Mroczna poświata las otuliła –
gwiazdy na niebie dziwnie zmatowiały
światełka na bagnach jak świetlików tysiące
tajemnicza mgła bagna otoczyła –
ciszę przerywa trzask łamanych gałęzi
ptaki nocy zamilkły wokół grozę się czuje
jakby coś dziwnego na bagnach się działo –
płacz cichutki słychać śmiechy – potem jęki
droga gdzieś zanikła ktoś w ciemności woła
zbłąkany wędrowcze nie ulegaj prośbom –
nie schodź na moczary
tam się dzieją dziwne rzeczy –
tańczą na nich nocne mary
autor: Helena Szymko/
Siedzę na tronie
Insygnia władzy
A w ręku broń
Muszę się jakoś obronić
jak mam strzelić w głowę
Sobie.
Czy mogę się zrzec tronu?
I korony?
Oddam im wszystko,
moje stroje
I nakrycie
Nastroje instrument
Gotowy do gry
Gry o życie.
Spłonąłbym gdybym Cię nie miał O Ukochana !
Spłonąłbym z niemocy, rozpaczy,
Serce moje rozpadłoby się jak meteor na kawałeczki,
Wszechogarniające przyszłyby Smuteczki,
Tak koloruje Twe Serce Wspaniałe,
i Wspomnienie ... i Wspomnienie - Ciebie;
To już nic nie da !
To co opisuje spłonęło, odeszło
Jak w przegranej bitwie
Amor rozłączył mnie od twego łuku i Serca
Boleśnie - poczułem smak Piekła ,
stłuczonej Goryczy,
Ja płonę jak zwiędnięty kwiat na zakurzonym parapecie,
i wołający o kilka kropel wody rześkiej.
Rozkruszyłaś mnie, choć po czasie dłuższym
sklejony jestem, i już z swą tarczą idę do przodu.
Miłości już nie skleję - zamarzło śmiertelnie uczucie
wymordowane , zwierzęco przez Hieny Losu rozszarpane !
Tylko Wena się w tym wierszu zrodziła,
I śmierci Miłości z żałobą ponownie gest smutny
ponownie uczyniła.
Usycham z Tęsknoty jak to Serce kalane,biczowane, i Kwiat
pełen zwiędłego Szczęścia na Pustyni Rzeczywistości bogaty.
Nie było nam dane być razem Miła, swe Szczęście spisuję na straty ! ;(
Choć Rzeczywistość okrutną się stała, moja Duszyczka o Tobie
nigdy nie zapomniała !
Zły dotyk twój
Wzburzył niepokój
Zabić mnie chciałeś
Czemu mnie zmuszałeś?
Płakałam po nocach
Brakowała siły na śmiech
Mimo to się uśmiechałam
Powoli, powolutku usychałam
Nie wiem czemu się zakochałam
Ty nie znałeś miłości
Nikt nie okazywał Tobie czułości
Byłeś niczym trucizna
Pozostała krwawiąca blizna
A kiedy odejdę...
Nie mów, że będziesz szlochać.
Ja przecież nie zniknę,
wyłączę tylko internet.
Łączy nas ocean poezji,
kilka garści nadziei
i mnóstwo czasu spędzonego
wspólnie przed laptopem.
Nie mów, że była to miłość.
Miłość to przytulenie, spacer,
nawet gdy deszcz pada...
Przyjaźń to wsparcie ramieniem,
gdy życie w kość daje.
Zobacz! Nie ma mnie na fejsie...
A jednak istnieję!
Oskar Wizard
Przychodzisz na świat
pełen nadziei.
Rodzice bywają różni,
najczęściej kochają.
W miarę upływu lat
coś złego się dzieje.
Czujesz, że należysz do tych,
którzy od grupy odstają.
Nie pomoże nauczyciel,
zajęty podstawą programową.
Nie licz też na pomoc
złotoustego księdza.
Jeśli nawet dostaniesz rentę,
to kiedyś ci zabiorą.
Czeka cię strach, ból
i pewnie nędza?
Zamglony umysł
świata w pełni nie ogarnie.
80% ojców
porzuca taką rodzinę.
Od silnych leków
zatrucie czasem dopadnie...
Kupowanych
za matki udręczonej
krwawicę.
Módl się za rodziców,
będziesz żyć tyle
co oni.
To ich największy lęk,
nikt później
ci nie pomoże.
Czekają najprostsze prace,
dopóki szef cię nie przegoni.
