krajobraz po burzy

podarowało słońce

małemu ziarnku

odrobinę ciepła by

wyrosło i oczy cieszyło

    

       lecz

 

zabrakło serca do życia

choć ono

majem tętniło

 

bo

 

pociemniało niebo i

grzmotem runęło

zrzucając przekleństwo

zamilkło

 

 wszystko  zniszczone a

marzenie na bruku skończyło

WSCHODY I ZACHODY

   W szkarłacie żółci i różu

wstrzymują nam oddechy

   radość sercom sprawiają

promieniują źrenice

   zatracamy się w magii

 fenomenu słońca

   co barwami upiększa niebo

poświatą złoci drzewa

    srebrzy góry blaskiem

w falach morza płynie

    z finezji słynie

i w naszych wnętrzach

     nadzieję roztacza

wschód daje na nowy

wspaniały dzień szansę

     zachód - optymizm

      na jutro pogodne

cokolwiek za dnia się zdarzy

zakończy się pięknym zachodem

     wschód filiżanką kawy witam

zachód lampką wina żegnam

     we wschodach i zachodach

do siebie się przytulamy

pocałunkami usta obsypujemy

      wschody i zachody

tak bardzo służą miłości

porywają dusze do czułości

 

Kazimierz Surzyn

Między pucharem snu a jawą II

Sen miałem piękny, uroczy...

Gwiazdy stadami opadły na ziemię.

Patrzyłem z fascynacją w Twoje oczy.

W ich głębi odnalazłem natchnienie.

 

Dookoła tańczyły elfy, rusałki.

Bursztynowe morze perłami szumiało.

Na polach czerwieniły się maki.

Światło księżyca srebrem błyszczało.

 

Na niebie płynęły gryfy i smoki.

Przyjazne, więc inne niż w baśniach.

Tonąłem w Twoim uroku,

a Ty w moich ramionach.

 

Mijały godziny powoli i rozkosznie.

Pragnąłem, aby sen się nie kończył...

Bo co ja biedny porankiem pocznę?

Do nowego snu dzień cały będę dążył?

 

 

Oskar Wizard

 

Kto zechce usłyszy

Jakże miło jest pobyć

wśród ciszy...

Słowa niech chwilę

poczekają.

Szum wiatru i morza

pragnę usłyszeć.

Marzenia, które

na palcach się skradają.

 

Przysiądźmy na chwilę,

wsłuchując się w siebie.

Sprawdźmy czy serca

biją w jednym rytmie?

Mewa śpiewa tęskną pieśń

szybując po niebie.

Może jeszcze ktoś

słuchać z nami przyrody

przyjdzie?

 

 

Oskar Wizard

 

ZORZA POLARNA

O zjawiskowy zwiewny cudzie

na szafirowym nieba płótnie

gustownym pędzlem pociągnięte

strojne pawie pióro rozwiane

 

Oddychający falisty ruch kolorów

łamiący galaktyczne igły biegunów

serce kwiatu którego płatki pełne

tańczą lekko wiatrem muskane

 

Zwoje kurtyn promieni łuków

finezyjne końce rozlanych lejów

mienią się srebrzystą jasnością

gdy odchodzą w dal bledną

 

Szerokie pasma przecudne

kaskady żółto - zielone

bieli niebieskości fioletu

w purpurowej poświacie

 

Wprawia w zachwyt mą duszę

głowę w bezruchu utrzymuje

oczy arcydziełem delektuje

przenosi na raje rozkoszy

 

Kazimierz Surzyn 

RAZEM Z WIATREM

Pędził wiatr po zakrętach, 

hulał, dudniał, grzmiał - 

liście strącał w ornamentach,

tańczył, mruczał, biegł - 

docierał w każdy zakątek,

wirował, skrzypiał, mdlał - 

liczył, że zobaczy świat

jaśniejszy -  więc pędził

jeszcze bardziej i mocniej.

 

I ja pędzę 

szalony jak wiatr,

śnię, marzę, kocham -

dziewczynę z bukietem, 

czerwonych róż,

wielbię, całuję, pieszczę -

serce i usta z moimi złączone,

pamiętam, wspominam, tęsknię -

za błyszczącą muszlą mórz,

za złotymi piaskami wybrzeża,

za piruetami morskich fal,

tańczę, wiruję, śpiewam -

o Tobie najdroższa, 

białe stokrotki zrywam,

dla Ciebie najcudowniejsza.

 

I tak razem z wiatrem, 

przemierzamy ogromny kraj,

wiatr tęskni za okrętów sterem,

a w oczach moich rośnie maj.

