Wiara

Otwieram oczy z nadzieją

że świat się zmienił , inna

rzeczywistość zagląda tak głęboko

jak żadne oczy drugiego człowieka

porzucić trzeba złudzenia

świat jest taki jaki był nic się tu nie zmienia

i nie zmieni się niestety samo

bo ja jestem tą zmianą

sam muszę jej dokonać

gdy demony żalu wychodzą na łowy

nie wydobędziesz z siebie czystej mowy

zasiane osty choć kwiatem rozkwitają

bez zapachu są i nikomu nie podarujesz

owocu umęczonego umysłu

gorącą stal surową pierwotną jak ta chwila

przekuć można na miecz lub lemiesze

do pługa by żyzną ziemię orały

wpadając w pułapkę codziennych trosk

bywa złego dżina z karafki wypuszczam

i choć od wielu lat jest pusta

myśl by napełnić ją kołacze po głowie

odpowiadam sobie że jeszcze nie dziś

nie sądziłem że przebudzenie jest tak bolesne

w świadomości mojego bytu żyłem

lecz próba nadejść musi bo

nic w miejscu nie stoi nawet gwiazdy

pędzące galaktyki , zmiany ustawień

wiara jedyny stan czysty

tonący co chwyta się brzytwy

nazwij go Bogiem Źródłem Wszechświatem

Cząstką Życia lub otaczającym światem

ona zostaje jedyna niezmienna i prawdziwa

umierający grzesznik gdy spytał

wybaczysz mi panie usłyszał

jeszcze dziś będziesz w królestwie niebieskim

więc wierzyć trzeba , w siebie przede wszystkim

bo z sobą jestem

na wieki zostanę , na nadzieję i miłość czas lepszy

nastanie .