Wyrwany rano z mroku
widzę maleńkie światło
wątłe jeszcze i słabiutkie
w tunelu bardzo odległe
Światło to istnieje
taka malutka iskierka
nadziei na przyszłość
ono pulsuje sercem
Ile trzeba pracy odwagi
aby z zapałem pójść
i do celu po trudach dojść
by usłyszeć jedyną prawdę
bo o prawdę dziś trudno
Kazimierz Surzyn
porażka dołuje
nie ma co ukrywać
stres wywołuje
ale za to zdobywasz
bezcenne doświadczenie
duszy swej wzmocnienie
Kazimierz Surzyn
nigdy nie jest za późno
serce otworzyć dla ludzi
sięgnąć nawet po gwiazdy
złapać bakcyla przygody
nigdy nie jest za późno
dawać słońce i uśmiech
co są podobne do siebie
niwelując smutek z ciebie
nigdy nie jest za późno
pójść zupełnie inną drogą
aby ogrom złych zdarzeń
zmienić w spełnienie marzeń
Kazimierz Surzyn
Swój czas mają narodziny -
piękny dar od Boga rodziców
niczym wschód słońca o brzasku
Swój czas ma dzieciństwo -
pełne miłości wrażeń zabawy
słyszysz zewsząd jesteś kochany
Swój czas ma młodość -
huragan życia wszystko chciałbyś mieć
biegniesz co tchu upadasz wstajesz wzrastasz
i nie boisz się niczego galopujesz jak koń na biegunach
Swój czas ma nauka -
poznajesz światło mądrości świata
Swój czas ma praca -
jakie to szczęście być przydatnym
tworzyć nie dla siebie ale dla ogółu społeczeństwa
Swój czas ma miłość -
wspaniała wielka romantyczna prawdziwa
taka co przetrwa każdy zakręt na drodze życia
w pieszczotach przytuleń zawsze razem w działaniu
w słodkości połączonych serc i rąk
w bezpiecznym domu bogatym w życzliwość
Swój czas ma tracenie i uzyskiwanie
popełnianie błędów i ich naprawianie
mówienie płomienne i pozostawanie w ciszy
modlitwa dziękczynna za doznane łaski -
za żonę dzieci rodziców przyjaciół sukcesy rodzinne i w pracy
oczekiwanie na kogoś na coś aby zapomnieć o samotności
rozłąka co boli i bycie razem
wypoczynek na łonie natury -
w majestacie gór w szumie mórz błękitnych
w cywilizacjach współczesnego świata
swój czas ma choroba przygnębienie zdrowie w pełni
i śmierć która niechże będzie jak zachód słońca
z błogą nadzieją na wieczność
bo przecież słońce wschodzi każdego ranka
po ciemnościach nocy
Kazimierz Surzyn
Na średniowiecznym fundamencie stoisz
Pierwotnie jako osada królewska lanckorońska
Wyrębu drzew i bednarstwa ostoja
Od dziewiętnastego wieku miasteczko
Wiarą przodków wartościami silne
Malownicze promienne solidarne
O Makowie przez Szwedów zniszczony
Zaborem austriackim pogrążony
Wojnami światowymi okaleczony
Krwią bohaterów okupiony
Łzy nad grobami wylewasz
Maki na ramionach dźwigasz
Pomniku 640 letni
Z herbem z koroną i trzema makami
Z flagą biało - zielono - żółto - niebieską
Ponad chmury wzrastasz
Z makowskimi rodzinnymi sagami
Setki wielkich ze sobą wiążesz
Z władzami u steru co dbają
O naszą przepiękną ziemię
Jak sadownicy o drzewostanu korzenie
Pajdo chleba dla rodzin Edenie
Przywiązany jest twój lud do ciebie
Tu każdy coś może znaleźć dla siebie
Przemysłem drzewnym meblarskim bogaty
Marko ekskluzywna Beskidów ozdobo
Z cudownym obrazem Matki Bożej
Królowej i Opiekunki Rodzin ukoronowanej
Przez Ojca Świętego Jana Pawła II
Przed 40 laty na Krakowskich Błoniach
Sanktuarium pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego
Cennymi kapliczkami i figurkami
Pełną wrażeń estradą " Makowianka"
Klubem Sportowym " Halniak" ponad 90 - letnim
Orkiestrą Dętą Domem Kultury
Ochotniczą Strażą do pomocy gotową od 137 lat
Szkołami co są filarem nauki wychowania tradycji
Haftem makowskim znanym w Polsce i na świecie
Zabytkami wzrok przykuwasz
Kultury sportu turystyki skarbnico
Rozśpiewany roztańczony wspaniały
Dniem nocą romantyczna poezjo
Prozo pamiątko obowiązku morale
O Muzy Animatorzy Artyści Sportowcy
W zielone alejki strojny
Dywanami kwiatów zapachami zachwycasz
Pod kapeluszami drzew marzenia pobudzasz
Słońce w sercu Księżycu diamentowy
Makowską Górę Widokową na zdrowie oferujesz
U stóp Bryndzówki śliczny
Dumo Beskidu Makowskiego
Całą duszą sercem kochany
O cudzie nad Skawą
Kazimierz Surzyn
Nic się nie stało
ja to czterdziestkę
parę lat ćwiczę i nie 100
ale 140 lat życzę
Niech cię prowadzi droga prawdziwa
rób tak by żona była szczęśliwa
Rób niech miłości struna w niej zagra
a jak za mało pomoże wiagra
Dla ducha dobra jet i melisa
kiedy powiedzą że jesteś ramol
nic się nie przejmuj na ciało działa
z apteki prostamol
Będziesz się zmagał bił się z myślami
to tylko taki mały egzamin
Zachowaj zatem swoją energię
czas nieustanie chociaż byś wyjął
z zegarka małą podłużną baterię
A kiedy ciśnie ze wszystkich stron
ty masz pierwszeństwo w walce o tron
To po czterdziestce siadaj na desce
czy to z wieczora czy może z rana
to i tak deska będzie osikana
i chociaż ptaszek dobrze strząśniony
ostatnia kropla i tak w kalesony
Nikt po czterdziestce nie jest za stary
lecz do czytania kup okulary
Bywa dopadnie życiowa próżnia
więc zapamiętaj czas to tylko iluzja
Więc czasu nie licz wiedzą to w niebie
licz na rodzinę i licz na siebie
Niech każda wiosna wesoło mija
składam życzenia całuję ryja
niedopowiedzenia
śpią w drzewach
tej wiosny
choć mają dużo słów
obdartych z przyzwoitości
rozszeleszcza je wiatr
w zieleniejącym lesie
i tylko chmury uciekają
jak te marzenia o ...
