Czy Słoneczko już wstało ??
-Śpi sobie za chmurkami ,
chyba nocką balowało ... 
Ale na pewno niedługo z uśmiechem 
do nas wstanie, i powita nas wszystkich
z Miłością na śniadanie !  :) 

3.02.2023
Mariusz Krówka

Zgubić samotność
Utopić ją w rzece
Przytulić kogoś do serca,
Spoglądać razem na wschody, i zachody Słońca
Blisko siebie być bez końca...
Zatapiać się w spojrzeniach namiętnych
W uczuciach trwać pięknych,
W blasku zaufania
Cieszyć się z czyjegoś kochania ! 
W pocałunkach trwać
I ust od siebie już nie odrywać ... ;)
I niech lecą nawet godziny
Niech uśmiechają się do siebie nasze miny,
W pięknym zatraceniu
Niech przyspieszają nasze oddechy
w cudownym podnieceniu...
miłosnym uniesieniu ! 
I kochać, kochać, kochać
Zgubić samotność
I już za nią nie szlochać...
Kochać, Kochać, na zawsze Kochać ! 

2.02.2023
Mariusz Krówka

Usycham za Tobą

Usycham z Tęsknoty,
bo skończył się z Tobą sen złoty...
Siedziałaś na tronie mojej Miłości,
W nieopisanej ze mną Radości!

Zamknąłem za sobą drzwi snu wspaniałego,
Z Tobą kochanego
W sercu swym niezapomnianego !

Z tęsknoty teraz usycham
W szarej jawie za Tobą wzdycham,
Pragnę Cię na zawsze już kochana,
Jesteś taka słodka, w swej duszy dziko nieokiełznana !

Usycham z Tęsknoty
Skończył się sen piękny, złoty...
Ozdobiony Uczuć kwiatami,
którymi Cię darzę wieloma latami !

Mariusz Krówka
26.01.2023 

Tętniący życiem GRAND
Wiosenny zapach bzu
Mewy przedziwny pisk
Zagłuszył morza szum

Tłumię rozpaczy krzyk
Bo ciebie nie ma znów
Można by więcej mieć
Radości w każdym dniu

Zagubił się gdzieś cel
Odpłynął marzeń sens
Zniknął jak piękny sen
W porannej gęstej mgle

Tętniący życiem GRAND
Na molo barwny tłum
Poczułem w sercu żar
Spełnienia pięknych snów


*
Próbowałem także pisać teksty do muzyki.
Z pewnością nieudolnie. To trudna sztuka.
.

W modlitwie za Was 
Miłość ma płynie,
która płynie w mej duszy krainie ! 
Z pięknym, stałym prądem Pamięci
Wdzięczność ma:  była, jest, nie zginie ! :) 
Choć rzeka czasu mi was zabrała,
Dusza ma kochać was nie przestała ! ;) 
Mimo, że przestał grać ten Koncert waszej, bezcennej, pięknej Doczesności,
Gdy was wspominam to jestem w pełnej Uczucia Radości,
I szczerze wierzę, że się za mnie modlicie w domu Świetlistej Wieczności ! 

Wdzięczności melodie ma dusza przygrywa w podziękowania, że m.in byliście dla mnie wzorcami do naśladowania ! 
Dziękuję za wszystko co dla mnie uczyniliście,
- za serdeczność, i życzliwość,
-za wspaniałą, piękną Miłość,
-za tyle cierpliwości, i troski,
-za lata dzieciństwa prawdziwej beztroski,
-za piękne wzorce do naśladowania,
- za tyle, tyle Miłości, kochania,
- za czas bezcenny mi poświęcony,
że byłem z Wami uśmiechnięty, i rozpromieniony ! 
Dziś cisza krzyczy swą Pamięcią
koncertu cudownego
zawsze wartościowego, zawsze przepięknego !
W modlitwie 
Miłość, Wdzięczność ma płynie
Póki ma Doczesność nie przeminie ! 

Dziękuję za wszystko Drodzy Dziadkowie....
(*)(*)(*)(*)
Wnuk Mariusz.

Wiersz osobisty.
Mariusz Krówka 
21.01.2023
Na 21 i 22 stycznia - Dzień Babci i Dziadka

Tętniący życiem GRAND, wiosenny zapach bzu
Mewy przedziwny pisk zagłuszył morza szum
Skrywam goryczy smak, bo ciebie nie ma znów
Można by więcej mieć radości w każdym dniu

Zagubił się gdzieś cel, odpłynął marzeń sens
Zniknął jak piękny sen w porannej gęstej mgle
Tętniący życiem GRAND, na molo barwny tłum
Poczułem w sercu żar spełnienia pięknych snów


*
Próbowałem także pisać teksty do muzyki.
Z pewnością nieudolnie. To trudna sztuka. 
.

A tędy zostały zwrócone me niegodne lica,
Gdzie Twoje zawsze są wpatrzone,
W złote kłosy żyta blaskiem swym włosy twe w nie przyodziane,
Całe me niegodne w Tobie zasłuchane ! 

Niegodne me lica by w Twoje się wpatrywać,
Godne tylko by dumnie dogorywać
Rany mej duszy krwawej w niegodności, w litości móc prosić aby ją opatrywać ! 

Jeno wiem,i spoglądam żeś piękności Anielica,
I cudowna w całości nie tylko w piękne lica, 

A tędy zostały zwrócone mej duszy lica niegodne,
Do twej duszy blasku w niczym ku mojej niepodobne 

A tędy zostały zwrócone me lica,
Tyś jest cudowna w duchu Anielica ! 

Mariusz Krówka 
17.01.2023

Przywykłem już do licznych przerw w pisaniu, a zdarzały się nawet kilkuletnie. Nie stanowiły zbytniego problemu, bo i tak przed wielu laty szanse na publikacje były niewielkie.
Obecnie sytuacja jest o tyle łatwiejsza, że jest gdzie, a o tyle trudniejsza, bo coraz trudniej z pisaniem. 
Wprawdzie mam jeszcze kilkadziesiąt wierszy z zasobów "Moje Zacisze", ale wracam do nich niezbyt chętnie i to z różnych powodów.

Odwiedzam niniejszy portal dosyć często z nadzieją na nowe wpisy innych autorów.
Najłatwiej z pisaniem tzw. "warsztatowcom". Im wena nie jest w zasadzie potrzebna. Wystarczy temat, aby wykonać szkic, a następnie dzięki własnej wiedzy i inteligencji,  
napisać jak najbardziej poprawny i ciekawy tekst.
Najbardziej zdolni i ambitni są w stanie napisać co najmniej jeden wiersz dziennie.

*

Pytam się kim wczoraj byłem
Zmuszony rozdzielić serce na dwoje
Udało mi się zostawić Cię w tyle
Żelazne zasady z rdzą na złomie
Tkwią tam tuląc się do mojej przeszłości
Próbują mnie nadal straszyć po nocach
W ciszy chowam się w cieniu; wątpliwości
i strach robią przeklętej siły pokaz
To wszystko zwidy - te potwory pod łóżkiem
te duchy w oknach, ta miłość w tych oczach


Poznałem wreszcie odpowiedź 
wiem kim jestem dzisiaj
Dane mi było przepłukać wątrobę
i przepłakać swoje do misia
Nastąpił upragniony porządek 
A nie czyszczę pajęczyn z okien
to dalszy ciąg, żaden początek
Miałem tyle planów, i wszystkie mi wyszły
bokiem