Jak dobrze,
że to szaleństwo
już mija!
Usta lepią się wciąż
od lukru i dżemu...
Były tłuste pączki,
jestem teraz i ja!
Pozostałych dziesięć
oddam komuś bliskiemu?
Pewnie to wina
cukierników spisku?
Chcieli sprzedać nam
olbrzymie zapasy?
Brzuch mi opada
coraz bardziej nisko!
Od jutra idziemy biegać
do parku
i w lasy!
Oskar Wizard
Już wiesz,
że wszystko
jest na swoim miejscu.
Czujesz, iż pośpiech
teraz nie jest wskazany.
Możemy przez chwilę
poświęcić się szczęściu.
To dobry czas,
właśnie nam
podarowany.
Płyną powoli
spokojne i radosne myśli.
Wczorajsze dni
jak sen nostalgiczny zgasły.
Powiedz, czy można
wspanialszą chwilę wyśnić?
Miód słodzi serce
i umysł jest jasny.
Czuję, że blisko jesteś
swoimi myślami.
Jest to do szczęścia
powód kolejny.
Ta magia płonie
wprost między nami.
Świat staje się miły,
po prostu piękny.
Oskar Wizard
(06.02.2018)
pocałunków rodzajów
jest chyba około tysiąca
przyjaźni powitań i takie
którymi kieruje żądza
są też miłosne
tak piękne rozkoszne
że oddasz za nie życie
lecz czasem judaszowe
nieszczere
wysysające z nas życie
te pomińmy milczeniem
lecz nieświadomym
też sprawiają przyjemność
a te z uczuciem podane
radością największą
gdy doznasz wzajemność
całuj więc skrycie nieśmiało
lub mocno i gwałtownie
i śnij marzeń pięknem
by całować się ponownie
Oskar Wizard
(09 sierpień 2012)
Buduję wciąż przestrzeń
za nadzieje nowe.
Jutrzejszym dniem
pragnę witać bohatera...
Poprawić kilka wad,
hodować zalety...
Dlaczego nie mogę tego
osiągnąć teraz?
Marzę też,
aby o dniu wczorajszym
zapomnieć.
Dniu, który szepcze
o niedoskonałości.
Będę wciąż doskonalić
duszę i ciało...
Aby znaleźć się
w kręgu
twojej miłości.
Oskar Wizard
(06.02.2018)
odkryłem wreszcie
napój bogów
niech sobie skacze
moje ciśnienie
prawdziwy ogień
z odrobiną słodu
gdyż jest w nim
namiętność
i upojenie
gdy piję ekspresso
wzrasta podniecenie
czekolada przypomina
słodycz twoich ust
i do poezji
wnet znajduję natchnienie
jak choćby
aby opisać
twój uroczy biust
Oskar Wizard
(06.02.2018)
Lubimy wymyślać słowa
dla tego, co niepoznane.
Mówisz więc Bóg
i w tej chwili
go stworzyłeś.
Nauka zaś zna teorie,
które są niezmierzalne...
Odpalasz atomową bombę
lecz nie wiesz
jak to zrobiłeś.
Co trzyma
elektron z protonem
na uwięzi?
Ktoś twierdzi,
że Wszechświat
kiedyś całkiem się
rozrzedzi...
Inny zaś,
iż przeciwnie
- do czarnej dziury
się zwęzi...
Pokaż mi,
gdzie w tej chwili
są dusze
i Wszyscy Święci?
Rozpadają się książki
od moli i starości...
Kiedyś zatrzymają się
serwery internetowe...
Urodzi się ostatni
spośród ludzkości...
Pojawią się inne
gatunki dominujące.
Wymyślamy wciąż słowa
dla tego, co nowe...
Tak jakby mowa
była największym
osiągnięciem.
A jeśli przestrzeń
jest zjawiskiem
wielowymiarowym?
Zaś My
spośród wielu,
niewielkim
eksperymentem?
Oskar Wizard
(06.02.2018)
Na serca dnie wyryłem Twoje
osobiste inicjały
w pamięci mam wciąż uśmiech
Twój czarowny i wspaniały
gdy razem idziemy przez życia
naszego ścieżki
słońce gorętsze a nieba kolor
bardziej niebieski
róże pachną słodziej
i są bardziej purpurowe
i samo życie jest ciekawsze
świeższe i nowsze
biegnijmy razem przez lasy
łąki i czarowne gaje
w zachwycie
niech pamięć dnia
dzisiejszego
w nas zostanie
Oskar Wizard
Poezjo!
