Wnuczki ukochanej
owocu miłości
i zobowiązania
cudu z oczami raju
Wychowanie w wierze
znakiem krzyża rozpoczęte
wodą chrzcielną krzyżmem
światłem i białą szatą
Duchu Święty
opiekuj się dzieciną
i prowadź zawsze
szczęśliwą drogą
a serce w Panu
niech bije radością
Hosanna Hosanna
Rośnij zdrowo
skarbie nasz
Kazimierz Surzyn
Kiedy śpiewa morze
a wiatr ciska całusy
falami bijąc o stopy
razem z księżycem
piszemy upojny
ponadczasowy romans
kryształkami piasku
i przytulaniem czarownym
jak morze niebo
Gdy szczyt górski pokonaliśmy
w strużkach potu
jak zakręty życia
a w cudownościach natury
niczym pszczoły z kwiatów
zbieramy słodkie nagrody
Kiedy spojrzeniem zjadam
ciebie jak batonik
a pocałunki cały czas
mam na ustach
Gdy rozmawiamy
przy kolacji o wszystkim
tak szczerze że serca
kwitną rajem gwiazd
w szmaragdowych objęciach
Kiedy muśnięciem warg budzę się
i od razu śniadanie w łóżku
w aromacie kawy i pomarańczy
Gdy się uśmiechasz
do róży w fotelu
i perfum z karteczką
Kocham Cię
Uwielbiamy każdą chwilę
razem spędzoną
i cieszymy się ze wspólnie
osiągniętych celów
Miłujemy się i miłością jesteśmy
od wschodu do zachodu
po wieczność
Kazimierz Surzyn
Nic nie miałoby sensu
życie byłoby wielką
ciemną nicości plamą
byłbym niczym drzewo
co nie wydaje owoców
bez zapachu kwiatem
jak morze bez wody
tylko marnym pyłkiem
Dajesz nieoceniony czas
tak naprawdę siebie
jesteś o każdej porze
czy humor dopisuje
czy chandra siły odbiera
wiem przy sobie mam
właściwą jedyną osobę
Kazimierz Surzyn
Na rampie wyładowczej
dzieci i dorośli.
Ci z prawej zostawali
na prace ponad siły
eksperymenty medyczne
tortury rozstrzelania
piekło głodu.
Z lewej szli od razu
do komór
na zagazowanie
czarne dymy
rozsiane prochy
a my
pochylmy głowy
w zadumie.
Ocaleni
wychudzeni do kości
z zapadniętym spojrzeniem
upodleni.
Pękają skały
Ściany płaczą
Krzyczą Pomniki
Modlitwa
Znicz Pamięci.
Kazimierz Surzyn
Tańczyć uwielbiała
otoczona przyjaciółmi
jak chleb powszedni
radość i szczęście jadła
w całusach promieni
Kilka brutalnych rąk
owłosionych klat
i naraz pękają
stuletnie buki
gałęzie trzaskają
kręgi poniżenia
niemożnością leży
w dno ziemi wbita
na sprawiedliwość
z nadzieją czeka
czy jej odrosną
skrzydła witalności
nie wiadomo
Kazimierz Surzyn
Kocham usta twoje
co smakują wiśniami
po brzegi wypełnione
lawendowymi pieszczotami
tańcem dłoni wspomagane
uwerturą boską
falują czerwoną
wrzącą lawiną
na nic się zdają
kostki lodowcowe
szaleńczą białością
jeszcze bardziej rozpalają
i płonę łąk dzikością
w pulsach krwi rozlaną
Kazimierz Surzyn
Wspominam swoje dzieciństwo
miłości barw cudowne lata
byłem wtedy lotny niczym ptak
chłonny życia jak wody kwiat
Zbierałem małe kamyczki
miałem album i znaczki
wierzyłem że przemówi wiewiórka
i że zaprosi mnie do tańca
biała rozleniwiona chmurka
Robiłem kolorowe latawce
i biegłem z kolegami
przez ogromny świat
Mówiłem Halo Uwaga
Jestem w Afryce już
Puszczaliśmy rzeką papierowe okręty
pokonując fal morskich ornamenty
zrobiłem indiański pióropusz
i ruszyłem w tropikalny busz
piłce byliśmy wierni
z nartami za pan brat
i ten dziadków pachnący chleb
A w domu w każdym kącie
czekała na mnie miłość
i spojrzenia dobrotliwe mamy
i pomoc nieodzowna taty
Wieczorami uśmiechałem się
do księżyca i gwiazd
podziwiałem mały wielki wóz
potem na łóżku marzyłem długo
żeby tak chociaż raz
na księżycowym rogu siąść
Kazimierz Surzyn
Patrzyłem w zadumie
żałosnym spojrzeniem
na jego białą twarz
jak kartka papieru
łzy skakały po rzęsach
bieluśkie posłanie
wbijało się w wychudzone ciało
do tego białe ściany
