O ironio losu
jesteśmy . . .
pleśń kosmosu
pożeramy ziemię
skrawek po skrawku
niszcząc wszystko po drodze
zostawiamy za sobą
wyjałowioną pustynię
my dumna
pleśń kosmosu
***
Dział: Myśli nieokiełzane
***
Zbigniew Małecki
Twoje emocje związane z wierszem ?
O autorze
chciałbym spojrzeć
poza zasłonę
twoich oczu
zwiedzić zakamarki
twoich myśli
poznać prawdę o sobie
Komentarze