęście
a dawny smutek
na zawsze znika
wreszcie spokój
w moim sercu gości
wszystko szczęśliwie
zmierza do radosnego
jutra
pamiętam aby o radę
wciąż prosić
największego
obrońcy i wroga
patrzącego
na mnie
z lustra
Oskar Wizard
Tej właśnie nocy
popłynę do ciebie.
Sennym pragnieniem
otulę gorąco.
Przytulimy się
mocno
do siebie.
Księżyc
zazdrościć będzie nam
milcząco.
W snach
niebo jest
jakby jaśniejsze...
Błękitem ust dotyka
parków zieleni.
Nawet pocałunki
są jakby gorętsze?
A noc
bardziej srebrem
się mieni.
Gdyby
tak można było
chwycić marzenia...
Wpleść w nasze zwykłe,
codzienne życie...
Bo w nich
wszystko co piękne,
się spełnia.
Tymczasem
coraz piękniejsza
śnisz mi się...
Oskar Wizard
(fot. z Google)
Pośród obłoków marzeń...
Wśród mgieł
aluzji i niedomówień...
O krok
od wspaniałych wrażeń...
Anioł do wynajęcia
pióra skubie.
Bo wiele ma
rzuconych propozycji.
Lecz która zasługuje
na uwagę największą?
Najczęściej brzmią,
zrób swoje
i zniknij.
On szuka
dla dwojga
opcję najcenniejszą.
Czym jest opieka
przez chwil parę?
To chyba potrafi już każdy.
Potrzebny Anioł na stałe!
Właśnie o tym on marzy.
Opiekuj się mną
za dnia i we śnie...
Potraktuję tą prośbę
poważnie.
Jeśli więc nocą
nie przytulisz się...
Anioł
z twego życia
wypadnie.
Oskar Wizard
(fot. z Google)
Już kwiaty pną się
niebo całować.
Bociany do gniazd
znów powracają.
Zapachem łąk
można się rozkoszować.
Gwiazdy na niebie
sen rozpinają.
Wszędzie już słychać
nadziei melodię.
Wiatr grzeje się
w promieniach słońca.
Kto tego nie widzi,
serce ma smutne.
Bo piękno świata
nie ma końca.
Oskar Wizard