Patrzyłem w zadumie

żałosnym spojrzeniem

na jego białą twarz

jak kartka papieru

łzy skakały po rzęsach

bieluśkie posłanie

wbijało się w wychudzone ciało

do tego białe ściany

i szemrząca aparatura

wywoływała zaniepokojenie

goliłem lekki zarost

drżącą ręką szukając pomocy

już teraz tylko u Boga

zamknięte oczy

wtopione w bezruch

jęk w pobliskiej sali

w wierze miłości nadziei

czekałem na cud

mówiąc jakieś słowa

które łamały się niczym drzewa

podczas halnego

miały być zbawienne

wtedy jeszcze nie wiedziałem

że koniec tak blisko

Żegnaj Edziu

Przyjacielu

na zawsze w sercu

Kazimierz Surzyn

Na łożu rozrzuconych

poduszek szczęścia

każdej nocy umieram

z miłości do ciebie

i skrzydłami Amora

rozgrzewam purpurą

Chodzę po gwiazdach

srebrnych polach

i łąkach rozkoszy

szumiąc trawami

Niczym boski księżyc

jeszcze bardziej 

rozpalam usta

sferami erogennymi

i dreszczami

oddychają ciała

W gorących krajach świata

razem wziętych leżymy

okryci do cna sercami

płyniemy w nowe

Kazimierz Surzyn

to gwiazda

kwiat wszechświata

poezja 

doskonałość kochająca

dla oczu 

cenniejsza od pereł

dla serca 

skarbem tajemnicą

kobiece ciało 

jest cudem nad cudami

robotą misterną

kobieta to piękno 

samo w sobie

nawet bez dodatków

prawdę wygarnie

ale też zamilknie

w odpowiednim momencie

kiedy zdołasz 

ją rozśmieszyć

będzie twoja na wieki

ma błysk oczu

wyraźniejszy od słów potoku

w spojrzeniu znajdziesz wszystko

nie próbuj 

zrozumieć kobiety

bo i tak nie zrozumiesz

kobietę trzeba miłować

zdobywać bezustannie

z pietyzmem uszczęśliwiać

zaskoczyć czymś nietuzinkowym

za to że jest po prostu wszystkim

Kazimierz Surzyn

Żyje człowiek z dnia na dzień

i czeka cierpliwie.

 Co to będzie dalej ? 

ten czas za szybko płynie.

 Jak te wody w rzekach.

Jak te chmury na niebie

 Jak to światło dzienne  i noce wiosenne. 

 Jak te pory zimowe chłodem nasycone.

     Na co czekasz i myśl się urywa. 

Co zabrakło ci tego ogniwa, tej iskry,

która cię wiodła po bezdrożach zdarzeń,

 tej pieśni zwycięstwa no i twoich marzeń.

 co duszę rozpalały.

        Stanęłaś.

 wiesz przecież one są tylko wspomnieniami

 mgiełką , która się chwali, a po chwili rozpływa.

 Biegniesz za nią, nie ma jej -- zniknęła 

 w twym obszarze i pozostał tylko cień jako źródło

 dawnych marzeń.   

 Dlaczego jest tak mściwa ?

Uleciało -- nie rozmyślaj, ciesz się z tego co 

jeszcze Ci pozostało.

 O jej !     w głowie mi się zakołysało.

Ich już nie ma.

 Nie cofaj się wstecz, płyń jak ta woda w rzece,

         to usłyszysz jej pieśń.

