Widzę ślady na cienkim lodzie
stawiane małymi kroczkami
pod nimi odbija się w wodzie
cień kogoś wraz z jego myślami

Czasami słońce wychodzi
wtedy cień promieniami ogrzeję
a lód pękając zawodzi
bo przecież do słońca topnieje
I kiedyś nadejdą roztopy
postać zanurzy się w gęstwinie
a ślad który zrobiły jej stopy
niewidzialny ku wieczności popłynie.