chłodny czerwiec
zgubiłem Cię jak trop w deszczu
a wiatr uparcie wywiewa Cię w przeszłość
mej apokalipsy nie zapowiedział żaden z jeźdźców
przynajmniej znaki na niebie ułożyły się w jedno
z czasem wszystko nabrało lepszego smaku jak wino
i gdy już z sercem z kamienia uczyłem się żyć
ono nagle zabiło
a wiatr uparcie wywiewa Cię w przeszłość
mej apokalipsy nie zapowiedział żaden z jeźdźców
przynajmniej znaki na niebie ułożyły się w jedno
z czasem wszystko nabrało lepszego smaku jak wino
i gdy już z sercem z kamienia uczyłem się żyć
ono nagle zabiło
O autorze
NAJNOWSZE KOMENTARZE
Gość - Zuza
Miłość i zawiłość (1)
21 listopad 2023
"Nie miałem prawie nic, a chciałem ci darować świat..." - śpiewał Jacek Lech. Tr...
Gość - Kazimiera Duraj
*Na granicy cienia
31 październik 2023
Dziękuję bardzo... miłego świętowania.
Gość - Helena
Nie smuć się
13 październik 2023
Wiersz nie smuć się mądry i mnie się podoba , lecz jak się nie smucić , gd...
Właśnie gościmy
Odwiedza nas 70 gości oraz 0 użytkowników.
Komentarze 2
Choć już się nie znamy, zaglądam tu często z nadzieją na coś nowego, także mimo ze nie ma między nami słów, czuje jakbyśmy rozmawiali
a czy się znaliśmy?
dzięki za przeczytanie i pozdrawiam