Sen

Kiedy wypełniony smutkiem

tonę w kieliszku łez

co przychodzi znienacka

sen jedynie żal ukoi

zamykam powieki biorę

płynę niebytu rzeką

kojąca woda z wolna

szumi hipnotycznie

obmywając umysłu rozterki

jestem i mnie nie ma 

szalony od zwątpienia

otwieram duszy oko

nie widząc swego cienia

zapadam się tak głęboko

gdzie uczuć żadnych nie ma