z marzeń wyśniona...
Figurą zauroczyłaby
największych malarzy...
Piękna i zgrabna
Tajemnicza Nieznajoma.
Mogłoby się
między nami
coś zdarzyć.
Znów trening
z brzucha wciąganiem...
Autoreklama i komplementy same...
Zawieranie znajomości
wiąże się z dużym staraniem...
Wyniki starań
są wpierw nieznane.
Jak dobrze,
że schowałem zdjęcie
z siedmiorgiem dzieci!
Ukryta obrączka
parzy udo w kieszeni...
Poznaję! To Ty!
Witasz i oczekujesz wieści.
Znów mogę być sobą,
kamień z duszy leci!
Oskar Wizard
Chociaż pomiędzy nami
błyszczące serwery...
I między nami pola,
lasy, rzeki...
Jest we mnie zachwyt
niezmierny...
Że tęsknisz
i czekasz.
Chociaż znów
wprowadzili
program nowy...
Który wzbudził niesmak
zamiast zachwytu...
To znów jestem
chętny i gotowy...
Aby adorować cię
od samego świtu.
Oskar Wizard
niewiele dziś trzeba
aby wejść komuś na odcisk
wystarczy kolor skóry
płeć poglądy
czy preferencje
i już ktoś strzela
jadowity emocji pocisk
bo złe emocje
mają dziś
niesamowite wzięcie
podwójna moralność
święci wielkie triumfy
święte paciorki
przesuwają
drapieżne pazury
ja nadal wierzę
w herosów i nimfy
i że zły człowiek
oberwie kiedyś
z grubej rury
Oskar Wizard
(20.03.2013)
Znów zima ostrzy pazury.
A wydawało się,
że już blisko wiosny...
Wypłynęła z jakiejś dziury...
Pomimo to, jestem radosny.
Niech teraz odrabia
świąteczne lenistwo!
Niech przegrywa
z dzielnymi drogowcami!
Zgrzeje się i zniknie szybko!
Będziemy zachwycać się
pierwiosnkami.
Rozkwitną krokusy
i powrócą bociany!
Słońce rozpędzi sen zimowy.
Będę wciąż tobą oczarowany.
Na nasze wiosenne spacery
jestem gotowy!
Oskar Wizard
Wsparcie przyjaciół sobie cenię.
Bez nich życie nie miałoby sensu.
Lecz wrogów też lubię szalenie.
Nadają życiu biegu.
Marny jest los bez konkurencji.
Brakuje do walki z losem motywacji.
Najlepiej gdy myślą, że są święci...
A ja wiem, że nie mają racji.
Każdy swój krok
analizuję sto razy.
Nie chwaląc się oberwałem
od losu zbyt wiele.
Upadki też mogą się przydarzyć...
Lecz wtedy wsparciem są przyjaciele.
Życie przypomina
brylowanie po szachownicy.
Wygrywa ten,
kto udaje beztroskiego.
Pamiętaj aby przede wszystkim
na siebie liczyć.
Najłatwiej pokonać
kogoś zapalczywego.
Niech im się wydaje,
że cię poznali.
Utwierdzaj ich
w tym przekonaniu.
Niech myślą, że są wspaniali...
Nawet chwilę po ich pokonaniu.
Jeszcze lepsze
są stany zapalczywej złośliwości.
W niewolę wpadają
myśląc wciąż o tobie.
W tym czasie
oddawaj się miłości.
Rozkosznie
odpoczniesz sobie.
;)
Oskar Wizard
Płyną wiersze
po niebie
tysiącami.
A każdy
inną historię
opowiada...
O szczęściu,
samotności,
o tym
co między nami.
Jeden szybuje do gwiazd,
inny w przepaść opada.
Nikt nigdy
wszystkich nie odczyta...
Życia by przecież nie starczyło.
Czasem aż chciałoby się
autora dopytać...
Jak się to zakończyło?
Poezja przegrywa
z filmem
lub melodią...
A mimo to stwarza
wspanialsze doznania.
Te nostalgiczne
lub z naturą pogodną.
Są warte pokochania!
Oskar Wizard
Słońcem mi będziesz,
gwiazdą na niebie...
Kwiatem rozwijającym
o tej samej porze.
Będziemy wciąż blisko siebie.
Bo niepewności już nie zniosę!
Przepiękne słowa
wzbudzają zachwyty.
Lecz cóż są warte,
gdy brak stałości?
Taka przyjaźń
jest na niby...
Wierność zaś
jest fundamentem
miłości.
Będę więc pielęgnował to,
co w tobie ukochałem.
Odnajdziesz
wsparcie i pewność
we mnie.
Będziemy jedną duszą,
sercem, ciałem!