Najbardziej jestem szczęśliwy

po Komunii Świętej

taki leciutki

niczym cieniutki opłatek

wyluzowany w radości

jakbym unosił się w powietrzu

z błogą lekkością białej duszy

gotowy nawet na koniec

ziemskiej wędrówki

bo wierzę że Bóg

przygotował dla mnie

rajskie ponad szczęście

ani oczy nie widziały

ni nie słyszały uszy

ani język nie wypowiedział

ni rozum nie ogarnął

co będzie w wieczności

Dziękuję Ci Boże

że jestem tutaj szczęśliwy

a co dopiero tam wysoko

w wyświęconym ogrodzie Twojej miłości

do którego wyobraźnią sięgam

Kocham Ciebie Boże

Kazimierz Surzyn

Muzo przepiękna ukochana

przy tobie moje serce szumi

mocą wezbranych mórz

i jaśnieje barwami zórz

Budząc się w środku nocy 

szczęśliwy patrzę na ciebie

rozanielonym spojrzeniem

i sercem jestem przy tobie

Życie nasze jest płomieniem

bardzo mocno świecącym

i nawet w nocnych cieniach

ten płomień nie zgaśnie

choćby wichry go targały

czar miłości nie pryśnie

Kazimierz Surzyn

Tyś pośród łąk rozmarzonych

rajem kwiatowych dywanów

i w słońcu barw tanecznych

sercem przyrody Beskidów

Erosa najczulszym wierszem

bizantyjskim szeptem anielskim

zmieniasz swoje pozy szybko

dorównać ci tak bardzo trudno

Jesteś moją życia drogą

tryskasz losu uśmiechem

na ustach malinową pogodą

i na całą dobę szczęściem

Z rozbrajającą umysł pięknością

nie szukasz żadnego poklasku

lubisz jasne kształty codzienności

olśniewając dobrocią w serduszku

Kazimierz Surzyn

Znam takie miejsce gdzie

cień nie zagląda rano

usta wypowiadają szeptem

balladę niewyspaną

O domu wysoko na skale

tam w kominku ogień płonie

ciepłem światła zaprasza

by ogrzać zmarźnięte dłonie

Układam dobre wspomnienia

na półce jak książki pożółkłe

i choć nie jest ich mało

te najcenniejsze wkładam

pod poduszkę

Niech wyśnię pejzaże gór rzeźbione

dróg krętych zawiłe rozdroża

łąk zielonych ukojenie

niech ujrzę krople słonego morza

Wstanę więc i ruszę

i westchnę Boże drogi

dokąd mnie dzisiaj zabierasz

poczekaj bo w ciepłych kapciach

mam obolałe nogi

gruchają 

miłosnymi sonetami

gdy chodzą po niebie

widzę rozsypane srebro

w czarownym locie

dodają delikatności powietrzu

takie bratnie dusze

ubrane w  szczęście

ziemię ozdabiają dumne

finezyjnym spojrzeniem czułym

twarde serca zamieniają w gołębie

Kazimierz Surzyn

Apostole pierwszy męczenniku diakonie

Wdów i ludzi ubogich opiekunie

Cudotwórco głoszący Ewangelię gorliwie

O boskości Chrystusa mówiący otwarcie

Tyś duchem świętym przepełniony

Na wieki wieków pochwalony

Gruntownie zreformować judaizm chciałeś

Lecz u współczesnych rozumiany nie byłeś

Bestialsko ukamienowany przez Żydów

W godzinie śmierci modlący się za prześladowców

Niebo otwarte i Jezusa widzący

Co stoi po Boga prawicy

Z kamieniami na księdze spoczywającymi

Z kamieniami w rękach trzymanymi

Z kadzielnicą w dłoni prawej

Z naczyniem na kadzidło albo Krzyżem w lewej 

Patronie stajennych woźniców

Stangretów tkaczy krawców 

Stolarzy kamieniarzy

Bednarzy murarzy

Ciebie wierni wzywają

I o wsparcie błagają

W bólu kamicy kolki głowy

I życia doczesnego odnowy

Trzeba u Ciebie śmierć łagodną wypraszać

I tak jak Ty winy innym odpuszczać

Kazimierz Surzyn

Na świat w ubóstwie przyszedłeś

biedną stajenkę obrałeś za mieszkanie

mizernym żłóbkiem nie pogardziłeś

pastuszków przyjąłeś na piszczałkach granie

Bóg Cię zesłał na powierzchnię ziemi

narodzonego z Niewiasty Maryi Panny

abyśmy stali się dziećmi Bożymi

i zmazali grzech pierworodny

Święty Józef Jezusa pielęgnuje

woły osły na kolana klękają 

chór aniołów Gloria wyśpiewuje

wszyscy cześć Zbawicielowi oddają

Ciebie Święta Dziecino monarchowie uznali

Bogiem Królem i całego globu światłością

Tobie mirrę kadzidło złoto w ukłonach ofiarowali

Boś Największą dla ludzi miłością

Pobłogosław nas Jezu Drogi

w wierze nadziei mądrości

by nie bacząc na trudy nasze serca i nogi