Komu potrzebne takie życie
Panie Boże?
Oskar Wizard
*- jeden z pozostałych 20%
Błękit dzisiejszego nieba
jakby głębszy
od wczorajszego
Narasta tęsknota
za tym
co mogłoby rozkwitnąć
karmione
niedawnym snem
Drżącym szeptem
rozpalasz
w sercu magię
której już
prawie zapomniałem
Słyszę twoje wołanie
gdy tworzę plan
ostatecznej ucieczki
donikąd
Chcesz podarować mi
wiosenne marzenia
w ciepłych kolorach
tęczy
Zostaję
Oskar Wizard
Już widzę jak Święta
drani w anioły pozmieniały...
Pobożni politycy
są grzeczni
i wszystkich kochają...
Nam tymczasem
poświąteczne porządki
pozostały...
Nabite smacznościami lodówki
w szwach pękają...
To dobrze,
gdyż na miesiąc
jest zapas jedzenia.
Jak zawsze
była przesada
z zakupami.
Nasłuchuję,
czy moja dusza
w lepszą się zmienia?
Czy będą
lepsze relacje
między nami?
Jedno jest pewne,
czeka odkurzacz i zmywarka...
Wrzucę w nie również
nierealne marzenia.
Mojej cierpliwości
przebrała się miarka.
Z pragnień zostawię to,
co jest do spełnienia.
Oskar Wizard
Jak wiesz Panie Boże,
unikam pośredników.
Kosztują sporo
i zawsze moje słowa przekręcą.
Chciałbym podziękować Ci,
że naraz dajesz mi
tylko po jednym zadaniu.
Choć może trochę zbyt często?
Nic tak serce nie raduje
jak pomóc innym,
życie im przedłużyć...
Wątpiącym
przywrócić
cel istnienia.
Być wśród odrzuconych.
Wspierać niszczonych
przez bezduszną biurokrację,
wymuszać przekroczenie
jej limitów ,, miłosierdzia"...
Czasem brakuje mi
opium dla zmysłów,
modlitwy...
Lecz wiem,
co wtedy powiesz.
Zapytasz:
DLA KOGO
mojego wsparcia
znów potrzebujesz?
Oskar Wizard
Stanęły w polu
dwie odważne armie...
Jedna która twierdzi,
że Bóg ma złotą brodę...
W swej zapalczywości
twarze zacięte i straszne!
Druga krzyczy,
że Stwórca
ma wąsy
i bokobrody!
Bo nie ma żartów
w kwestii świętej wiary.
Prawda najświętsza
może być tylko jedna!
Jedni wierzą prawdziwie,
drudzy czynią czary!
Na litość nie licz!
Nadzieja daremna!
Poszły w ruch miecze,
laubzegi i topory!
Zginęli wszyscy
zanim wieczór zawitał...
Ja w śnie
też Boga widziałem.
Był ogolony.
Powiedział:
Czy ktoś mnie
o potrzebę wojny
zapytał?!
Oskar Wizard
*- zapalczywym poświęcam.
nasz okręt płynie
przez wzburzonego życia fale
pijany kapitan
już dawno
za burtą się utopił
wyrzucam w głębiny
smutki i żale
dawne przygody
los jak korsarz
złupił
płyniemy więc dalej
bracie przez morze
niestraszne nam wiry
i ostre skały
znajdziemy bezpieczną przystań
kiedyś może
dawne marzenia
jak plan nam zostały
w tym całym szaleństwie
tkwi pewna metoda
bo rozum
nam wicher
dawno już zabrał
szukamy uczuć
zamiast złota
jak dobrze
żem ciebie
na pokład
zabrał
Oskar Wizard
pewna śliczna Anna
do sanatorium wyjechała
była tam do szaleństwa kochana
lecz wróciła do domu
sama
w domu ten sam stary mąż
gdzież mu do tamtych kochanków
sprawca kilku niechcianych ciąż
i wielu wypitych win dzbanów
już teraz Anna czas odlicza
do następnego wyjazdu
aby nie widzieć męża oblicza
i do jej wielbicieli zjazdu
Oskar Wizard
diabeł
jak dobry handlowiec
daje na pokuszenie
namiastki
rozkoszy
przyjemności
i ekstazy
wszystko to
co możesz otrzymać
po skazaniu na piekło
tylko niedziele
są tam smutne
snują się dusze
jak potępione
bez celu
wśród wygaszonych kotłów
z przysmakami