Szlakiem radości
i najpiękniejszych
wspomnień.
Oskar Wizard
Opadła ręka
na wiersz niedokończony...
Atrament pokrył
szaleńcze wypociny.
Radością chwila ta była
dla żony...
Szczęściem
dla całej rodziny!
Redaktor odetchnął,
gdyż miejsca na serwerze
już brakowało.
Nikt tego nie czytał
oprócz znudzonych życiem dam.
A jemu łamania klawiatur
było mało...
Poza tym był to burak
i cham!
Ucieszyli się ze śmierci
pozostali poeci.
Odpadła im
uciążliwa konkurencja!
Drażni gwiazda,
która wciąż świeci.
Cieszył się prokurator,
bo poetę
czekała znów
amnestia.
Przy zwłokach usiadł
Anioł z Diabłem,
(obaj zasmuceni).
Autor nie pasował do Piekła,
a tym bardziej do Nieba.
Skoro czas wypełnił się
na tej Ziemi...
Na zawsze do Czyśćca
zabrać go potrzeba!
Będzie tam robił to,
co do tej pory...
Pisał wiersze
czytane przez kilku przyjaciół
i dywizję wrogów.
I tylko rodzina
wieść będzie spory...
Dlaczego za tą twórczość,
nie dorobił się
skrzydeł ani... rogów?!
Oskar Wizard
Aluzje, milczenie,
przeciągłe spojrzenia...
Zachwyt nad różą,
choć schabowy
smaczniejszy...
Piękne słowa
wzbudzają natchnienie...
Choć prosty przekaz
jest ciut jaśniejszy.
Pytania bez związku,
choć gdzieś tam zmierzają...
Niekiedy obawa gasi twój głos...
Czasem mężczyźni
subtelności nie ogarniają...
Wołają: Tłumaczu
prędko tu chodź!
A ona dziwi się
bezustannie...
Przecież tak jasne
dawała sygnały...
Życie społeczne,
to nie jest kochanie.
Ważne, by odmienności
bez słów się przytulały.
Oskar Wizard
Nastąpiło
niespodziewane zderzenie.
Spotkała się miłość z pokorą.
Co dzisiaj twoje serce wybierze?
Co twoi znajomi wybiorą?
Już słychać,
że konflikt się zrodził!
Bo popiół
wyklucza miłosne wyznania.
By wszystkich pogodzić,
jeszcze ten się nie urodził...
Więc wstrzymaj oddech
i zakończ wzdychania?
Lecz jak dziś nie kochać,
kiedy dzień tak wiosenny?
Pomóż mi
rozwikłać konflikt
mój Boże!
Nigdy moich próśb
nie był to trud daremny...
Będę dziś wzdychał
w ciszy i pokorze!
Oskar Wizard
Kładę poezję
pomiędzy ogień i wodę.
Śpiewem niech będzie
w krainie milczenia.
W jałowe dni
wplotę wersy słodkie.
Niech los
w lepszy
pod jej wpływem
się zmienia.
Będzie słonecznym promieniem
w pochmurny dzień.
Skargą,
gdy krzywda
będzie się działa.
Rozproszy
każdego smutku
cień...
Gdyż w sercu
doświadczonego życiem
powstała.
Oskar Wizard
Wszystko, co cenne
ukryte jest w rodzinie.
Dzieci radość dają
i uczą poświęcenia.
Przy żonie
życie atrakcjami
płynie.
Mieszanka reprymend
i przytulenia.
Pieniędzy
nigdy nie jest
zbyt wiele.
Nie mogą być celem
samym w sobie.
Rodzina to więcej
niż przyjaciele...
Nawet gdy czasem
dostajesz po głowie.
Twoi rodzice
życie ci dali.
Dzieci zaś są
twojego ja
kontynuacją.
Najlepiej abyście
się z żoną
uzupełniali...
Wnuki będą
życia wspaniałą
kulminacją.
Oskar Wizard
Kłębią się wciąż
i spokoju nie dają.
Jeden piękniejszy
od drugiego.
Słodzą sobie
lub zaczepiają.
Czy powstanie
coś wielkiego?
Lubią tak robić
internauci i poeci.
Bo każdy profil
to inne doznania.
Wszystko
się przecież
pomieści w sieci.
Fałszywy obraz
prawdę przesłania.
Mistrzowie potrafią
podrabiać płcie
obydwie.
Maksymalne ukrycie
własnej tożsamości!
Pamięć o kimś takim
szybko zginie...
Gdyż brak mu odwagi
albo godności.
Trudno być sobą
w czasach dzisiejszych.
Swoimi ustami
prawdę wyrażać...
Ktoś udawany
jest może piękniejszy?
Być sobą
potrafi niektórych
przerażać!