prowadziły nas do Edenu w ufności

Kazimierz Surzyn

Tradycyjnie stół przystrojony sianem

choinka ugięta pod ubioru ciężarem

pierwsza gwiazdka migoce na niebie

w modlitwie w kolędach lgniemy do siebie

W sercach chowamy chleba opłatek

by u nas zawsze gościł dostatek

i zdrowie szczęście miłość pomyślność

marzeń spełnienie wzajemna życzliwość

Domy pachną sporządzonymi daniami

lasów wód pól ogrodów Boskimi darami

a wśród nich barszczem czerwonym z uszkami

łazankami z kapustą karpiem w galarecie z jarzynami

kluskami z makiem krokietami z kapustą i grzybami

piernikiem makowcem posypanymi cukrem ciastkami

kutią sałatkami różnymi śledziami z octem

rybą po Grecku i z suszonych owoców kompotem

O północy na Pasterce po wigilijnej wieczerzy

upamiętniamy oczekiwanie i modlitwę Pasterzy

którzy żwawo do Betlejem przybyli 

i narodzone Dziecię pokłonem przywitali

Kazimierz Surzyn

Wszystkim autorom wierszy, ich rodzinom, czytelnikom, redakcji portalu

życzę Zdrowych Radosnych Świąt Bożego Narodzenia, błogosławieństwa Bożego

i wspaniałych oraz owocnych spotkań rodzinnych, pozdrawiam ciepło

Kazimierz Surzyn 

Stoisz ponad codziennością

Roztapiasz lodowce srogie

Tryskasz kolorami namiętnością

Rozdajesz radości błogie

Rozjaśniasz mrok potoków

Przepędzasz ciemne chmury

Podziwiasz pozy ptaków

Rozbijasz istnień mury

Dajesz mi schronienie

w ramionach przytulania

w pocałunkach zapomnienie

w płomieniach pożądania

Kazimierz Surzyn

zakręconą jodełką

babką szerokolistną na rany

misterną gałązką wierzby

zależnie od pogody ducha

grzebykiem co uspokaja myśli

i czyni z włosów fryzurę zalotną

płaszczem ramion wielkodusznych

co chronią przed cywilizacyjnym pośpiechem

aniołem bezpieczeństwa na życie

który kiedyś tam przeniesie mnie w krainę wieczną

stołem rozmów o czymkolwiek

co na widok szczęścia śpiewa czule

kilometrami dróg sprzyjających wiatrów

które odganiają za horyzont te kręte

na dobre i złe miłowaniem

w sercu obrączkami zespolonym

nutką radosną o brzasku

ale też oczami w półmroku

dotykiem najczulszej bliskości

i czasem bez liczenia czasu

czarodziejką co obsypuje zimą

wzgórza miłosne wrzosami

poranną herbatą malinową albo kawą

w uśmiechach boskiej tęczy

najsmaczniejszym prezentem

na całe życie

tu i potem

Kocham Cię

Kazimierz Surzyn

Można kręcić nosem

można ruszać brwiami

brzuch swój wprawić w ruch

lecz jak poruszać uszami

Stany ducha jak obraz

rysują rysy twarzy

czy w smutku ktoś wędruję

czy o miłości marzy

Mistrzowie wielcy

co głoszą prawdy prawdziwe

od wieków stają na głowie by

poznać szczęście żywe

A prawda na krok pierwszy do siebie

ni mądra jest ni wielka

poruszaj tylko uszami

zerkając do lusterka

Rozpływamy się tej nocy

w nektarze winogronowym

brodząc w niebiosach

gdzieś w niepojętym 

błogostanie

księżycowym pyłem

rozkochani

krążymy szczytami

wypieszczenia

między strefami erogennymi

a ciszą

zamkniętych źrenic

i rozpalonych ust

wycałowaniem posiane

nowe owoce

jutro zbierzemy

płonąc kuszącym zapachem

czerwonych róż

Kazimierz Surzyn

Echem stajesz się,
na życia moim zakręcie.
Płaczę ulewnym deszczem -
co kiedyś było niepojęte.

Więdnę z bezwładnym czasem,
łzy moim jedynym poidłem.
Przed oczami mam obrazy -
którymi mnie wtedy żywiłeś.

Szarym szeptem wszystko okryte,
ręce wzdłuż ciała leżą.
Wiatr na liściach gra -
a ja czuję strach...

Gęsta mgła zatacza krąg,
kończy się znany świat.
Spada ostatnia łza -
a razem z nią ja.

Aurosonic - mascarade (orginal mix)

czarna północ
jak okulary generała
kwiaty i nadzieja
rozjechane przez tanki

ojczyzna ubrana w moro
stalowe gąsienice
rzeźbią koleiny
skute lodem ulice

zamiast Teleranka
niemy dekret
który wszystkiego zabrania
zgubiła gwiazdy noc niespokojna

zaśnij jeszcze córeczko
zanucę ci kołysanki
ułożę ubranka
zanim przyjdą i mnie zabiorą

tatusiu czy to wojna
a z kim ?