Talent do życia

Każdy z nas jak jasna chmura
czystością swą zachwyca się.
Gdy jeden płacze, drugi się śmieje,
ta czarna rzeczywistość już taka jest.

Na niebie błękitnym jak morza toń
płyną swobodnie obłoki małe,
wyciągasz ku sercu pomocna dłoń,
a serce to wciąż gorzko krwawi.

Życie toczy się swym własnym biegiem,
brnie to do przodu, to cofa się w tył.
Nigdy nie możesz czasu zatrzymać,
zmieniasz go w świetlisty pył.

Czy czujesz Zycie? Powiedz człowieku!
Chwytasz dzień jak każdy z nas,
starasz się zatrzymać chwile,
które magicznie zabiera czas.

Biegnące myśli szybko odchodzą,
obracasz się na nie z małą łzą w oku.
Jesteś jak byłeś zawsze samotny,
nikogo nie masz u swego boku.

Choć myślisz, że jesteś swym panem go końca
i władzę masz wielka po szczyt góry biały.
To nigdy nie zaznasz swej mocy drzemiącej,
zawsze będziesz się czuł tamki mały.

Życie to sen niespełniony,
to cud którego nie można mieć.
Życie to jasna gwiazda na niebie,
której nam nie wolno chcieć.

I choć spokoju nie możesz zaznać
bo dręczą Cię chmury krążące po niebie,
rozprostuj ramiona jak maszty na morzu,
zapomnisz co było, co przykre dla Ciebie.

Bo najważniejsze to mieć wspomnienia
na bazie których toczy się życie.
Kochać i myśleć to są marzenia,
na których opiera się nasze bycie.