Oskar Wizard
twoja nieśmiałość uśmiechu
oraz przeciągłe spojrzenia
wiodą myśli do grzechu
pragnę namiętnego przytulenia
ten pierwszy pocałunek muśnięty
podany wargom przez oka mgnienie
jest dla duszy najsmaczniejszy
tak jak delikatne przytulenie
drżysz
rozbudzona szeptem rozkoszy
słodka tęsknota płonie pragnieniem
dotykam z zachwytem aksamitne włosy
obietnicą radości zwanej spełnieniem
Oskar Wizard
budzisz się rankiem
w nadziei że zawiruje świat
i wszystko co wyśniłeś
spełni się
w rzeczywistości
biegniesz do drugiego Czarodzieja
i dajesz pragnień kwiat
on dzieli się swoim kwiatem
przyjaźni
doświadczeń
i miłości
gdy dzień pochmurny
a smutek serce wypełnia
kto jak nie On
pocieszy Cię
w sposób wręcz magiczny?
wspieramy się magią myśli
a wtedy sen się spełnia
słońce zawstydzone powraca
a świat jest znów śliczny
zapytasz zapewne
kto jest takim Czarodziejem?
to właśnie Ty
bo magia doznań
w Tobie się dzieje...
Oskar Wizard
Było to dziewczę
piękne jak marzenie.
Postać otoczona
czcią i adoracją.
Każde męskie serce
śniło z nim przytulenie.
Tymczasem dążyła
do babci z kolacją.
W lesie wilczysko
siedziało znużone.
Rozbłysły mu ślepia
na widok kąska.
Polował aby utrzymać
leniwą żonę.
Kapturek jednak,
to nie była
głupia gąska!
Od słowa do słowa
omotała wilczysko spragnione.
W sekrecie zdradził,
że chętnie czyta książki.
W ich bajce
miały być zbrodnie
popełnione.
Dziewczyna słodka,
a jego zawód... gorzki!
Nagle treść bajki
cudem się odmieniła!
Kapturek i wilk
poszli razem przez życie.
Babcia zaczajonego
na bestię
gajowego przytuliła...
Wilczyca już pracuje,
nie grozi jej utycie!
Oskar Wizard
rozbudzam wyobraźnię
lawendowym westchnienniem
wstążką słoneczną
płynę
aż do
srebra północy
ocean nieba
drży w ekstazie
sercu nadają rytm
słowa miłe dla duszy
muśnięcia motylich skrzydeł
słodkich komplementów
pełne ekstazy spojrzenia
i gorące przytulenie
dwa ciała splecione pożądaniem
wargi splecione pocałunkiem
kojąco
wzruszająco
w ramionach kobiecej czułości
Oskar Wizard
Było nie brać,
tego jabłka
od Ewy!
Bo czy nam źle było
w baśniowym raju?
Aniołki wykonywały
swój lot podniebny...
Potem golonką
karmiły nas
w cudownym gaju...
Nie powiem,
miłość to uczucie piękne...
Lecz ile się trzeba
przy nim nastarać?
I złość,
jeśli były to
wysiłki daremne...
Albo też łączyć się
i w gniewie
rozstawać!
Więc zamiast lenistwa
mamy teraz kochanie...
Chociaż częściej
zamiast seksu
boli ją głowa...
Każdy tygrys
misiaczkiem
wnet zostanie...
W nagrodę
na wczorajszym rosole
pomidorowa!
Oskar Wizard
Jak Cię widzą tak Cię piszą
a jak piszą tak Cię znają
jedni nie cierpią
inni wręcz przeciwnie
szalenie kochają
lecz niech jedni i drudzy
przy słowach Twych
niech w zadumie stają
na czyjeś myśli tak naprawdę
nie masz wpływu
tego nie zmienisz
mimo lat upływu
więc po prostu
bądź zawsze sobą
i blisko bądź
jak najbliżej
z miłą sercu osobą
Oskar Wizard
Facet to świnia,
a nawet podły zwierz...
Najchętniej wylegiwałby się
całymi dniami na kanapie...
Masz chęć go wygnać
lecz dobrze wiesz...
Że miło jest gdy
cię wpół złapie!
Facet to świnia,
a nawet kawał leniwca...
Choruje nagle,
gdy ma zrobić odkurzanie...
Zbyt często wieczorami
zagląda do piwa...
Lecz uwielbiasz,
gdy mówi Ci:
Kochanie!
Od wieków trwa
zaciekła wojna płci.
Raz dominują mężczyźni,
innym razem kobiety...
Lecz lubisz, gdy facet
o tobie wciąż śni...
Bo bez siebie
nie możemy żyć,
niestety.
;)
Oskar Wizard
(08 luty 2018 r.)
(wiersz nr 2500)