Samotność nad oceanem
Samotność nad oceanem -
w jego toń zapatrzone oczy
jak ocean do nieba się tuli
z wzburzonymi falami się droczy
samotność w miłości w przyrodzie
potrafi zasmucać zadziwiać
przegląda się jak w lustrze
w przejrzystej oceanu wodzie
lotem ptaka się wznosi
szybując po nieboskłonie
latawcem ląduje na ziemi
szukając swej bratniej duszy
pośród łanów zbóż złocistych
i polnych maków czerwieni
a kiedy już ją odnajdzie
zatańczy z nią walca w duecie
i będą radować się tańcząc
że chociaż o kroplę samotności -
będzie mniej na tym świecie
autor: Helena Szymko/
Komentarze 1
Zdecydowanie samotności jest zbyt dużo na tym świecie. Lecz gdy połączą się dwie samotności, to krok do uczuć i radości. Pozdrawiam serdecznie.)))