Szuflada
Deszcz kojarzy się
ze łzami - więc
może by się zdołować do reszty.
Ta dawno nieotwierana
szuflada
nie dawała spokoju...
Na dnie kilka niewysłanych
listów,
przewiązanych różową
wstążką.
Okulary
w niemodnej oprawce - jego
Zapomniał
w pospiechu - kiedyś...
(z rozmysłem nie oddalam)
Jest jeszcze zasuszony
kwiatek
ze ślubnego bukietu córki,
Różaniec mamy - prawie
relikwia
i złota odznaka syna
(za oddaną krew)
To wszystko oprawione
tęsknotą.
Tylko chwilę trwała
młodość - minął czas...
Gorzko!
Nie chodzę już na palcach.
Obudzić
mogę tylko ciszę.
Komentarze 4
"Nie chodzę już na palcach.
Obudzić
mogę tylko ciszę." - w tych kilku słowach zawarte "wszystko"...
Pozdrawiam Cię serdecznie :-)
jak kropla deszczu wsiąka
tak wody nie braknie
kałuże zazwyczaj mają
w podłożu kamień
lub zapchane studzienki
ale deszcz super pachnie
jak przed ścięciem siano
też łzy są słodkie jak gorzkie
niczym człowiek
lubi deszcz w słońcu
a nie w upuszczeniu łzy
która oceanu nie stworzy
jedynie bruzdę na licu
Wow, świetny wiersz, naprawde mnie poruszył
Pozdrawiam
Cieszę się... Dziękuję