i szemrząca aparatura
wywoływała zaniepokojenie
goliłem lekki zarost
drżącą ręką szukając pomocy
już teraz tylko u Boga
zamknięte oczy
wtopione w bezruch
jęk w pobliskiej sali
w wierze miłości nadziei
czekałem na cud
mówiąc jakieś słowa
które łamały się niczym drzewa
podczas halnego
miały być zbawienne
wtedy jeszcze nie wiedziałem
że koniec tak blisko
Żegnaj Edziu
Przyjacielu
na zawsze w sercu
Kazimierz Surzyn
Na łożu rozrzuconych
poduszek szczęścia
każdej nocy umieram
z miłości do ciebie
i skrzydłami Amora
rozgrzewam purpurą
Chodzę po gwiazdach
srebrnych polach
i łąkach rozkoszy
szumiąc trawami
Niczym boski księżyc
jeszcze bardziej
rozpalam usta
sferami erogennymi
i dreszczami
oddychają ciała
W gorących krajach świata
razem wziętych leżymy
okryci do cna sercami
płyniemy w nowe
Kazimierz Surzyn
Najbardziej jestem szczęśliwy
po Komunii Świętej
taki leciutki
niczym cieniutki opłatek
wyluzowany w radości
jakbym unosił się w powietrzu
z błogą lekkością białej duszy
gotowy nawet na koniec
ziemskiej wędrówki
bo wierzę że Bóg
przygotował dla mnie
rajskie ponad szczęście
ani oczy nie widziały
ni nie słyszały uszy
ani język nie wypowiedział
ni rozum nie ogarnął
co będzie w wieczności
Dziękuję Ci Boże
że jestem tutaj szczęśliwy
a co dopiero tam wysoko
w wyświęconym ogrodzie Twojej miłości
do którego wyobraźnią sięgam
Kocham Ciebie Boże
Kazimierz Surzyn
Muzo przepiękna ukochana
przy tobie moje serce szumi
mocą wezbranych mórz
i jaśnieje barwami zórz
Budząc się w środku nocy
szczęśliwy patrzę na ciebie
rozanielonym spojrzeniem
i sercem jestem przy tobie
Życie nasze jest płomieniem
bardzo mocno świecącym
i nawet w nocnych cieniach
ten płomień nie zgaśnie
choćby wichry go targały
czar miłości nie pryśnie
Kazimierz Surzyn
Zdrowia Szczęścia
Wszystkiego Najlepszego
Najwyższego Pana łaski
Świętego Jana Pawła II dobroci
Brata Alberta o drugiego troski
Matki Teresy życzliwości
Miłowania Julii
Seneki mądrości
Całorocznej życia magii
Neptuna siły
Prythiwi cierpliwości
Sprawiedliwości Temidy
Demeter zaradności
Wytrwałości Heraklesa
Fortuny zasobów
Pracowitości Hefajstosa
Amora w dziesiątkę strzałów
Spełnienia najskrytszych marzeń
I noworocznych postanowień
Kazimierz Surzyn
Wszystkim autorom wierszy, czytelnikom, redakcji portalu
i Waszym rodzinom, życzę Szczęśliwego Nowego 2020 Roku,
pozdrawiam ciepło, Kazimierz Surzyn
Melania - " czarna"
łagodna pokojowo nastawiona
śmiała niezależna kreatywna
dziewczyna na jedynkę
uśmiech dobrego serca
za nią idą tłumy
by ogrzać się w jej blasku
Słońce i Mars szczęśliwości
Sylwester - "leśny"
musi się wyszumieć
choćby na zabawie sylwestrowej
i toastem przywitać
Nowy Rok
chłopak na piątkę
ruchliwy jako malec
potem żyłka do interesów
w opiece Merkurego i Marsa
ma życie pełne przygód
wyzwań i ryzyka
Kazimierz Surzyn
Noworocznego szampana toastu
Życia lat nie stu lecz dwustu
Zdrowia szczęścia pomyślności
I od wszystkich szczerej miłości
Radości Błogosławieństwa Bożego
Żywota spokojnego dostatniego
Abyśmy wiecznie byli młodymi
A świadectwem czynów urodziwymi
Dla ludzi wyrozumiałości
W dążeniu do celu wytrwałości
Okazywania pomocy potrzebującym
Na dobre słowo czekającym
Obfitości w rodzinne zawodowe sukcesy
By nas nie trapiły żadne stresy
Od pszczół pysznego miodu
W duszy kwiatów ogrodu
Siły motywacji do działania
Więcej czasu medytacji milczenia
Do Siego Roku Wszystkim
Kazimierz Surzyn
Tyś pośród łąk rozmarzonych
rajem kwiatowych dywanów
i w słońcu barw tanecznych
sercem przyrody Beskidów
Erosa najczulszym wierszem
bizantyjskim szeptem anielskim
