Nie skromnie donosisz mi
że wiesz jak zakwita rajska jabłoń
tylko że mnie to nie wzrusza...
zwykły porządek rzeczy
cuda objawione odeszły
wraz z ich wiekiem
a był taki uczono o nim
dziś nikt nie wierzy
błądzą korytarzem czasu
obojętni okłamani
zakłamani i ci
z nożem w kieszeni
zapomniane dusze tęsknią
choćby jedno życzliwe słowo
żyłaś kochałaś
w sercu miejsce masz.
Okaleczona zgarbiona
nad przepaścią
rachunek sumienia robiła
tu plusy tam minusy
policzyła wyszło zero
od swojego anioła
carte blanche dostała
wstęp pominie
drugie życie nowe treści
zapamięta jak stąpać
po śliskiej powierzchni
pięknego przecież życia.
Złudzenia wobec ludzkości miał
wierzyć i kochać chciał
jeszcze wczoraj
dziś wygwizdany
ze śladami kopniaków
jutro
porzuci wiarę w bliźniego
zrozumiał błąd
nowe spojrzenie maska na twarzy
i krzywy uśmiech w spadku
po złudzeniach
no cóż
ludzkość ma głos
i hojnie rozdaje ciosy.
Panie i panowie toast wznieśmy
choćby i pustą szklanką
za Polskę
Polacy na walizkach
czekają na pociąg
do lepszego jutra
bilety w kieszeniach
dalekobieżny na peron podjeżdża
żegnajcie kochani
i zostańcie z Bogiem
list wam przyślemy
pociąg odjechał
na peronie jeno wiatr
toast wznosi.
Daremne żale daremny trud
tego co było nie zmienisz już
nie ma powrotu do tamtych lat
werble zgubiły rytm
inny grajek zbawia świat
brutalne show trwa
znaczenie słów zmieniło się
wulgarny język wulgarny gest
a ty giń albo równaj im
zimnego drania przywdziej strój
ich głosem mów
to dobra broń
może znajdziesz inny świat
...kiedyś.