(jest zimno jak w piekle)
diabłom też się należy
dzień odpoczynku
od pracy
;)
Oskar Wizard
najczęściej widzę ich w niedzielę
biegną do kościoła
ze strachu przed piekłem
na które zasłużyli
bronią życia poczętego
słowem gorliwym
pozbawionym czynów
gdyż od ratowania urodzonych
są zawsze inni
tacy jak ja
w słowach
Bóg
Honor
Ojczyzna
popełniają przeważnie
kilka błędów ortograficznych
bo nie czytają książek
a ze sztuki pisania
znają tylko donosy
na sąsiada
nie mów im nigdy
że spotkałeś dziś Jezusa
nie uwierzą
bo im to nigdy
się nie zdarza
Oskar Wizard
świat dookoła
kręci się w szalonym pędzie
mijają dni
a każdy jest inny
czasem czuję
że nie nadążam
już
za zmiennymi porami roku
wszystko się zmienia
w dynamicznym
odgłosie
tykających bezustannie
zegarów
i tylko jedno
jest stałe
moje pragnienie
Ciebie
Oskar Wizard
bogactwo
ma wiele zalet
możesz pracować więcej
aby być jeszcze bogatszym
chociaż bardziej chorowitym
możesz rozbić się
prywatnym odrzutowcem
lub wypasionym BMW
kobiety i mężczyźni
będą kochać cię szalenie
do ostatniego grosza
a jeszcze bardziej
po przedwczesnej śmierci
jeśli dziedziczą
możesz zbudować pałac
a nawet kilka
poczuć się sponsorem
uzbrojonej po zęby ochrony
oraz armii służących
marzących o tym
aby cię okraść
bogactwo ma wiele zalet
dla mnie
niezrozumiałych
niestety
Oskar Wizard
Moje wersy dla Ciebie
ozdabiam miodem zachwytu
i perłami tęsknoty
Nasze
kocham nad życie
wzruszyłoby
nawet Anioły Miłości
A przecież
w tej uroczej
melodii serc
nie zabrzmiał
nawet jeden pocałunek
Bądź dla mnie
uczuć
ognistą czerwienią
Oskar Wizard
czasem boję się
zagladać do internetu
a nawet wsiąść
do autobusu
ludzie zmieniają się
nie dostrzegając tego
wcale
coraz mniej
w tym wszystkim
radości
poezji
ideałów
bohaterów
i wzorców postaw moralnych
prawdziwej przyjaźni
prawdziwych uczuć
a zamiast tego
pogoń za pieniądzem
sport i piwo
ogłupiające seriale
nienawiść
do obcych
pogarda dla wrażliwych
niektórzy próbują
zawłaszczyć
nawet Boga
tylko dla siebie
w następnych
wyborach
wygrają zapewne
najgłupsi
kandydaci
bo wiedzą
gdzie
zmierzamy
nieświadomie
Oskar Wizard
Chciałbym
wyzwolić się Pani
spod Twojego uroku.
Namalować wyobraźnią sny
o wolności.
Już zawsze samotnie
kłaść się
o zmroku.
Pragnę zapomnieć
jakie jest imię
Miłości.
Chciałbym zachłannie
uciec z rozkosznej niewoli.
Mieć wolne od marzeń,
gdy naszą oazę zostawię.
Zapomnieć
na zawsze
jak zazdrość boli.
Niestety,
Miła Pani,
ja...
nie potrafię!
Oskar Wizard
O to, że mój pies
od trzech lat
ciągnie na luminalu...
Losie przewrotny!...
Nie mam do ciebie żalu.
I o to,
że królik
ma zaburzenia błędnika...
Trudno! Niech sobie w poprzek fika!
Może w końcu
uda mu się
wyjść z choroby?
Jako Królik Wielkanocny,
będzie służył
dla Świąt ozdoby!
Mógłbym jeszcze długo
rozwijać listę moich trosk...
Lecz wolę śmiało
śmiać się losowi
prosto w nos!
I wtedy milknie
złośliwiec zawstydzony!
Pod stołem chrapie pies
z życia zadowolony.
Królik, tuląc się,
słucha bicia mojego serca...
A mnie dusza
na szczęście
się otwiera!
Oskar Wizard
*- Królik po miesiącu leczenia
coraz częściej przyjmuje normalną postawę.
**- Ależ oczywiście, że łatwiej kupić nowego.
Ale czy nie lepiej jest ratować życie
niż wymieniać na nowszy model?