NAJNOWSZE WIERSZE:
PRZY STOLE
Czasem życie jest jak pustynia
gdzie nie ma nawet kropli wody
promienie wypalają codzienność
a ból oblewa twarz łzami
Życie w pustynię zamieniło nasz stół
przy którym jeszcze siedzimy
i tylko surowość zamkniętych ust
unosi skrzypienie bukowego blatu
Kiedyś potok słów naszych
płynął w przyszłość rzeką marzeń
krążył po barwnych pokojach
trudno było go zatrzymać
Dziś tak jakby nas nie było
wpatrzeni w stołu czworokąt
szorstcy niczym ściernisko pola
jak znów odnaleźć siebie na nowo
Kazimierz Surzyn
Komentarze
Stół poniekąd jest domowym "ołtarzem" przy którym celebrujemy miłość do najbliższych nam osób. To przykre, gdy nie ma się przy nim nic do powiedzenia. Z pozdrowieniem.
Całkowita zgoda, ale taki stół widziałem u kogoś, na szczęście to się
zmienia na lepsze. Ten ktoś powiedział mi, że tak się stało po przeczytaniu tego wiersza. Miło, iż wiersz uświadomił tej rodzinie w jakiej sytuacji się
znalazła. Pozdrawiam D. Adalberto.