serce śpiewać by chciało
lecz słów nie zna
Wiersz jest jak muzyka
płynąca z serca wnętrza
ballady muskają struny
smyczki na uczuć wezwanie
trąbki jak bębny burzy
i gitarowe ostre granie
Płynie ta muza z wolna
nieraz potokiem rwąca
szumiący ciężko w uszach
kropla cicho kapiąca
leci w bezkresy świata
gdzie nikogo nie było
do mgły co otchłań zasłania
w ciepłym promieniu jest miło
zanurzyć swoje wnętrze
wygrzać wiekowe gnaty
by tam wejść zbędny bilet
nie musisz być bogaty
otwórz się na te granie
bywa że struna pęknie
akord zabrzmi fałszywy
od muzy płynącej z serca
każdemu serce mięknie
oszukasz samego siebie ?
wrażliwość jest w nas wpisana
z góry spływa rozbłyskiem
iskra słowa wysłana
ty co drapiesz się w czoło
czytając te bazgroły
ze mną nie zawsze wesoło
ale dobrze że jesteś
w szalonej rzeczywistości
absurdów i skandali
kiedy relatywizm uderza
o Platońską Triadę
a bluźniercy złorzeczą
najwyższym wartościom
ja tworzę wiersze
na przekór modom
wiersze niedzisiejsze
nie "poetyckie slamy"
wiersze niezgodne
z duchem awangardy
wiersze przeciwne
każdej propagandzie
wiersze niewygodne
politycznej poprawności
lecz krystalicznie wierne
świętym tradycjom
zdrowym obyczajom
i w każdej myśli zgodne
z odwiecznym kanonem -
PRAWDY
DOBRA
PIĘKNA
Autor: Don Adalberto
wszystko już gotowe
niebawem zabrzmią
pierwsze dźwięki
dostojnego poloneza
i rozpocznie się bal
ten jedyny bal życia
wieczór zaiskrzy zimowy
a para ruszy za parą
z pąsową różą w dłoni
z sercem mocno bijącym
z młodzieńczą nadzieją
w ten taniec narodowy
słowo stworzone
w sposób
tak piękny
że sercu dodaje skrzydeł
w rymach odnajduje
melodię zmysłów
pieszcząc doznania
pięciolinią
wyrazów
bez rymu
zaś
pędzi
jak oszalały ogier
płynie
jak wodospady
kruszące skały
rozbija zaskorupiałe
przekonania
zerwane z uwięzi
reguł
próbuje przytulić
myśli
przyspieszyć
tętno
rozgrzać ciało
lub wprost przeciwnie
zmrozić celną puentą
niespodziewanie
docierając
do źródła
wszystkich lęków
bywa też lekiem
na wszelkie obawy
gdyż ma moc magiczną
zdolną
uzdrowić duszę
lub obudzić
drzemiącą
miłość
a wszystko to
tylko dla Ciebie
Czytelniku
Oskar Wizard
Kiedy przerzucam pustaki na budowie
pytam co cholera ja tu robię
jaki cel znoju i trudu
pot zalewa mętne oczy
ciągle wypatruję cudu
perspektywa ogólnie zerowa
toczy kamień się milowy
pod górę muszę pchać los
cherlawy heros bohater tygodnia
całego a sukcesem stan trzeźwości jego
bo z kolegą nie poszedł po robocie
na łyk chnielowego
w dymie zanurzony jestem
łzy wyciska papieros mi jedyny
pocieszyciel chwil złych
w chmurze siwego westchnienia jak
w kryształowej kuli widzę
co mam do zrobienia
ale jutro
dziś siły brak na uczucie
kłucie czuję a serce się rozsypuje
na miliny atomów one przez palce się przelewają
jak źródlana woda
szkoda
słów
to takie proste
wystarczy wykonać pierwszy krok
zamienić więzy
krępujące szczęście
w skrzydła zwycięstwa
aby odnieść sukces
wcale nie
po pierwszym kroku
przestraszysz się zapewne
własnej odwagi
świat nadal będzie
wczorajszy
a jutro
niedopowiedziane
zabraknie wytrwałości
która spłonie w ogniu
słomianego zapału
to sprzężenie zwrotne
trudno zmienić przyzwyczajenia
sposób myślenia
najtrudniej zawsze
jest zmienić siebie
może więc
odłóż skrzydła
zamień je na schody
wspinaj się powoli
lecz systematycznie
aż do celu
każda przemiana
wymaga wysiłku
wytrwałości
i czasu
prawdziwa przemiana
widoczna jest
dopiero
na szczycie piramidy
zwanej
determinacją
Oskar Wizard