Łabędzi krzyku
oczekującym pierwiosnków.
Lotem Ikara wstępuję na niebo...
Nawet zimą
czarujesz serce wiosną.
Dodajesz życiu blasku
i miodu przedniego.
Wzlatuję na twoich skrzydłach,
aby dotknąć słońca.
Wśród gwiazd
przytulam okruchy radości.
Lot pełen marzeń
niech trwa bez końca!
Zwłaszcza tych
o szczęściu
oraz miłości.
Lecz wyżej nieba
wielki mur prozy
zbudowano.
Jak ćma wciąż uderzam
tracąc skrzydła atramentowe.
Od wieków upadki Ikara
z zachwytem
oglądano...
Lecz ja u stóp ci kładę
wzruszenia nowe.
Oskar Wizard
tam gdzie dzień
tonie w blasku
w miejscu
w którym noc króluje
późnym wieczorem
i o pierwszym brzasku
pytam jak się czujesz
chcę poznać
twoje najskrytsze marzenia
przytulić wszystkie smutki
oraz radości
pomóc pragnienia gorące
spełniać
odkrywać razem
tajemnice miłości
być razem
choćby dookoła
nie było już nikogo
malować w ogrodach
kwiaty najpiękniejsze
rozpalać słońce
chociaż jest wysoko
z łez wzruszenia
tworzyć perły
najczystsze
rozgonić chmury
zwłaszcza deszczowe
delektować się
szumem morza
i melodią strumyka
mieć wciąż natchnienia
świeże i nowe
i razem znikać
Oskar Wizard
Ludzie nie pragną wcale prawdy.
Wolą sen słodki jak arszenik.
Więc po co podawać coś na tacy?
Niech sami dojrzeją.
Gdy mówię coś o Bogu...
Twierdzą, że lepiej go znają.
Można być blisko kogoś i nie poznać go wcale...
A ja tylko mówię, nie chcę przekonywać.
W końcu nawet ewolucja wskazuje,
że warto zwiększać swoje szanse,
a nie czyjeś.
Gdy piszę o miłości, uderza konkurencja.
Tak jakbym chciał coś komuś zabrać.
Niech każdy dba o swoje szczęście.
Bo patrząc na cudze, może własne stracić.
Gdy wreszcie krzyczę lub śmieję się donośnie...
To ze spraw tak śmiertelnie poważnych,
że przybrały kształt zabawnej groteski.
Nawet nie mam żalu do obrońców spraw
doktrynalnych, budujących na nich kariery...
Lub zarabiających na tym cynicznie
wielkie pieniądze...
Mam odrobinę żalu do zwykłych ludzi dających
wciągnąć się w te gierki.
Wystarczy poczytać sprzeczne opinie i samemu
wyrobić sobie osąd.
Mam też odrobinę żalu
do poetów.
Opisują często samych siebie,
biednych i nieszczęśliwych...
Pokrzywdzonych przez los i ludzi.
Jednocześnie bardzo często
brak im odwagi,
aby zabrać odważnie głos
w sprawach bulwersujących
społeczeństwo...
Lub też jak chorągiewki
na wietrze trzymających się
jedynie słusznej linii.
Bo tak bezpieczniej?
Skąd więc to urojone oczekiwanie
na pozytywne zmiany?
Bo jak nie my,
to kto?
Tylko my możemy
zmieniać świat
i swój los.
Lecz do tego potrzeba
odrobiny odwagi.
Przecież życie jest krótkie.
Nie warto aby było małe.
W miarę upływu lat
odczuwam narastającą dolegliwość...
Coraz bardziej miłuję nieprzyjaciół
swoich.
Może czasem coś powiem,
bo milczenie oznaczałoby
zgodę na zło,
ale wybaczam im małostkowość.
Bo nie każdy może dojrzeć
do pełni Człowieczeństwa.
Czy wielki marmurowy nagrobek
ma być jedynym trwałym
dokonaniem życia?
Nie sądzę.
Oskar Wizard
Są wiersze pachnące
jaśminem
rozkwitające barwnym
tęczowym
bukietem
odurzające jak mocnym
winem
srebrnych dzwoneczków dźwięczące
echem
bywają także wiersze
cudowne
co serca samotne
do siebie
zbliżają
a zagubione łączą
ponownie
z oziębłych zaś lód
gorącem swym
skuwają
czasem pojawi się utwór
krok
zatrzymujący
co serca
na pustyni ludzkiej
bywa
wołaniem
pięknem swej prawdy
myśli
zajmujący
bo Twojej duszy
jest on
przesłaniem
/daj mi w prezencie
taki wiersz proszę
:)*
nadmiaru słodyczy
czasem nie znoszę.../
Oskar Wizard
Afirmowałem pogodne baśnie.