 

Kazimierz Surzyn

 

 

 

EMOCJE

Często wewnętrzna radość

upaja mnie wysp rajami,

żywą zielenią, boskim morzem

co w nim kąpie się niebo,

chwilami mam wszystkiego dosyć,

wtedy siadam w ulubionym fotelu

i słucham muzyki ukojenia,

co zawsze rozbraja moje smutki,

albo łapię pióro i piszę wiersze,

które daję Ci w prezencie,

zatracasz się cała w poezji,

momentami za dużo myślę,

tak wiele chcę naraz -  pragnę

od razu zmienić wszystko 

na lepsze, ale to tak nie działa,

niekiedy jestem jak koń dziki

który nikomu nie daje się okiełznać

i galopuje po wnętrzu, po świecie,

oceanem myśli cierpieniem wzburzonych,

radosnym spojrzeniem ukwieconych łąk,

w błękicie niebios szczęśliwością,

u schyłku jesieni szarością,

sprawami które trzeba załatwić,

z upadków wyrośniętymi skrzydłami,

duszą zamkniętą w sieci bezradności,

to zaś oszalałą w wakacyjnych przygodach,

uwielbiam spacery z Tobą aleją parkową - 

płatki białe spadają nam na głowy,

promienie słońca przedzierają 

się przez szczeliny kasztanowców,

budzą czar młodzieńczych wspomnień,

kiedy tędy chodziłem z rodzicami,

najbardziej lubię wtulić się w Ciebie

i w milczeniu chłonąć Twoją obecność.

 

Kazimierz Surzyn

 

 

 

 

MOTYLE I ĆMA

akrobacje wywijają

            niczym baletnice

na kwiatach odpoczywają

             ziemi ozdobnice

barwy lata pysznego

        na skrzydłach noszą

podobne do pasa tęczowego

        buziaki słońcu zanoszą

...

wieczorem latała po balkonie

        przed północą szalała w salonie

przyciągnięta świecy blaskiem

        spłonęła z jękiem i utyskiwaniem

 

Kazimierz Surzyn

 

 

 

 

Kasztanowa aleja

w majowym rozśpiewaniu

          płynę pod weselnym

                    weselnym baldachimem

                               baśniowych kasztanowców

 

kołyszą się

          nad głową

zielone gałęzie

          i ociężałe

kwitnące grona

 

sypie się biel

     w różowym odcieniu

          na wysrebrzone włosy

               a smugą światła

                    przez koronę drzew

                          przedzierają się 

                                szepty wspomnień

                                      z odległego brzegu

 

 

Autor: Don Adalberto

Fotografia: Don Adalberto

 

 

PIĘKNO

Zwolnij -  nie pędź

tak bardzo -  zobacz

czar świata choćby

teraz na wiosnę, 

tę miłość co owocuje

na drzewach i kwiatami

w bajecznych ogrodach, 

niebo co ogarnia całą

kunsztowność globu,

przestrzenie łąk

majem ukwiecone,

zdrową zieleń spacerów

turystycznymi szlakami,

wydobywaj artyzm

swego serca każdego

dnia i błyskiem oczu,

odbijaj w stronę

drugiego człowieka

niech trwa życiem,

w światłości rozmów

i czynów wygaszaj

problemy w zarodku,

muzyką, tańcem,

śpiewem, poezją,

ubogacaj swe wnętrze

i wszystkich których

spotykasz na ścieżkach,

oddaj siebie ukochanej

i kochaj tak jakby jutro

świat miał się skończyć,

a gdy ci smutno

wracaj do pięknych

wspomnień - to pomaga.

 

Kazimierz Surzyn

 

Maj pełen uroku

maj jest pełen uroku

ogrzewa słoneczne myśli

ożywia świat od świtu do zmroku

nawet w nocy czasem się przyśni

 

maj jest zakochanych miesiącem

wypełnia miłością parki i lasy

rozpala pragnień tysiące

na pocałunki jest łasy

 

pamiętam poznałem cię w maju

miałaś uśmiech jak dzisiaj wiosenny

poszliśmy na spacer do gaju

dałaś mi wtedy buziak płomienny

 

 

Oskar Wizard

 

 

(fot. z Google)

Maj Czarodziej

zaczarował nasze sny

namalował kwiaty tęczą

zapachniały bzy

ptak czaruje pieśnią

 

kroczą pary zakochane

szumią liście na zielono

w szept kochanków zasłuchane

słońce grzeje całkiem zdrowo

 

w sercach budzi się nadzieja

a w spojrzeniach jakaś tkliwość

usta chętniej już się śmieją

i do życia wzrasta miłość

 

 

Oskar Wizard

 

W zapachu bzów

spójrz na świat

znowu zakwitły

białe i fioletowe bzy

pójdźmy zatem

jak przed laty

prosto przed siebie

marzeń aleją

na przekór

złym losom

odurzeni wiosną

wsparci nadzieją

na lepsze dni

 

 

Autor: Don Adalberto

Fotografia: Don Adalberto

MGŁA

Tańczyła z wiatrem mgła,

beskidzkimi borami

uporczywie szła,

wznosiła oblicze ponad góry,

nie straszne jej były mury

suskiego zamku obronnego,

Małym Wawelem zwanego.

 

Jak szalona dopadła

górskich szczytów skrzydła,

nić pajęczą na łąkę założyła

i słońce siecią przykryła.