zmieniasz swoje pozy szybko
dorównać ci tak bardzo trudno
Jesteś moją życia drogą
tryskasz losu uśmiechem
na ustach malinową pogodą
i na całą dobę szczęściem
Z rozbrajającą umysł pięknością
nie szukasz żadnego poklasku
lubisz jasne kształty codzienności
olśniewając dobrocią w serduszku
Kazimierz Surzyn
gruchają
miłosnymi sonetami
gdy chodzą po niebie
widzę rozsypane srebro
w czarownym locie
dodają delikatności powietrzu
takie bratnie dusze
ubrane w szczęście
ziemię ozdabiają dumne
finezyjnym spojrzeniem czułym
twarde serca zamieniają w gołębie
Kazimierz Surzyn
Apostole pierwszy męczenniku diakonie
Wdów i ludzi ubogich opiekunie
Cudotwórco głoszący Ewangelię gorliwie
O boskości Chrystusa mówiący otwarcie
Tyś duchem świętym przepełniony
Na wieki wieków pochwalony
Gruntownie zreformować judaizm chciałeś
Lecz u współczesnych rozumiany nie byłeś
Bestialsko ukamienowany przez Żydów
W godzinie śmierci modlący się za prześladowców
Niebo otwarte i Jezusa widzący
Co stoi po Boga prawicy
Z kamieniami na księdze spoczywającymi
Z kamieniami w rękach trzymanymi
Z kadzielnicą w dłoni prawej
Z naczyniem na kadzidło albo Krzyżem w lewej
Patronie stajennych woźniców
Stangretów tkaczy krawców
Stolarzy kamieniarzy
Bednarzy murarzy
Ciebie wierni wzywają
I o wsparcie błagają
W bólu kamicy kolki głowy
I życia doczesnego odnowy
Trzeba u Ciebie śmierć łagodną wypraszać
I tak jak Ty winy innym odpuszczać
Kazimierz Surzyn
Na świat w ubóstwie przyszedłeś
biedną stajenkę obrałeś za mieszkanie
mizernym żłóbkiem nie pogardziłeś
pastuszków przyjąłeś na piszczałkach granie
Bóg Cię zesłał na powierzchnię ziemi
narodzonego z Niewiasty Maryi Panny
abyśmy stali się dziećmi Bożymi
i zmazali grzech pierworodny
Święty Józef Jezusa pielęgnuje
woły osły na kolana klękają
chór aniołów Gloria wyśpiewuje
wszyscy cześć Zbawicielowi oddają
Ciebie Święta Dziecino monarchowie uznali
Bogiem Królem i całego globu światłością
Tobie mirrę kadzidło złoto w ukłonach ofiarowali
Boś Największą dla ludzi miłością
Pobłogosław nas Jezu Drogi
w wierze nadziei mądrości
by nie bacząc na trudy nasze serca i nogi
prowadziły nas do Edenu w ufności
Kazimierz Surzyn
Tradycyjnie stół przystrojony sianem
choinka ugięta pod ubioru ciężarem
pierwsza gwiazdka migoce na niebie
w modlitwie w kolędach lgniemy do siebie
W sercach chowamy chleba opłatek
by u nas zawsze gościł dostatek
i zdrowie szczęście miłość pomyślność
marzeń spełnienie wzajemna życzliwość
Domy pachną sporządzonymi daniami
lasów wód pól ogrodów Boskimi darami
a wśród nich barszczem czerwonym z uszkami
łazankami z kapustą karpiem w galarecie z jarzynami
kluskami z makiem krokietami z kapustą i grzybami
piernikiem makowcem posypanymi cukrem ciastkami
kutią sałatkami różnymi śledziami z octem
rybą po Grecku i z suszonych owoców kompotem
O północy na Pasterce po wigilijnej wieczerzy
upamiętniamy oczekiwanie i modlitwę Pasterzy
którzy żwawo do Betlejem przybyli
i narodzone Dziecię pokłonem przywitali
Kazimierz Surzyn
Wszystkim autorom wierszy, ich rodzinom, czytelnikom, redakcji portalu
życzę Zdrowych Radosnych Świąt Bożego Narodzenia, błogosławieństwa Bożego
i wspaniałych oraz owocnych spotkań rodzinnych, pozdrawiam ciepło
Kazimierz Surzyn
Stoisz ponad codziennością
Roztapiasz lodowce srogie
Tryskasz kolorami namiętnością
Rozdajesz radości błogie
Rozjaśniasz mrok potoków
Przepędzasz ciemne chmury
Podziwiasz pozy ptaków
Rozbijasz istnień mury
Dajesz mi schronienie
w ramionach przytulania
w pocałunkach zapomnienie
w płomieniach pożądania
Kazimierz Surzyn