Chciałem zapomnieć o życia brzemieniu.
Zanim płomień życia nie zgaśnie...
Napisałem kilka wierszy w natchnieniu.
Zwłaszcza o moim garbatym losie.
Uczyłem się zwalczać pech pracowitością.
Bo mogło być już tylko gorzej.
Zbyt mocno nauczyłem się żyć z samotnością.
W moim życiu była śmierć, choroby i straty.
Nie będę się jednak z tobą licytował...
Może też masz los chronicznie garbaty?
Wiedz jednak, że nade mną nikt się nie litował.
Nauczyłem się władać pogodą ducha.
Chociaż czasem gasi ją cień z przeszłości.
Niekiedy Bóg moich próśb wysłucha...
Z wyjątkiem tych o szalonej miłości.
Dlatego też lubię wiersze zakochane.
Namiastką są tego, co się nie spełniło.
Mimo to życie wiodę wspaniałe.
Względną równowagą się wypełniło.
Tylko czasem staję się jak wilk czujny.
Doświadczanie katastrof uczy mądrości.
Bywam wtedy odrobinę czupurny.
Sam nie wiem dlaczego nie chcę ustąpić?
Udzielam z chęcią kredytu zaufania.
Bo w prawie każdym jest pragnienie dobroci.
Niektórym jednak złość rozum przesłania.
Wtedy daję powód do prawdziwej złości.
Pokonanemu lubię dłoń na zgodę podawać.
Życie nie może wojnami być wypełnione.
Kiedyś relację z życia będę Bogu zdawać.
Powiem Mu: wszystkie zadania sukcesem zakończone.
A jeśli śmierć jest końcem wszystkiego?
W nicości nie będę poświęcenia żałować.
Warto dać wszystko dla kogoś bliskiego.
Może większe szczęście od mojego wyhodować!
Oskar Wizard
https://www.youtube.com/watch?v=q6DWJPaNVz4
Jolka, rok już prawie mija...
A we mnie smutek wciąż nie wygasa.
Moja dusza jest teraz niczyja.
Ty pewnie po chmurach z Aniołkami latasz.
Umarłaś w chwili mojej największej słabości.
Cierpiałem, bo nie mogłem pomóc w chorobie.
Mogłem jednak dać Ci więcej bliskości.
To właśnie od roku zarzucam sobie.
Nie wiem już czy dobrze, że moją samotność rozbiłaś?
Bo był to pancerz, a teraz jest pustka.
Zawsze mi szczęścia w życiu życzyłaś...
I prawie nigdy nie zamykały Ci się usta.
Kiedyś z pewnością znów się spotkamy.
By słuchać Twojego rechotu, z pewnością przybędę.
Czasem mądrą sentencję o śmierci wymyślamy...
,, Jesteś teraz TAM, gdzie ja kiedyś BĘDĘ".
Oskar Wizard
Dotykam Twe włosy
z największą ekstazą
bujne soczyste aksamitne
lejące się złotymi strugami
ustami pieszczę czoło
skronie
oczka błyszczące
chwilkę później
z zadowoleniem widzę
jak scałowane policzki
się rumienią
nasze drżące usta
łączą się
w namiętnej bliskości
wtulasz się mocno
z ufnością małego
dziewczątka
dłonie splatają się palcami
w ornament
który serca raduje
urocze spojrzenia
sięgają końców
stęsknionych duszyczek
kocham Cię a Ty Skarbie mnie
w bliskości
dzielimy najpiękniejsze słowa
uczucia nasze
tak cudowne są
upajając gorącem miłości
tylko Ty tylko Ja
jedna dusza jedno ciało
i nasz intymny świat
pełen najpiękniejszych
magicznych wzruszeń
Oskar Wizard
(26.09.2012)
Wśród blasku gwiazd
w głębinie nocy
choć zimno tak
i sen nieco mroczy
chcę Ci baśń piękną
cudowną zaśpiewać
udasz że słuchasz
i z podziwem
będziesz ziewać...
