Każdej nocy wymyślała go od nowa

Pomiędzy płatkami śniegu 
jego uśmiech.
Poza wymiarem nadzieja.

Mały promyk iskierka - drży.
Głuchej ciszy nie zakłóci nic,
chyba wyrzuty sumienia.

Za słaba by walczyć z pokusą. 
Grzeszne myśli.
Wie, że nie przystoi.

Przeprasza. 

Boże, szepcze pozwól zapomnieć.
Nie nazywając rzeczy po imieniu.

Odpuść.