Uciekać

Uciekać
kiedyś może powrócę
i w twarz im rzucę
nie teraz
nie mam głowy
plan jest gotowy
uciekać

skorupa i brak wyobraźni
no właśnie po takiej łaźni
sprzedałam wrażliwość za naboje
i krwawiąc tu stoję
mieszają mi się łzy formy i fazy
czy ty jesteś człowiekiem
a może to przedmiot bez twarzy

czemu nazywasz siebie
inteligentną bestią
żadna bestia nie atakuje
swojego gatunku
a ciebie – nas amok omamił
i spycha w dół otchłani
nie ma dla homo sapiens ratunku

wracam do racjonalności mojego bytu
tu wszystko jest jak w koszarach
każda sekunda się stara
być jak na mustrze – w szeregu
nic nie dzieje się z biegu

***
Dział: Proza życia
***
ZM