opowiem w niej o marzeniach
jeszcze niespełnionych
srebrem księżyca
złotem słońca
purpurą róż wypełnionych
których sny syte są
a śnimy przecież
trzecią część życia
to nasze skarby
za żadne pieniądze
nie do nabycia
piękne jak perły
szmaragdy
błyszczące diamenty
radują nocą
zaś dniem
rzucane w niepamięci odmęty
powiedz mi sercem
dlaczego tak łatwo
rezygnujesz
w głębi duszy wiesz
że na wszystko to
zasługujesz
przyjaźń i miłość
zdrowie
fortuna
wczasy na Wyspach Bahama
wszystko to będzie
jeśli krok pierwszy
skierujesz ku nim
od rana
musisz uwierzyć
w samospełniającą się
przepowiednię
a Twa wątpliwość
niech jak chwast jakiś
zwiędnie
marzenia się spełniają
nawet te najbardziej
urocze i szalone
nocą hoduj je
a dniem chroń
sercem swym
otulone
trenerem snów Twych
chcę być
chociaż żaden ze mnie
docent
na prowizji jestem
i od spełnienia
biorę drobne
pięć procent
;)
Oskar Wizard
(07 październik 2012)
Zwyczajny szary dzień
a jednak niebo rozkwitło
świetlistym obrazem
barwy tęczy
oszałamiają choreografią
rosa na kwiatach perli się
jak usta ukochanej
wśród ptasich treli
narasta pozytywny nastrój
słodki jak herbatnik zanurzony
w miodowej herbacie
czasem jednak sił brakuje
by wyprostować plecy
a co dopiero dumnie unieść czoło
pozostaje wiara
że dzień będzie lepszy
nadzieja na znalezienie
szczęśliwego losu
powróci
miłość zachłanna
i nieujarzmiona
a uśmiech
osiądzie na ustach
na stałe
Oskar Wizard
(22 czerwiec 2012)
Twoje usta są najsłodsze
na świecie
całym
mieszkać chcę zawsze
w serduszku kochanym
małym
w oczkach cudownych
pragnę szczęśliwie
utonąć
być blisko wciąż
miłosnym żarem
płonąć
kochać się namiętnie
na purpurowych płatkach
róży
jesteś drobniutka
delikatna
ja taki
duży
patrzeć na Ciebie
chcę wciąż
bo jesteś tak
śliczna
posłuchaj co do uszka
moje serce szeptem
gorącym
Ci wyzna
a ono powie
że tęskni
w blasku dnia
i gwiaździstą
nocą
gdy przy mnie
Cię Skarbie nie ma
oczy mi się...
pocą
Oskar Wizard
(26.09.2012)
Będę sobie
nucił beztrosko...
Radośnie witał
każdy dzień...
Pomimo zimy,
witaj wiosno!
Przyjdź szybko,
serce w gorące
zmień!
Pożegnam wszystkie
dawne obawy.
W końcu
niewiele z nich
się sprawdziło...
Pragnę szczęścia
i nieco zabawy!
Pragnę aby w życiu
było miło.
Dołącz do mnie
w pozornej bezmyślności.
Przecież i tak przez los
zaskoczyć się nie damy.
To my decydujemy
ile w nas jest radości!
A przede wszystkim
siebie mamy!
Oskar Wizard
cóż będzie
jeśli realność
w marzenia przeniesiemy
i wszystko
co złe
niegodne
wzrośnie w tej oazie
jeśli w życiu upadniemy
to tu się nie podniesiemy
zamiast otuchy i westchnień
nastroje będą wraże
więc może niech będzie
to miejsce
tylko dobrych uczuć i emocji
tu idealizmu nie potrzeba
wystarczą nam dobre chęci
gdy to zrozumiesz
nie znajdziesz w tym
żadnej dewocji
chociaż
usłyszysz
jak ze szczęścia
jak małpy
skaczą Wszyscy Święci
Oskar Wizard
Nie będzie to melodia
miłości...
Chociaż wszystko
może się zdarzyć.
Będzie to pieśń
o zwykłej czułości.
Mogę chwilkę pomarzyć?
W życiu zdarza się to,
co niemożliwe...
Miłość rzadko bywa
od pierwszego wejrzenia.
Zerkam wciąż
w twoje spojrzenie urodziwe.
Pragnę zmysłów spełnienia!
Romantyzm to również
szalona tęsknota.
Nucić więc będę
o moim marzeniu...
Jest w nim
naszej bliskości
ochota...
Najlepiej
w gorącym
przytuleniu!
Oskar Wizard