 

Kwiatom zapach odebrała,

drzewa puchem okryła,

z porankiem walczyła,

obłokom strachu napędziła,

(bo one białe i mgła biała).

Aż usnął zmęczony wiatr,

a razem z nim zasnęła mgła.

 

Kazimierz Surzyn

 

 

 

W MAJU

Podziwu dla bzów nie kryję

dla majów co sławią Maryję

dla traw zielonych życiem rozbujanych

dla ptaków w śpiewie zakochanych

 

Kwitną pelargonie lilie róże fiołki

pod niebem drzemią obłoków koronki

słoneczna rewolucja ciepła nam przysparza

maj w zapachach marzenia moje wyraża

 

Dymią puchate kulki białe

mgły oblekły pejzaże całe

ciepłe krople deszczu jak łzy płyną mi po twarzy

klękam na widok słońca co różem się żarzy

 

W srebrnej rosie błyszczą korytarze

na szybach promienie malują witraże

uśmiechają się usta w czerwonych rumieńcach

dusza ma cała w kwiatowych maja wieńcach

 

Kazimierz Surzyn

DARY NATURY

To wielki dar że rankiem

uśmiechem mnie witasz

dużego buziaka dostałem

tak po prostu spontanicznie

dzieci tulą się do mnie

śniadaniem nas częstujesz

 

To wielki dar pójść do pracy

na spotkanie z przyjaciółmi

dobrej woli ludźmi i dla innych

coś uczynić ulepszyć poprawić

wiedzieć że mam gdzie wrócić

i dla kogo żyć pełnią życia 

 

To wielki dar gdy z łona

matki rodzi się nowe życie

kiedy jabłoń ugina się pod

ciężarem dorodnych owoców

gdy gospodarza cieszą

udane pełne chleba żniwa

 

To wielki dar kiedy po nocy

dzień nastaje i spełnia marzenia

gdy słońce świat ogrzewa

albo deszcz nawilża ziemię

kiedy ptaki długim łańcuchem

dumnie przelatują nad nami

 

To wielki dar gdy śpiewają drzewa

i kiedy czuję zapach gór

co tak cudnie całują niebo

to że jesteśmy razem na tym

Bożym świecie miłością złączni

jednym wielkim serca pocałunkiem

 

Kazimierz Surzyn

 

 

Zostanie po mnie kilka wierszy

Zostanie po mnie tylko kilka wierszy

Może wspomnienie jakieś w sercu czyimś

Może zaduma, gdy ktoś szepnie o mnie,

Wtedy tu wrócę, powrócę do chwili,

 

Kiedy chodziłam tą drogą na łąkę,

Kiedy co lato kwiaty tam zrywałam,

Kiedy szeptałam do drzew, żeby rosły

Albo do ludzi cicho zagadałam

 

Zostanie po mnie to, co w sercu było

Smutna zaduma i w oknie czekanie.

Więc gdy odejdę, gdy się w mgłę rozpłynę

To po mnie tutaj chociaż to zostanie.

 

 

strajk

niedopowiedzenia

śpią w drzewach

tej wiosny

choć mają dużo słów

obdartych z przyzwoitości

rozszeleszcza je wiatr

w zieleniejącym lesie

i tylko chmury uciekają

jak te marzenia o ...

           

           serce śpiewać by chciało

           lecz słów nie zna

MELANCHOLIA

Dziś bardziej jeszcze

wiosna kolorami rozkwitła

ludzi radośnie rozebrała

Matce Naturze chwała

Miłość Ziemi Rodzicielce

szacunek po wieki.

 

Leżę na traw dywanie

wśród majów stokrotek

patrzę w niebo mam raj

w górze i tu na ziemi

cieszę się begoniami

w bieli żółci i różu

co rosną za oknem

różami w czerwieni

szafirkami narcyzami

magnoliami wiśnią

krokusami forsycjami

bzem co wonią

szczęśliwą obdarza. 

 

Lekko całuje mnie wiatr

rozgrzany słońcem

kunszt w źrenicach

usta tak wesołe

że same się śmieją

wszędzie pięknie 

serce unosi w lasy

na pola na łąki

do parków ogrodów

na spacery rowery

do wyznań miłosnych

na najcudniejsze

śluby majowe

do nowych działań.

 

Kazimierz Surzyn 

 

 

 

 

 

Psalm kwietniowy

już ziemia budzi się z letargu

w promieniach wiosennego słońca

drzewa i krzewy stroją się listkami

w kwiaty godowe zdobią się łąki

 

i chociaż czasami pogoda płata figle

bo jeszcze śniegiem może nagle sypnąć

to jednak kwiecień zakwita nadzieją

zwycięstwa życia w tajemnicy paschalnej

 

w kalendarzu kwietniowych wspomnień

jaśnieje męczeństwo świętego Wojciecha

powraca złym echem zbrodnia katyńska

i płacz aniołów nad tragedią smoleńską

 

 

Autor: Don Adalberto