WNIEBOWSTĄPIENIE

Byłem tutaj czas krótki

Oglądałem błękit fal

Słuchałem, jak oliwkowe drzewa

podnoszą głowy z tęsknoty do nieba

I jak dęby wznoszą gałęzie

z miłości odwiecznej

Kosztowałem świętojańskiego chleba i soczewicy

Smaku ubogiego wina pasterzy

Głaskałem szorstkie cyprysy

Oliwą karmiłem me włosy

Poznałem wiatr pustyni

gorący, jak miłość matki

Dziś, widzę na nowo cyprysy, dęby i zioła

i uśmiechnięte dzieci.

Pytasz, jak to wygląda z nieba?

Zupełnie tak samo.