Życie w Niebie

W pełni chaosu obłlokow chmur falistych boskich bardzo

każdy człowiek w świecie pokus znaleźć chciałby się i twardo

stanąć na granicy nieba grzesznym będąc ludzkim dalej

ludzie swą historie piszą krwią przelaną wśród tych alej

wśród tych drzew chwastów i liści malowanych boską ręką

obedrani z wszystkich zalet karmią się innych udreką

zapyta nie jeden w wiekach gdzie jest  bóg i gdzie go nie ma

bóg jest wszędzie to ci ludzie pogrążeni w swych problemach

zakrzyczawszy jego słowa budują sobie piedestał

patrząc z góry na chołote myslą że są na granicy nieba

Że w obłokach tam wysoko ponad zwykłymi sprawami 

można odetchnąć  głęboko ..... oni są tylko głupcami